او در گفت‌وگو با خبرآنلاین درباره دلیل این تغییرات می‌گوید: متاسفانه با این روالی که وجود دارد، عرصه تلویزیون روز‌به‌روز تنگ‌تر می‌شود. برای همین بازیگران هم با تلویزیون کمتر همکاری می‌کنند؛ از طرف دیگر آن‌ها می‌خواهند که با شغلشان ارتزاق کنند؛ پس به سینما رو می‌آورند.

 عده‌ای از این گروه هم با پول‌های زیادی که می‌گیرند خودشان را باخته‌اند. این‌ها با این کارشان در این شرایط اقتصادی نابسامانی که سینما دارد به بدنه سینما لطماتی را وارد می‌کنند، چرا که ساخت فیلم‌های خوب، با این مبالغ بالایی که بازیگران درخواست می‌کنند، خیلی سخت است.

صباغ‌زاده درباره مسببان این امر توضیح می‌دهد: بیشتر خود مسوولان و فیلمسازها مقصرند نه مخاطب. همه مخاطب را سوق می‌دهند به سمت‌و‌سوی سطحی شدن. مخاطبان که امروز خودشان ناراحت هستند و دغدغه‌های خود را دارند، از طرف دیگر هم مسوولان آنها را سوق می‌دهند به سمتی که فیلمی ببینند که به آن فکر نکنند و فقط سرگرم شوند و کمی بخندند. ولی شاد کردن مخاطب نباید دلیلی برای این باشد که هر مزخرفی را به خورد بیننده بدهیم. من مشکلی با اینکه فیلم طنز ساخته شود ندارم اما می‌گویم باید به انواع ژانرها اهمیت داده شود.

این کارگردان علت کاهش محبوبیت فیلم‌های اجتماعی را در کیفیت آثار تولیدی می‌داند و می‌گوید: اگر فیلمی با نگاه اجتماعی ساخته شود اما جذابیت و کیفیت لازم را نداشته باشد معلوم است که مخاطب استقبال نمی‌کند. این دیگر به بدسلیقگی مخاطب ربطی ندارد، اینجا فیلمسازان هستند که وظیفه دارند. آنها باید فیلم‌نامه قوی و مستحکم و پرمحتوا کار کنند که تماشاگر با علاقه دنبال کند و احساس نکند به شعورش توهین شده است. مثلا وقتی مشکلات را بیان می‌کنیم نباید جوری مطرح کنیم که مخاطب ناراحت شود.