حسن عباس‌زاده، با تاکید بر اینکه طرح‌‌‌های پیشران صنعت پتروشیمی با هدف تامین نیاز صنایع داخلی و جلوگیری از واردات انجام شده است، افزود: در طرح‌‌‌های پیشران ۶زنجیره تعریف شده که شامل ۳۳ طرح است.

وی ادامه داد: سال گذشته واردات ۳/ ۱میلیارد دلار محصول پتروشیمی را که در کشور تولید نمی‌شود، داشتیم که با اجرای این طرح‌‌‌ها حدود ۷۰درصد از این واردات متوقف خواهد شد.

به گفته عباس‌زاده، وابستگی به واردات در برخی از محصولات پتروشیمی باعث می‌شود که صنایع داخلی توسعه پیدا نکنند و شاهد خروج ارز از کشور باشیم.  وی مجموع ظرفیت تعریف‌شده در طرح‌‌‌های پیشران را ۵/ ۳میلیون تن عنوان کرد و گفت: حجم سرمایه مورد نیاز برای اجرای این طرح‌‌‌ها، ۳میلیارد دلار است.  مدیر برنامه‌‌‌ریزی و توسعه شرکت ملی صنایع پتروشیمی افزود: از ۳۳طرح پیشران تعریف‌شده، برای ۲۰ طرح مجوز صادر شده است؛ ۱۰طرح هم فعال شده و مشغول کار هستند.  وی با اشاره به اینکه در این مجموعه، زنجیره پروپیلن بزرگ‌ترین زنجیره است، ادامه داد: از ۳۳طرح تعریف‌شده، ۱۶ طرح مربوط به زنجیره پروپیلن است.  عباس‌زاده با اشاره به اینکه با اجرای طرح‌‌‌های پیشران صنعت پتروشیمی ۵/ ۳میلیون تن به ظرفیت کشور اضافه می‌شود، گفت: از این میزان، ۲میلیون تن، معادل ۶۰ درصد این طرح‌‌‌ها، مربوط به زنجیره پروپیلن است.  وی میزان سرمایه‌گذاری لازم برای اجرای طرح‌های پروپیلن را ۸/ ۱میلیارد دلار عنوان کرد.  تولید محصولات پتروشیمی از ۳میلیون تن در سال ۱۳۵۷ به ۵/ ۸۳ میلیون تن در پایان سال ۱۳۹۹ رسید و هم‌‌‌اکنون ۵۰طرح در چارچوب جهش‌های دوم و سوم صنعت پتروشیمی در مراحل مختلف اجرایی قرار دارند که پیش‌بینی می‌شود با تکمیل و راه‌‌‌اندازی آنها ظرفیت این صنعت تا پایان سال ۱۴۰۴ به ۱۳۰میلیون تن برسد. در این پیش‌بینی تولید، به تامین نیاز صنایع پایین‌‌‌دست پتروشیمی به‌‌‌عنوان مهم‌ترین منبع ایجاد اشتغال در زنجیره صنعت پتروشیمی، توجه ویژه‌‌‌ای شده است.  آمارها گویای آن است که بیش از ۱۵هزار بنگاه در حوزه صنایع پایین‌‌‌دستی پتروشیمی مشغول فعالیت‌‌‌ هستند که نقش مهمی در ایجاد اشتغال در کشور و رونق اقتصادی دارند، به‌‌‌طوری که اشتغال مستقیم در صنعت پتروشیمی در حوزه پایین‌‌‌دست حدود ۹۲۰هزار شغل برآورد می‌شود. اگر این میزان اشتغال را با اشتغال مستقیم ۱۰۷هزار نفری در صنعت پتروشیمی در حوزه بالادست مقایسه کنیم، به اهمیت صنایع پایین‌‌‌دست در این حوزه بیشتر پی می‌‌‌بریم.  به ازای هر یک‌میلیون تن محصول پتروشیمی عرضه‌‌‌شده به صنایع پایین‌‌‌دست صنعت پتروشیمی، ظرفیت ایجاد ۱۷۰هزار اشتغال وجود دارد. بنابراین در سال‌های گذشته تاکید فراوانی شده که ظرفیت تولید صنعت پتروشیمی در اختیار تولید خوراک برای صنایع پایین‌‌‌دست قرار گیرد و برنامه‌‌‌ریزی دقیقی نیز برای آن انجام شده است.  ایران با تولید ۳۰میلیون تن محصولات پایه صنعت پتروشیمی توانسته است جایگاه دوم منطقه را در این حوزه از آن خود کند و پیش‌بینی می‌شود با اجرایی شدن طرح‌‌‌های برنامه جهش دوم و سوم صنعت پتروشیمی، تا انتهای برنامه هفتم توسعه کشور، مقدار تولید محصولات پایه پتروشیمی در ایران به ۵۷میلیون تن افزایش یابد که این موضوع نه‌‌‌تنها ایران را در این بخش به جایگاه نخست منطقه ارتقا می‌دهد، بلکه چرخ‌‌‌های رشد و توسعه صنایع پایین‌‌‌دست پتروشیمی را با سرعت بیشتری به حرکت درمی‌‌‌آورد و رشد اشتغال و رونق اقتصادی را در پی خواهد داشت. حاصل این رخداد، ایجاد ارزش افزوده بالاتر برای صنعت پتروشیمی و تولید طیف متنوعی از تولیدات مختلف در این صنعت است که نیازهای مختلف کشور را تامین خواهد کرد.  در مجموع، بین برنامه‌‌‌ها و اولویت‌‌‌های رئیس‌‌‌جمهور برای صنعت پتروشیمی و اولویت‌‌‌های برنامه‌‌‌ریزی‌‌‌شده و ریل‌‌‌گذاری انجام‌‌‌شده در صنعت پتروشیمی، نقاط مشترکی وجود دارد که نقطه تبلور آن را می‌توان توجه به صنایع پایین‌‌‌دست دانست؛ موضوعی که همواره جزو اولویت‌‌‌های مدیریت شرکت ملی صنایع پتروشیمی در سال‌های اخیر بوده و اجرای آن می‌تواند ضامن اشتغال‌زایی، رشد و رونق اقتصادی در سراسر کشور با تکیه بر صنایع پایین‌‌‌دست باشد.