با گذشت حدود ۷۰ روز از خروج سیمان از سبد حمایتی، در حال حاضر فعالان این صنعت خواستار آزاد شدن صادرات و حذف عوارض صادراتی وضع شده روی سیمان هستند. پس از این‌که ظرفیت تولید سیمان در پایان خرداد به ۵۵میلیون تن در سال رسید، با توجه به رشد ۲۱درصدی تولید سیمان در کشور طی ۵ ماه سال جاری می‌توان نتیجه گرفت که بازار سیمان کشور به مرحله اشباع نزدیک شده است.

معاون معدنی وزارت صنایع می‌گوید: «در استان‌هایی مانند بوشهر، کرمان و خوزستان میزان تولید سیمان به بیش از تقاضا رسیده و کارخانه‌ها با بحران فروش مواجه شده‌اند.» به گفته محمد مسعود سمیعی‌نژاد حتی در استان‌هایی نیز که کارخانه‌ سیمان وجود ندارند، کارخانه‌های واقع در استان‌های همجوار نیاز استان‌های اطراف خود را برطرف می‌کنند. چندی پیش نیز که وزیر صنایع و معادن در جمع فعالان اقتصادی در اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران حاضر شده بود، تعدادی از اعضای انجمن سیمان نسبت به انباشت تولید در کارخانه‌های سیمانی و موانع جدی موجود بر سر صادرات سیمان به محرابیان هشدار داده بودند.

اما در شرایطی که سیمان ایران قابلیت صادرات را به ویژه به کشورهای منطقه مانند عراق و افغانستان دارد، به نظر می‌رسد در پیش گرفتن سیاست تشکیل کنسرسیوم‌های صادراتی سیمان برای حضور موفق در بازارهای منطقه موثرتر باشد. به گفته یک کارشناس سیمان، قیمت سیمان ایران در بازارهای صادراتی منطقه تا ۱۰۰ دلار به ازای هر تن نیز مشتری دارد که می‌تواند تا حدود ۳۰دلار برای هر تن حاشیه سود داشته باشد.