به گزارش ایراسین، اجرای ابَرپروژه ساخت و نصب تیرکرین‌‌‌های ۳۷ متری واحد ۲۸ با هدف جایگزینی با تیرکرین‌‌‌های موجود با اتکا به دانش و تجربه کارشناسان فولاد‌مبارکه و با همکاری دانشگاه صنعتی و شرکت‌های پیمانکاران داخلی با موفقیت و طبق برنامه زمان‌بندی به پایان رسید.

انجام این عملیات کم‌‌‌نظیر به میزان چشمگیری باعث افزایش ایمنی فعالیت‌ها و کاهش توقفات ناخواسته و افزایش تولید در ناحیه فولادسازی و ریخته‌‌‌گری مداوم می‌شود.

عباس ابراهیمیان، سرپرست تعمیرات جرثقیل‌‌‌های ریخته‌‌‌گری اظهار کرد: یکی از مهم‌ترین تجهیزات در کارخانه‌‌‌های تولید فولاد و محصولات فولادی، سازه‌‌‌ها و استراکچرهای سالن‌‌‌های صنعتی است که از این سازه‌‌‌ها به‌‌‌عنوان تجهیزات دینامیک یا قسمتی از ماشین‌‌‌آلات کارخانه یاد می‌شود. اهمیت این سازه‌‌‌ها به خاطر بارگذاری‌‌‌های تکرارشونده از طرف جرثقیل‌‌‌ها و سایر عوامل است و این موضوع باعث بروز ترک و گسیختگی سازه در اثر پدیده خستگی مکانیکی (fatigue) در اثر بارهای تکرارشونده روی سازه‌‌‌ها و تعداد سیکل‌‌‌های باربرداری تعیین‌‌‌کننده عمر سازه‌‌‌هاست. دلیل اصلی خطرناک بودن شکست خستگی این است که بدون آگاهی قبلی و قابل‌‌‌رؤیت بودن اتفاق می‌‌‌افتد.

وی افزود: با توجه به مشاهده ترک ‌‌‌روی سازه‌‌‌ها و بروز یک مورد شکست روی یکی از تیرهای ۳۷ متری واحد ۲۸ (ROW I) در بهمن‌‌‌ماه سال ۱۳۹۸، تصمیم بر این شد که تیر گیردرهای ۳۷ متری ردیف‌‌‌های L، I و M که شامل ۱۵ عدد تیر است ساخته و تعویض شوند. در این راستا، فعالیت تحقیقاتی با محوریت واحد جرثقیل‌‌‌های ریخته‌‌‌گری، واحد بازرسی سازه‌‌‌ها و دانشگاه صنعتی اصفهان شکل گرفت و طراحی جدید سازه‌‌‌ها انجام شد. در طراحی جدید، هدف افزایش استحکام سازه‌‌‌ها بود که در این زمینه، جنس تیر گیردرهای جدید از ST ۳۷ به ST۵۲ تغییر یافت و سایز بسیاری از اِلمان‌‌‌های تیرها و بادبندها و چکرپلیت‌‌‌ها افزایش یافت؛ همچنین X BRACIG که در طراحی قبلی وجود نداشت، به این سازه‌‌‌ها افزوده شد.

استفاده از دانش بومی شرکت‌های داخلی

سرپرست تعمیرات جرثقیل‌‌‌های ریخته‌‌‌گری تاکید کرد: مرحله بعد پروژه ساخت و نصب تیر گیردرها بود که به واحد پروژه‌‌‌های بهینه‌‌‌سازی تعمیرات مرکزی واگذار شد و پروسه ساخت تیرها و اِلمان‌‌‌های سازه توسط شرکت‌های پیمانکار طرف قرارداد آغاز شد. در مرحله بعد، تهیه پروپوزال نصب، برنامه زمان‌بندی و اجرای پروژه و همچنین تهیه نقشه‌‌‌های باربرداری (LIFTING PLAN) با همکاری واحدهای درگیر انجام شد. جهت استفاده بهینه از توقفات تولید در اثر اعمال محدودیت انرژی مقرر شد فاز اول این پروژه هم‌‌‌زمان با توقف ماشین ریخته‌‌‌گری شماره ۳ با تعویض ۴ عدد تیرکرین بر روی خطوط ماشین ۳ برنامه‌‌‌ریزی و طی ۲۰ روز کاری مستمر انجام شود. پروژه در زمان مقرر و با رعایت کلیه استانداردهای نصب سازه‌‌‌های فولادی و با ایمنی کامل به اتمام رسید.

