رقابت کاذب بین خریداران شمش آلومینیوم در این تالار صنعتی باعث شده تا قیمت شمش افزایش پیدا کند و خرید مواد اولیه و تولید محصولات با این قیمت برای تولیدکنندگان توجیه اقتصادی نداشته باشد؛ به طوری که شاهد هستیم برخی مواقع در عرضه‌‌‌های هفتگی شمش، قیمت آن به میزان ۱۰ تا ۱۵‌هزار تومان به ازای هر کیلوگرم افزایش می‌‌‌یابد. باید اذعان کنم که اگر قیمت شمش ثابت بوده و نوسانی را تجربه نکند، باز هم تولید محصولات مقرون به صرفه نیست؛ زیرا فرمول قیمت‌‌‌گذاری شمش آلومینیوم در ایران برخلاف سایر کشورها به نحوی بوده که تولیدکننده، مواد اولیه مورد نیاز را بالاتر از قیمت‌های جهانی خریداری می‌‌‌کند؛ این موضوع روی قیمت نهایی محصول تاثیر‌‌‌گذار بوده و باعث می‌شود تا صنعتگران داخلی مزیت رقابتی خود را در بازارهای خارجی از دست بدهند. ما شمش مورد نیاز خود را فقط از بورس‌کالا خریداری کرده و ریخته‌‌‌‌‌‌گری بیلت را در مجموعه انجام می‌‌‌دهیم؛ به همین دلیل نوسان قیمت مواد اولیه در این تالار صنعتی تاثیر مستقیمی بر فعالیت شرکت دارد.

کمبود نیروی کار نیز یکی از معضلات اکثر صنایع در کشور محسوب شده که با ساماندهی و مدیریت صحیح می‌توان این مشکل را برطرف کرد؛ همچنین اگر مراکز و سایت‌‌‌‎های رسمی بیشتری در رابطه با کاریابی و جذب نیروی کار راه‌‌‌اندازی شود، واحدهای تولیدی به راحتی می‌توانند نیاز خود را به طیف گسترده‌‌‌ای از افراد اطلاع‌‌‌رسانی کنند.

با تمامی اوصاف بی‌‌‌شک تولیدکنندگان خارجی به دنبال رقابت و افزایش سهم خود از بازار هستند و تنها مزیت رقابتی تولیدکنندگان داخلی، نیروی کار ارزان‌قیمت است. همان طور که ذکر شد تولیدکنندگان ایرانی شمش را با قیمتی بالاتر از قیمت‌های جهانی خریداری می‌‌‌کنند که همین موضوع باعث شده تا صنعتگران برای حفظ قیمت رقابتی در بازار، خود به دنبال راهکارهای مختلفی باشند. این در حالی است که با رایزنی‌‌‌های دولت و مسوولان کشور ترکیه، تجاری که قصد واردات محصولات از این کشور به عراق را داشته باشند، حقوق گمرکی کمتری نسبت به واردات محصولات از سایر کشورها می‌‌‌پردازند؛ همچنین صنعتگران ترک که واحدهای تولیدی خود را در کشور عراق راه‌‌‌اندازی می‌‌‌کنند، حدود چهار تا پنج سال از تسهیلات مالی ویژه برخوردار می‌‌‌شوند.

متاسفانه تولیدکنندگان داخلی بارها مشکلات و نیازهای خود را در جلسات متعدد مطرح کرده‌‌‌اند، اما دولت و مسوولان در این زمینه قدمی برنداشته و حمایت‌‌‌های لازم از صنعتگران برای توسعه بازارهای صادراتی به عمل نمی‌‌‌آید. در صورتی که با توجه به نیاز بالای کشورهای همسایه به پروفیل و موقعیت مناسب برای تولیدکنندگان ایرانی برای صادرات محصولات، حفظ قیمت رقابتی و افزایش صادرات در اولویت قرار دارد. گفتنی است که محصولات ایرانی کیفیت بالایی داشته و به راحتی امکان رقابت با محصولات خارجی را دارند اما به دلیل تفکر غلطی که در بین مشتریان شکل گرفته، افراد حاضر به خرید پروفیل‌‌‌های ایرانی با قیمت مناسب نبوده و تمایل به خرید پروفیل‌‌‌های ترک حتی با قیمت‌های بالاتر دارند؛ همین موضوع باعث شده تا برخی از تولیدکنندگان برای جذب مشتریان و کاهش بیشتر قیمت‌ها، اقدام به کاهش کیفیت محصولات کنند که در پی آن نتیجه مطلوبی حاصل نشده است.

همچنین در این شرایط اگر تولیدکنندگان برای تولید محصولاتی با کیفیت بالاتر نیاز به خرید دستگاهی داشته باشند، به دلیل افزایش قیمت تمام شده محصول و عدم‌تمایل مشتریان برای پرداخت هزینه بیشتر آن را خریداری نمی‌‌‌کنند. در کلام پایانی می‌توان گفت با توجه به تغییر دیدگاه‌‌‌ها و نظرات افراد در صنعت پروفیل آلومینیومی، می‌توان گفت که آینده این صنعت روشن خواهد بود زیرا در حال حاضر صنعتگران به دنبال به‌‌‌روزرسانی دستگاه‌‌‌ها و ماشین‌‌‌آلات، به منظور تولید پروفیل‌‌‌های جدید و باکیفیت هستند؛ همچنین در زمینه بسته‌‌‌بندی و الصاق برند روی محصولات، حساسیت بیشتری نسبت به گذشته داشته و از پوشش‌‌‌های مرغوبی برای بسته‌‌‌بندی استفاده می‌‌‌کنند.

 

اخبار مرتبط