نقش موثر شتاب‌دهنده‌ها در تحقق ایده‌های جدید
مترجم: آناهیتا جمشیدنژاد
زمانی که کاتلین اسمیت وارد برنامه شتاب‌دهنده کسبوکار۱ «نیو ونچر» شد، ایده‌ای در مورد درست کردن غذا داشت که «ساده، سالم و خوشمزه» بود؛ اما کاتلین نمی‌دانست آن را چگونه عملی کند. حدود ۵/ ۲ سال پیش، خانم اسمیت وارد این برنامه شد؛ برنامه‌ای که از سوی دانشکده کسبوکار بوث از دانشگاه شیکاگو ارائه شده بود. او تولید مافین‌های بدون گلوتن را در خانه خود در کارولینای شمالی آغاز کرد و تا آن زمان «سه ترکیب محصول مختلف را در دو تا سه فروشگاه» داشت.
مترجم: آناهیتا جمشیدنژاد
زمانی که کاتلین اسمیت وارد برنامه شتاب‌دهنده کسبوکار1 «نیو ونچر» شد، ایده‌ای در مورد درست کردن غذا داشت که «ساده، سالم و خوشمزه» بود؛ اما کاتلین نمی‌دانست آن را چگونه عملی کند. حدود ۵/ ۲ سال پیش، خانم اسمیت وارد این برنامه شد؛ برنامه‌ای که از سوی دانشکده کسبوکار بوث از دانشگاه شیکاگو ارائه شده بود. او تولید مافین‌های بدون گلوتن را در خانه خود در کارولینای شمالی آغاز کرد و تا آن زمان «سه ترکیب محصول مختلف را در دو تا سه فروشگاه» داشت. مشاوران و راهنمایی‌های ارائه شده از سوی شتاب‌دهنده ذکر شده، خانم اسمیت را متقاعد کردند که او می‌تواند به فردی موفق در تغذیه سالم تبدیل شود.
او این مفهوم کسبوکار را زمانی که در دیلویت (شرکتی که خدماتی همچون حسابرسی، مشاوره، مدیریت ریسک سرمایه‌گذاری، مشاور مدیریت و مشاوره مالی ارائه می‌کند) کار می‌کرد و هنوز دانشجوی دانشکده بوث نشده بود، توسعه داد. اما این شتاب‌دهنده و جایزه نقدی که با آن مطرح شد به او کمک کرد تا قدم بعدی را در مورد استارت‌آپش بردارد. در خلال ماه‌ها ورود به این برنامه، خانم اسمیت با ۱۰۰ تیم دیگر رقابت کرد و در سال ۲۰۱۴ جایزه ۳۰ هزار دلاری را از آن خود کرد. از آن هنگام، او فروش خود را افزایش داده است. اکنون کسبوکار او که با نام سیمپل میلز (Simple Mills) شناخته شده است، محصولاتی در بیش از ۵۰۰۰ فروشگاه دارد و تا امروز درآمد خود را به حدود ۵ میلیون دلار افزایش داده است.
خانم اسمیت برای گسترش کسبوکار خود، از مدرسه کسبوکار مرخصی گرفته است. مانند بسیاری از کارآفرینان دیگر، اسمیت با تجربه کاری اندک و زمانی که نسبتا جوان بود به جست‌وجوی کمک رفت. خانم اسمیت به یاد می‌آورد «زمانی که ایده سیمپل میلز به ذهنم خطور کرد ۲۳ سال داشتم و زمانی که این چالش را بردم ۲۴ ساله بودم. به‌دلیل تعداد منابع در دسترس برای کارآفرینان، جذب برنامه دانشکده بوث شده بودم.» طبق اطلاعات سایت Seed-DB.com که اطلاعاتی در مورد شتاب‌دهنده‌ها در سراسر کشور فراهم می‌کند: گرچه تعاریف متفاوت است، اما بیش از ۲۳۰ برنامه شتاب‌دهنده در سراسر آمریکا وجود دارد که تاکنون ۱۹ میلیارد دلار وجوه برای بیش از ۶هزار شرکت فراهم کرده‌اند. از ۱۶۰ شتاب‌دهنده واقع در ایالات متحده، حدود ۳۵برنامه به دانشگاه‌ها مرتبط هستند. اساسا شتاب‌دهنده‌ها با تامین مالی، مشاوره و اغلب فضای اداری به استارت‌آپ‌ها کمک می‌کنند. آنها یک مزیت مهم را برای هر کارآفرینی ایجاد می‌کنند و آن هم حمایت جامع است.دو شتاب‌دهنده مهم در این کشورY Combinator و Techstars است که اولی ۲/ ۱۰ میلیارد و دومی نزدیک به ۳میلیارد دلار تامین مالی فراهم کرده است.از شرکت‌هایی که از این برنامه‌ها با سرمایه‌گذاری قابل‌توجه ظهور می‌کنند، تنها ۱/ ۲ درصد شرکت‌ها خروجی معنی‌دار(یک فروش، ادغام یا عرضه عمومی اولیه) داشته‌اند.برای اکثر برنامه‌ها و اکثر شرکت‌هایی که به این برنامه‌ها توجه می‌کنند صحبت در مورد خروجی‌ها بسیار زود است و عموما نیاز به ۵ تا ۷ سال یا بیشتر احساس می‌شود.
