نگاه دولت به بخش مسکن باید تغییر کند
گروه مسکن‌ـ یک کارشناس صنعت مسکن گفت: نگاه دولت به بخش مسکن باید تغییر کند. دکتر نصیرسلامی، در گفت‌وگو با خبرنگار ما گفت: مادام که دولت به بخش مسکن به عنوان لکوموتیو کل اقتصاد نگاه کند گرفتاری‌های اقتصادی حل نخواهد شد.
وی با اشاره به اینکه حدود ۷۰نوع صنعت وابسته به بخش ساختمان در کشور فعال است، افزود: دولت از این صنایع برای ایجاد اشتغال استفاده می‌کند.
وی تصریح کرد: مصالح ساختمانی، فروش تراکم و ارائه وام‌های کاذب در بخش مسکن تورم ایجاد می‌کند.
وی در ادامه همچنین با اشاره به اینکه فروش تراکم یکی از مخرب‌ترین عوامل کیفیت شهر است، اضافه کرد: فروش تراکم باید به کلی منسوخ شود.
نصیرسلامی اظهار داشت: فروش تراکم ساختار زندگی اقتصادی اجتماعی و فرهنگی کل شهر را دگرگون کرده و فرهنگ بساز و بفروش را در کشور رایج می‌کند.
وی تصریح کرد: وقتی دولت کمک خود را برای تامین منابع مالی قطع کند و تامین این منابع به عهده شهرداری باشد، فاجعه در شهرسازی رخ می‌دهد.
این کارشناس مسکن گفت: تهران بدون برنامه‌ریزی و ابزار شهرسازی موثر فقط رشد کمی داشته است.
وی با اشاره به اینکه شهرهای بزرگ دنیا مرکز خدمات پیشرفته هستند نه کالبد ابعاد اقتصادی ـ اجتماعی، تصریح کرد: شهر تهران و دیگر شهرهای بزرگ تنها به یک منبع درآمد برای مالکان زمین، ساختمان سرقفلی، تجاری و... تبدیل شدند و مردم می‌خواهند درآمد خود را از شهر استخراج کنند.
وی همچنین با اشاره به اینکه در کشورهای جهان سوم برنامه‌ریزی اقتصادی وجود ندارد، گفت: هجوم جمعیت به شهرها و به تبع آن احتیاج به مسکن در حال افزایش است.
نصیرسلامی اضافه کرد: قیمت مسکن تابع پارامترهایی از جمله دستمزد نیروی کار، مصالح ساختمانی، جواز ساختمان و خرید تراکم و ایجاد تاسیسات و انشعاباتی همانند برق و آب است. به گفته وی هر یک از این پارامترها خود تابع متغیرهای دیگر است که دائم بازار مسکن را دچار آشفتگی می‌کند و در این چارچوب سودجویان جایگاه طبیعی خود را پیدا می‌کنند.
این کارشناس مسکن یکی دیگر از مشکلات کلان‌شهرهایی همچون تهران را هجوم ساکنان شهرهای کوچک و کشاورزان به این شهرها دانست که به‌دلیل عدم توانایی خرید و اجاره مسکن مناسب در حاشیه شهر سکونت کرده و از خدمات شهر تغذیه می‌کنند.
وی ادامه داد: تا به حال وزارت مسکن با در اختیار گذاشتن زمین در حاشیه شهرها بدترین اقدام را در ایجاد حاشیه‌نشینی و شهرک‌نشینی بدون کیفیت انجام داده است.
به گفته وی، وزارت مسکن نباید زمین را در اختیار قشر ضعیف حاشیه شهر قرار دهد. چرا که این قشر توانایی مالی و فرهنگ مناسب شهرسازی را برای ساخت مسکن موردنیاز ندارند.
وی معتقد است: وزارت مسکن باید با در نظر گرفتن ابعاد خانوار و فرهنگ آنان به جای ارائه زمین، مسکن مناسب ارائه دهد تا در آن کیفیت محیط، فضای اجتماعی مناسب و... را در نظر گرفته باشد.
وی گفت: در صورتی که سیاست مسکن را براساس کیفیت تنظیم کنیم، مساله انرژی، پایداری آن، نزدیکی با طبیعت، رفع نیاز‌های اجتماعی و استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته ساختمانی می‌تواند از عوامل بسیار مهم در رشد اقتصادی کشور باشد.
وی با تاکید بر اینکه با مشکل حاشیه‌نشینی در حوزه شهرهای بزرگ باید مقابله جدی صورت بگیرد، افزود: به مدیریت واحد شهری نیاز است که نه فقط حوزه داخلی شهر بلکه حوزه اطراف شهر را نیز با نگرشی واحد کنترل کند.
وی در همین زمینه با اشاره به شهر تهران گفت: دولت باید در شهری مثل تهران حتی حوزه‌های تهران- کرج، تهران- شهریار، تهران- ورامین، پیشوا و... را از نظر مسائل کیفی همچون حمل‌ونقل، خدمات و کنترل جمعیت از نظر دور ندارد.
وی تصریح کرد: اگر مدیریت واحد شهری را به عنوان حکومت شهری قبول داشته باشیم، باید نقش وزارت مسکن و شرح وظایف جدید آن را تعریف کنیم تا این وزارتخانه نیز نقش موثری در مدیریت شهر داشته باشد.
به گفته وی، وقتی تهیه و تدوین طرح‌های شهری و تعیین استراتژی‌های توسعه شهر به عهده مدیریت واحد شهری باشد، شهرداری و شورای‌شهر به عنوان تدوین‌کنندگان سیاست‌های بزرگ شهری باید فعالیت ویژه‌ای را آغاز کنند.
وی در حالی که به هدفمند بودن ساخت مسکن اجتماعی اشاره داشت، افزود: شهرداری‌ها باید معین کنند که چند نفر در چه درجه‌ای از رفاه اجتماعی در کدام منطقه زندگی می‌کنند.
وی تصریح کرد: اکنون ما مخاطب را نمی‌شناسیم و طرحی هم نداریم. تنها سبدی را معین کردیم تا امکانات را به همه ارائه دهیم و این بی‌هویتی مشکل‌ساز خواهد بود.
به گفته وی، عدالت‌خواهی زمانی مطرح می‌شود که هدفمند باشد و برای این هدف باید نیازمندان و ابعاد خانواده و فرهنگ آنان مشخص شود.
وی در پایان نقش مشاوران معمار شهرساز در کمک‌رسانی به شهرداری و مدیریت واحد شهری را مساله‌ای انکارناپذیر دانست.
ارسال نظر