بچه‌ها «زئوس» و «هرکول» را بیشتر می‌شناسند

او افزود: البته آثار مهم و متعددی در عرصه شاهنامه‌شناسی و اسطوره‌های شاهنامه نوشته شده است؛ اما برای اینکه اسطوره‌ها برای کودکان و نوجوانان و نسل جوان جذاب‌تر شود، لازم است به‌صورت پایه‌ای و اصولی یعنی بر‌اساس برنامه میان‌مدت و درازمدت روی این موضوع کار کنیم و نویسندگان، شاعران و ادیبانمان در این حوزه قدم بگذارند و اسطوره‌ها را معرفی کنند.

اسماعیل‌پور با بیان اینکه هر انسانی در این کره خاکی باید صاحب هویت باشد، گفت: آشنایی با اسطوره‌ها، کودکان و نوجوانان را به هویت دیرینه کشور خود پیوند می‌زند. اگر آنها هویتشان را نشناسند به‌آسانی جذب هویت‌ها و فرهنگ غرب می‌شوند. الان بچه‌های ما شخصیت‌های «زئوس» و «هرکول» و دیگر شخصیت‌های غربی را خیلی بیشتر و راحت‌تر از شخصیت‌های کشورمان می‌شناسند و این موضوع به دلیل این است که در آن‌جا تبلیغ بیشتری می‌شود؛ اما زمانی که شما از اسطوره‌های ایران مثلا سیاوش و رستم می‌گویید، شاید به آن اندازه آشنایی نداشته باشند.

این اسطوره‌شناس با بیان اینکه معرفی و شناخت اسطوره‌ها یکی از راه‌هایی آشنایی نوجوان ایرانی با ادبیات بومی و فرهنگ کهن ماست، افزود: معرفی هر اسطوره‌ای چند حالت دارد؛ داستان‌نویسان داستان‌های کهن را که راجع‌به اسطوره‌های ملی و حماسی چون «فریدون»، «کیومرث» و «سهراب» داریم یا شخصیت‌ها و اسطوره‌های دینی را که در قالب «قصص‌الانبیاء» عرضه شده‌اند، به زبان ساده و جذاب بازسازی کنند، البته نه به این معنا که خلاصه کنند؛ بلکه به‌صورت جذاب در اختیار کودکان قرار بدهند. حالت دوم ارائه آثار در بعد هنری و تصویرگری است. اگر کتاب‌ها بدون تصویر باشد، جذابیتی برای بچه‌ها ندارد. در مرحله سوم باید آنها را به ‌صورت فیلم و کارتون دربیاورند و موسسه‌های هنری و ادبی این وظیفه را بر عهده بگیرند تا اسطوره‌ها را برای بچه‌ها از سنین پایین جذاب‌تر کنند.