همکاری دانشگاه صنعتی و شرکت‌های پیمانکاری داخلی با فولاد مبارکه

حسین عابد، رئیس اجرای پروژه‌‌‌های اصلاحی و بهینه‌‌‌سازی تعمیرات مرکزی اظهار کرد: سازه‌‌‌های اسکلت فلزی فولاد مبارکه از ابتدا برای ظرفیت تولید۵/ ۲‌میلیون تن فولاد در سال طراحی شده بود، اما به دلیل افزایش ظرفیت تولید و همچنین افزایش تعداد جرثقیل‌‌‌های سقفی واحد ۲۸ و به دلیل بارهای وارده بر این سازه‌‌‌ها شامل بارهای استاتیکی، دینامیکی، خستگی و همچنین تنش‌‌‌های حرارتی که باعث ایجاد ترک‌‌‌های سطحی و عمقی در قسمت‌‌‌های مختلف این تیرکرین‌‌‌ها شده بود، نیاز به تقویت و تعویض این سازه‌‌‌ها وجود داشت و عملیات نصب و جایگزینی آنها با موفقیت به انجام رسید.

احسان نوحی، کارشناس اجرای پروژه‌‌‌های اصلاحی و بهینه‌‌‌سازی اعلام کرد: محاسبات و تحلیل‌‌‌های نرم‌‌‌افزاری، تهیه نقشه‌‌‌های بیسیک و دیتایل و شاپ و همچنین تهیه متریال ورق ST۵۲ با ضخامت‌‌‌ها و ابعاد خاص از بازار داخل و همچنین ساخت تیرکرین‌‌‌ها، تراس‌‌‌ها، چکرپلیت‌‌‌ها و متعلقات طی مدت ۲ سال، با تکیه‌‌‌بر توانمندی و تخصص و تجربه مهندسان و متخصصان داخلی انجام شد.

علیرضا حیدری ابیانه، رئیس بازرسی جرثقیل‌‌‌ها و سازه‌‌‌ها بیان کرد: واحد ریخته‌‌‌گری و خنک‌‌‌سازی تختال یک ناحیه گلوگاهی محسوب می‌شود که کل تولید فولاد مبارکه را به صورت تختال از خود عبور می‌دهد. ماهیت بارگذاری خستگی و سیکلی روی سازه‌‌‌ها در این قسمت، به همراه بارهای حرارتی باعث شده سازه‌‌‌ها به‌‌‌خصوص تیرگیردرهای این سالن دچار مشکلات فنی و پیش‌بینی‌‌‌نشده شوند و بازرسی فنی و نگهداری سازه‌‌‌های حامل جرثقیل‌‌‌های سقفی را به چالشی بزرگ تبدیل کنند.

وی افزود: این سازه‌‌‌ها از سال‌ها پیش تحت پایش واحد بازرسی فنی سازه‌‌‌ها و جرثقیل‌‌‌های سقفی بوده‌‌‌اند. طی سال‌های اخیر با افزایش تولید در فولاد مبارکه این سازه‌‌‌ها ظرفیت اسمی مهندسی خود را پر کرده‌‌‌اند و در نسبت تنش بالا کار می‌کنند. این مساله باعث تغییر شکل‌‌‌های غیرمجاز و خارج از ضوابط سازه‌‌‌ای شده و همچنین ارتعاشات سازه‌‌‌ها بسیار بالا رفته است. به‌‌‌منظور کم کردن ریسک بهره‌‌‌برداری سازه‌‌‌ها، بازرسی فنی طی سال‌های گذشته به دنبال راه‌‌‌حلی بود تا بتواند سطح تنش‌‌‌ها را کاهش دهد، تغییر شکل‌‌‌ها را در راستای جانبی و قائم مهار کند، فرکانس‌‌‌های مناسب ارتعاشی سازه‌‌‌ها را تامین سازد، ایمنی سازه‌‌‌ها را تضمین کند و در فاز اجرایی نیز کمترین توقف را به تولید فولاد وارد کند. پس از انجام مطالعات لازم، مدل‌‌‌سازی‌‌‌های ریاضی و بررسی جایگزین‌‌‌های مختلف اصلاحی، طرح نهایی با فرض باربری شدید جرثقیل‌‌‌های سقفی از سوی این واحد استخراج و در اختیار تیم اجرایی تعمیرات مرکزی و ناحیه فولادسازی قرار گرفت.

فرهاد حسینی منجزی، رئیس واحد حمل‌ونقل نیز اظهار کرد: واحد حمل‌ونقل جاده‌ای با برنامه‌ریزی و تامین ۸ دستگاه جرثقیل سنگین تا ۳۶۰ تن و یک دستگاه بوژی ۷ محور، توانست همراه با واحد بهره‌بردار تعداد ۱۰ عدد تیرکرین را برای ماشین‌های ۱و۲و۳ مونتاژ و دمونتاژ کند. این فرآیند به دلیل محدودیت‌های عرض جاده ورودی و ارتفاع سقف فولادسازی، دارای حساسیت بالا و نیازمند دقت فراوان بود که با همکاری پرسنل حمل‌ونقل و همکاران فولاد، این امر محقق شد.