هنوز کابوس المپیک می‌بینم

المپیک ریو در حالی به پایان رسید که کاروان ورزش ایران در چند رشته توانست رکورد‌هایی را به‌دست بیاورد. یکی ازاین رشته‌ها شمشیربازی بود که مجتبی عابدینی در اسلحه سابر توانست با بازی‌های خوب خود مقام چهارمی المپیک را کسب کند. کسب این مقام برای کشورمان ازآنجا اهمیت دارد که در این رشته ما درالمپیک هیچ توفیقی به‌دست نیاورده بودیم. بعد از کسب مقام چهارمی عابدینی بسیاری از کارشناسان ورزشی از وزیر ورزش درخواست کردند به پاس کسب این مقام به وی پاداشی برابر با کسب مدال اهدا شود. اما ظاهرا وزیر ورزش با این موضوع موافق نیست. محمود گودرزی دیروز درخصوص پاداش عابدینی و اینکه آیا پاداش او همانند مدال‌آوران المپیکی محاسبه خواهد شد یا خیر گفت:« ما در حد تلاش عابدینی به وی پاداش خواهیم داد و این به این معنا نیست که مانند مدال‌آوران برخورد کنیم؛ زیرا کسانی بودند که چهارم، پنجم و ششم شدند و ازاین مساله امکان دارد نگران شوند و آسیب ببینند. در این زمینه ضابطه‌ای گذاشته شده است و ما طبق آن ضابطه عمل خواهیم کرد. در این زمینه باید شورایی تشکیل شود و تصمیم‌ لازم درخصوص پاداش افرادی که به نوعی حق آنها در المپیک ریو دیده نشده است، اتخاذ شود.» نکته عجیب و پر ابهام صحبت‌های وزیر اینجا است که به جز کاپیتان تیم شمشیربازی هیچ ورزشکار ایرانی دیگری به مقام چهارم المپیک ریو نرسیده است.

حرف‌های وزیر، شمشیرباز موفق ایران را هم رنجانده است. عابدینی به «ایسنا» می‌گوید: «حرف وزیر ورزش و جوانان دل مرا شکست. من اصلا دوست ندارم صحبتی از پاداش انجام بدهم. همه چیز را به مردم و مسوولان واگذار کردم. ما از لحاظ زیرساخت مشکل داریم. دغدغه‌ ما نداشتن سالن خوب در تهران است که باعث می‌شود نتوانیم یک مسابقه و اردوی خوب برگزار کنیم. از لحاظ مالی و بودجه‌ای هم مشکل وجود دارد و منابع مالی در حدی نیست که فدراسیون بتواند ورزشکارانش را تامین کند. مسوولان اگر مدال می‌خواهند بهتر است به زیرساخت‌های این ورزش بیشتر توجه کنند.»

وی درباره حضورش در المپیک ریو و ناداوری‌هایی که دست او را از کسب مدال کوتاه کرد نیز اظهار کرد: «بازی‌های المپیک با حضور چکیده‌ای از بهترین شمشیربازهای دنیا برگزارشد و با قرعه‌ای که من داشتم با قهرمانان جهان رو‌به‌رو شدم. تصورم گرفتن مدال طلا بود؛ اما آن را از چنگم در آوردند. بازی‌های خوبی انجام دادم، اما در اکثر بازی‌هایم ناداوری وجود داشت که اوجش بازی نیمه نهایی برابر «هامر» آمریکایی بود که باعث شد حداقل مدالم که نقره بود از دست برود. متاسفانه شمشیربازی به مانند کشتی و تکواندو برنز مشترک ندارد. من قول مدال داده بودم و این اتفاق باید رخ می‌داد؛‌ ولی نگذاشتند.» سابریست تیم‌ ملی شمشیربازی ایران در پایان در مورد آینده حرفه‌ای خود گفت‌: «مدتی استراحت می‌کنم تا از لحاظ روحی و روانی آماده شوم، باید المپیک را فراموش کنم. شب‌ها هنوز کابوس می‌بینم و هنوز هم مریضم و از شدت ناراحتی صدایم گرفته است. به محض اینکه روحیه‌ام خوب شود تمرینات را شروع می‌کنم. حفظ رنکینگ جهانی برایم خیلی مهم است و باید به خوبی خودم را برای بازی‌های آسیایی آماده کنم.»