به گفته استیون کاپلن رئیس این برنامه و استاد دانشکده بوث « در «چالش سرمایه‌گذاری جدید» دانشکده بوث، ۳۰ تیم از دانشجویان در ماه آوریل برنامه‌های کسبوکار را ارائه می‌دهند. این تیم‌ها از طریق ۲۵ مدرسه کسبوکار و داوران مستقل به ۱۰ تیم برتر کاهش پیدا می‌کنند.» برندگان در ماه ژوئن انتخاب شده‌اند و کل ۲۵۰ هزار دلار بین ۱۰ فینالیست تقسیم می‌شود. البته مقادیر داده شده به هر تیم می‌تواند متفاوت باشد. به گفته کاپلن «سال گذشته، برنده این برنامه، ۹۰ هزار دلار از ۲۵۰ هزار دلار را دریافت کرد.» مت مالونی، یکی از موسسان گراب‌هاب GrubHub (یک سرویس آنلاین غذای بیرون‌بر) توانست در سال ۲۰۰۶ «چالش سرمایه‌گذاری جدید» را ببرد. این شرکت که اکنون به بیش از ۴۵هزار رستوران در ۱۱۰۰ شهر متصل شده، در سه ماه دوم امسال بیش از ۱۲۰ میلیون دلار درآمد داشته است و سالانه رشد ۳۷ درصدی را تجربه می‌کند. دو سال پیش، گراب‌هاب تبدیل به یک شرکت سهامی شد. این شرکت یکی از تنها چند استارت‌آپی بود که چنین کاری کردند. به گفته آقای مالونی این شتاب‌دهنده به او کمک کرد تا ایده گراب‌هاب خود را بازتعریف کند. او می‌گوید: «می‌دانستم که چیزی برای گفتن دارم. اما نمی‌دانستم چیست. با افراد باهوش و تحصیل‌کرده بسیار زیادی ملاقات کردم؛ کسانی که تلاش می‌کردند تا این مشکل را حل کنند.» او می‌افزاید: «مزیت کلیدی این برنامه توانا بودن در مدل‌سازی و ارتباط با قدرت کسبوکار بود.» رتبه‌بندی‌های Seed-DB که چنین برنامه‌هایی را دنبال می‌کند به کارآفرینان پیشنهاد می‌دهد تا به دنبال شتاب‌دهنده‌ها باشند. البته همه استارت‌آپ‌ها نمی‌توانند به منصه‌ظهور برسند. اکثر برنامه‌ها یک فرآیند انتخاب رقابتی دارند. به‌عنوان مثال در «چالش سرمایه‌گذاری جدید» دوسوم از استارت‌آپ‌هایی که درخواست می‌دهند به مرحله آخر نمی‌رسند. به گفته خانم اسمیت او دریافته است که بسیار «ارزشمند» است که برنامه او شامل شبکه‌ای از افرادی شود که کارآفرین در سطوح مختلف باشند. برخی قبلا در استارت‌آپ‌ها بودند، بنابراین او می‌توانست در مورد چگونگی تجارت با آنها صحبت کند و حمایت آنها را به‌دست آورد. این افراد همچنین در موقعیتی بودند که بتوانند به عنوان سرمایه‌گذاران فرشته تامین وجوه کنند.
خانم اسمیت می‌افزاید: «من عاشق کار کردن با سایر کارآفرینان دانشجو هستم. دوست دارم به آنها کمک کنم تا در مورد کسب‌وکارشان بیشتر و بهتر فکر کنند.» «احتمالا هنوز سیمل میلز را خواهم داشت؛ اما مطمئن نیستم که بتواند در جای دیگر به همین بزرگی باشد.» به گفته او «این برنامه در دانشگاه شیکاگو به من کمک کرد تا بفهمم که این شرکت تا چه اندازه می‌تواند بزرگ باشد و سپس به دنبال این رویا بروم.» دو ویژگی بسیار مهم از بهترین شتاب‌دهنده‌ها، تناسب و تجربه مشاوران و مدیریت روسا است. اطمینان یافتن از اینکه شتاب‌دهنده تناسب خوبی داشته باشد، امری کلیدی محسوب می‌شود.
پی‌نوشت:
۱. شتاب‌دهنده‌های کسبوکار یا business accelerators توصیه، راهنمایی و شکل‌های مختلف حمایتی را برای کسب‌وکارهای در مرحله استارت‌آپ فراهم می‌کنند.
منبع: nytimes
ارسال نظر