چرا برخی از اکران «عصبانی نیستم» عصبانی هستند؟!

چرا برخی از خبر اکران فیلم «عصبانی نیستم» به کارگردانی رضا درمیشیان عصبانی هستند؟! این پرسشی است که جست‌وجوی پاسخ آن، برخی مباحث فرامتنی را درگیر می‌کند و به نتیجه می‌رساند که برخی اعتراض‌ها و انتقادهای امروز به وزارت فرهنگ دولت یازدهم، با مبناهای عقلی، منطقی و غیرجناحی و سیاسی نسبتی دارد؟ به گزارش ایسنا، هفته گذشته پس از انتشار ثبت قرارداد فیلم «عصبانی نیستم» در شورای صنفی نمایش، برخی جریان‌ها با وجود اطمینان خاطری که شخص رئیس سازمان سینمایی در چند وقت اخیر درباره نسخه اصلاح شده این فیلم به آنها داده بود، باز هم اعتراضاتشان را به عصبانیت بیان کردند و نقدهای تندی را نسبت به محتوای این فیلم پیش کشیدند.

چرا برخی از خبر اکران فیلم «عصبانی نیستم» به کارگردانی رضا درمیشیان عصبانی هستند؟! این پرسشی است که جست‌وجوی پاسخ آن، برخی مباحث فرامتنی را درگیر می‌کند و به نتیجه می‌رساند که برخی اعتراض‌ها و انتقادهای امروز به وزارت فرهنگ دولت یازدهم، با مبناهای عقلی، منطقی و غیرجناحی و سیاسی نسبتی دارد؟ به گزارش ایسنا، هفته گذشته پس از انتشار ثبت قرارداد فیلم «عصبانی نیستم» در شورای صنفی نمایش، برخی جریان‌ها با وجود اطمینان خاطری که شخص رئیس سازمان سینمایی در چند وقت اخیر درباره نسخه اصلاح شده این فیلم به آنها داده بود، باز هم اعتراضاتشان را به عصبانیت بیان کردند و نقدهای تندی را نسبت به محتوای این فیلم پیش کشیدند. حال در این میان با توجه به مباحث مطرح شده از سوی طیف مخالف اکران این فیلم، جای این تامل به‌وجود می‌آید که مرجع‌ تصمیم‌گیرنده برای اکران یک فیلم کجاست و قانون از نظر مخالفان، چه جایگاه و وجاهتی دارد؟

با این حساب اگر قرار باشد همیشه نظر یک طیف خاص که قطعا نماینده افکار عمومی جامعه هم نیستند، لحاظ شود، تکلیف وظایف وزارت ارشاد و مشخصا ریاست سازمان سینمایی چه می‌شود؟! حدود اختیارات آنها چه می‌شود؛ اگر نتوانند پای مجوزهایشان بایستند؟! با توجه به صحبت‌های اخیر حجت‌الله ایوبی و پاسخ به منتقدانش، باید امیدوار بود، این ‌بار روش رئیس سازمان سینمایی برخلاف رویه‌ای که در جشنواره فیلم فجر برای اکران «عصبانی نیستم» در پیش گرفت، باشد.