پلنگ‌های طلایی به آرژانتینی‌ها رسید
پیشتازی فیلم‌سازان زن در لوکارنو
دو جایزه پلنگ اصلی که به مارتل و آلساندرینی، دو سینماگر زن اهدا شد در بخش بهترین فیلم بین‌المللی و بهترین پروژه سوئیسی تعلق گرفت و هر یک ۷۷ هزار دلار پول نقد برای فیلم‌هایشان دریافت کردند. این پروژه‌ها بر مضامین نژادی و سوء‌استفاده از اقتدار تمرکز دارند. «چوکوبار» مستندی ترکیبی با زمینه‌های تاریخی و فرهنگی درباره ترور فعال آرژانتینی خاویر چوکوبار در سال ۲۰۰۷ است. جشنواره لوکارنو همچنین با اهدای جایزه هیات داوری از فیلم «وحشی‌گری» میگل گومز فیلم‌ساز پرتغالی تقدیر کرد. جایزه نوآورانه‌ترین پروژه نیز به فیلم «پارچه پیکر انسان» به ورونا پاراول و لوسین کستینگ تیلور رسید. جوایز برتر بخش «پاردو دی دومینی» یا «پلنگ فردا» که مختص فیلم‌های کوتاه و متوسط است و امسال بخش اصلی رقابتی جشنواره محسوب می‌شد در بخش بین‌المللی به «من از آن گریختم و هنوز در آن هستم» ساخته «دارول اولو کی» فیلم‌سازی از لس‌آنجلس اهدا شد که درباره از دست دادن پدرش است. در بخش فیلم کوتاه سوئیس نیز یوناس اولریش برای «مردم در روز شنبه» برنده پلنگ شد. این فیلم به این موضوع می‌پردازد که سوئیسی‌ها چگونه بعداز ظهر شنبه خود را می‌گذرانند. جشنواره بین‌المللی لوکارنو از سال ۱۹۴۶ هرساله در شهر لوکارنو سوئیس برگزار می‌شود. این جشنواره پس از جشنواره‌های کن، ونیز و برلین چهارمین جشنواره معتبر فیلم اروپا به‌شمار می‌رود. در دوره‌های گذشته فیلم‌هایی از کشورمان توانسته‌اند در این جشنواره بدرخشند که از جمله آنها می‌توان «ناخدا خورشید» ساخته ناصر تقوایی، «خانه دوست کجاست» اثر عباس کیارستمی، «آبادانی‌ها» به کارگردانی کیانوش عیاری و «آینه» از جعفر پناهی اشاره کرد. همچنین در پنجاه‌وپنجمین دوره این جشنواره ترانه علیدوستی توانست یوزپلنگ برنز را در بازیگری از آن خود کند.
