عمر بیش از ۱۰۰ سال در مناطق آبی زمین
به گزارش «ایسنا»، در سال ۲۰۰۴ «میشل پولن» که قبلا یک اخترفیزیکدان بود و حالا به حوزه جمعیت‌‌‌شناسی روی آورده بود در دانشگاه «لوون»(Louvain) بلژیک شروع به کار کرد. جمعیت‌شناسان، جوامع و جمعیت‌‌‌های انسانی را مطالعه می‌کنند و اندازه و ترکیب آنها را مشخص می‌کنند تا پیش‌بینی کنند که در آینده چگونه تغییر خواهند کرد.
این اطلاعات برای تعیین مواردی مانند تعداد مهدکودک‌‌‌های جدید برای ساخت یا تعداد خانه‌‌‌های سالمندان جدید موردنیاز است. در سال ۲۰۰۴ بود که پولن به همراه جیانی پس پزشک و اپیدمیولوژیست در دانشگاه ساساری (Sassari) ایتالیا مقاله‌‌‌ای را در مجله Experimental Gerontology منتشر کردند که در آن پدیده‌‌‌ای غیرعادی را شناسایی کرده بودند که به عنوان «مناطق آبی» نامیده شد. مناطق آبی مناطقی از زمین هستند که افراد در آن بیشترین عمر را دارند و اغلب در آنها به بیش از ۱۰۰ سال سن می‌‌‌رسند. این عدد را با ۴/ ۷۳ سال مقایسه کنید که طبق گفته سازمان جهانی بهداشت، میانگین امید به زندگی در سال ۲۰۱۹ در سراسر جهان بوده است. «مناطق آبی» نام خود را از رنگی گرفته‌‌‌اند که «پولن» و «پس» برای برجسته کردن اولین منطقه شناسایی شده که در استان نورو (Nuoro) در جزیره ساردینیا در ایتالیا قرار داشت، استفاده کردند.
در سال ۲۰۰۵ «دن بوتنر» نویسنده آمریکایی و همکار نشنال جئوگرافیک، مقاله‌‌‌ای با عنوان «رازهای زندگی طولانی» برای شماره نوامبر ۲۰۰۵ مجله نشنال‌جئوگرافیک نوشت و به یکی از پرفروش‌‌‌ترین شماره‌‌‌های تاریخ تبدیل شد. در سال ۲۰۰۶ بوتنر با میشل پولن برای شناسایی دومین منطقه آبی واقع در شبه جزیره نیکویا در کاستاریکا همکاری کرد. تا سال ۲۰۰۸ بوتنر و پولن سومین منطقه آبی را در جزیره یونانی «ایکاریا» شناسایی کردند. در همان سال، بوتنر کتاب خود را با عنوان «مناطق آبی: درس‌‌‌هایی برای زندگی طولانی‌‌‌تر از زبان افرادی که بیشترین عمر را داشته‌‌‌اند» منتشر کرد که به پرفروش‌‌‌ترین کتاب نیویورک‌تایمز تبدیل شد. در سپتامبر ۲۰۰۹ بوتنر یک سخنرانی در بنیاد TED با عنوان «چگونه تا ۱۰۰+ زندگی کنیم» ارائه کرد که تاکنون بیش از ۲میلیون بار دیده شده است. تا آوریل ۲۰۱۵ بوتنر در مجموع پنج منطقه آبی را در سراسر جهان شناسایی کرده بود که عبارتند از: ساردینیا در ایتالیا، جزایر اوکیناوا در ژاپن، شبه جزیره نیکویا در کاستاریکا، جزیره ایکاریا در یونان و منطقه لوما لیندا در کالیفرنیای آمریکا. ساردینیا جزیره‌‌‌ای در سواحل غربی ایتالیاست. دهکده‌‌‌ای در آنجا به نام سئولو (Seulo) وجود دارد که رکورد مردمی با طولانی‌‌‌ترین طول عمر در جهان را دارد. بین سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۶، بیش از ۲۰ «صد ساله» در آنجا زندگی می‌کردند، یعنی افرادی که بالای ۱۰۰ سال عمر دارند. شاید این تعداد زیاد به نظر نرسد، اما جالب است بدانید که جمعیت «سئولو» تنها حدود ۸۳۰ نفر است. بر اساس یک مقاله جدید، در شبه جزیره نیکویا (Nicoya) که در شمال‌غربی کاستاریکا واقع شده است، در حال حاضر ۱۰۱۰ نفر از جمعیت حدود ۱۶۰هزار نفره آن ۹۰ سال یا بیشتر سن دارند.
لوما لیندا (Loma Linda) در کالیفرنیا نیز در ۶۰ مایلی شرق لس‌‌‌آنجلس قرار دارد و از هر طرف توسط سایر شهرهای حومه کالیفرنیا احاطه شده است. با این حال، ساکنان لوما لیندا حدود ۱۰سال بیشتر از هموطنان آمریکایی خود عمر می‌کنند و میزان کمتری از ابتلا به بیماری‌‌‌های مزمن از جمله زوال عقل دارند. اما چه چیزی لوما لیندا را اینقدر متفاوت می‌کند؟ این منطقه میزبان جمعیت زیادی از «ادونتیست‌‌‌های روز هفتم»(Seventh Day Adventists) - شاخه‌‌‌ای از مسیحیان پروتستانیسم- دارد که معتقدند بدن انسان معبد روح‌القدس است و باید از آن محافظت کرد.
