مادربزرگ مهربان سینما

دنیای‌اقتصاد : پروین سلیمانی، بازیگر پرکار و دوست‌داشتنی سینما و تلویزیون ۱۲ سال پیش در چنین روزی درگذشت. جوان‌ترها بیشتر او را با بازی در سریال «میهمان» در نقش طاهره خانم و چنگالش که همه درها را باز می‌کرد، به یاد می‌آورند؛ اما وی پیش از آن در ده‌ها فیلم و مجموعه تلویزیونی بازی کرده بود؛ فیلم‌هایی که اگر چه در اغلب آنها نقش‌های کوتاه و فرعی داشت، اما در تمامشان در قامت هنرپیشه‌ای توانا ظاهر شده بود. از جمله این آثار می‌توان به «دایی‌جان ناپلئون» اثر ناصر تقوایی، «شازده احتجاب» ساخته بهمن فرمان‌آرا، «کندو» اثر فریدون گله، «سرب» ساخته مسعود کیمیایی و «هنرپیشه» به کارگردانی محسن مخملباف اشاره کرد. این بازیگر که متولد ۱۳۰۱ بود، درباره دوران کودکی خود در مصاحبه‌ای گفته بود: «بچه بسیار شیطانی بودم، سال‌های ۱۳۱۲ و ۱۳۱۳ در شاه‌آباد زندگی می‌کردیم. دوست داشتم پزشک شوم.

بچه که بودم، همیشه نقش خانوم دکترها را بازی می‌کردم. آن زمان‌ها دکتر کم بود چه برسد به خانوم دکتر. اگر یک خانوم دکتر می‌دیدیم، همه بچه‌ها ذوق می‌کردند. مدرسه که رفتم، از شیطنتم کم شد. به درس بسیار علاقه داشتم. آن زمان به‌گونه‌ای بود که اگر تا شش کلاس هم سواد داشتی کلی برات احترام می‌گذاشتند. من هم تا شش کلاس خواندم. با بازشدن دبیرستان‌ها هم به دبیرستان رفتم؛ دبیرستان ارشاد.» با اینکه خیلی زود ازدواج کرد و صاحب فرزند شد، اما این موضوع مانع آن نشد که به بازیگری روی نیاورد. هنرپیشگی را در ۲۲سالگی با تئاتر آغاز کرد. هشت سال بعد برای اولین بار مقابل دوربین سینما قرار گرفت و در فیلمی از سِرژ آزاریان به نام «گلنسا» بازی کرد و پس از آن در ۷۶ فیلم سینمایی و ده‌ها مجموعه تلویزیونی ایفای نقش کرد. ماه‌چهره خلیلی، بازیگر فقید و نوه پروین سلیمانی درباره او گفته است: «مادربزرگ در زندگی من همواره به‌عنوان الگو و استاد بود و نظیر یک مادر مهربان در تمام مسائل با او مشورت می‌کردم و از کمک‌های ایشان در تمام مراحل زندگی استفاده می‌کردم. همیشه این جمله مادربزرگم را به یاد دارم که به من می‌گفت. مردم دار باشم همیشه در خیابان با مهربانی و حوصله جواب سوالات مردم را می‌داد و علاقه داشت بیشتر محبوب باشد تا مشهور. همیشه تاکید می‌کرد اگر کمکی از دستت در حق مردم برمی‌آید، کوتاهی نکن.»

سرانجام این هنرمند دوشنبه ۱۲ خرداد ماه ۱۳۸۸، در پی یک دوره بیماری درگذشت.