سلطانی‌فر و دو چالش مهم پیش‌رو
ادامه تنش‌زدایی در ورزش؟
دنیای اقتصاد: بعد از مدتها گمانه‌زنی سرانجام صبح دیروز لیست کابینه پیشنهادی دولت دوازدهم در نشست علنی مجلس توسط حسینعلی امیری، معاون پارلمانی رئیس‌جمهور تقدیم هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی شد. به این ترتیب ۱۷ نفر از وزرای پیشنهادی دولت به مجلس معرفی شدند اما وزیر پیشنهادی علوم، تحقیقات و فناوری فعلا به مجلس شورای اسلامی معرفی نشد. در میان وزرای پیشنهادی، یکی از گزینههایی که تقریبا همه از حضور اسمش در لیست اطمینان داشتند، مسعود سلطانی‌فر بود؛ وزیر فعلی ورزش و جوانان که به تازگی یعنی فقط چیزی حدود ۱۰ماه پیش برای این پست از مجلس رای اعتماد گرفت.
دنیای اقتصاد: بعد از مدتها گمانه‌زنی سرانجام صبح دیروز لیست کابینه پیشنهادی دولت دوازدهم در نشست علنی مجلس توسط حسینعلی امیری، معاون پارلمانی رئیس‌جمهور تقدیم هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی شد. به این ترتیب ۱۷ نفر از وزرای پیشنهادی دولت به مجلس معرفی شدند اما وزیر پیشنهادی علوم، تحقیقات و فناوری فعلا به مجلس شورای اسلامی معرفی نشد. در میان وزرای پیشنهادی، یکی از گزینههایی که تقریبا همه از حضور اسمش در لیست اطمینان داشتند، مسعود سلطانی‌فر بود؛ وزیر فعلی ورزش و جوانان که به تازگی یعنی فقط چیزی حدود ۱۰ماه پیش برای این پست از مجلس رای اعتماد گرفت. به این ترتیب، در لیست روحانی اسم سلطانی‌فر هم برای تصدی وزارت ورزش و جوانان دیده می‌شود و با توجه به اینکه او اخیرا از همین مجلس رای اعتماد گرفته، بسیار بعید است که پارلمان نظرش را در مورد وی تغییر بدهد. پس از همین حالا با ضریب اعتماد زیاد می‌توان سلطانی‌فر را وزیر ورزش دولت دوازدهم دانست.
کارنامه 280روزه
شاید یکی از مهمترین آیتم‌های کارنامه مسعود سلطانی‌فر در مدت کوتاهی که تصدی وزارت ورزش و جوانان را بر عهده داشته، مربوط به التزام او به تنش‌زدایی از این حوزه است. سلطانی‌فر جای گودرزی را گرفت که از این نظر تا حدود زیادی نقطه مقابل او محسوب می‌شد. در دوران وزارت گودرزی، بارها حاشیه و تنش‌هایی ایجاد شد که چندان ضروری به نظر نمی‌رسید. شاید مهمترین و عینی‌ترین نماد از این خلق‌وخوی گودرزی مربوط به تقابل عریانش با کارلوس کی‌روش بود؛ یک رویارویی بیهوده و انرژی‌بر که نه تنها از نظر فنی توجیه چندانی نداشت، بلکه حتی در شأن یک وزیر هم نبود. شاید یکی از آخرین نشانه‌های مدیریت گودرزی در مقیاس کلان ورزش ایران و نفوذ او در حوزه مدیریتی فوتبال مربوط به انتصاب علیرضا اسدی به‌عنوان دبیرکل فدراسیون فوتبال بود که بسیاری آن را به خواست گودرزی نسبت دادند.
اسدی مدتها بعد از خداحافظی گودرزی از وزارتخانه، همین تازگی‌ها از فدراسیون رفت. در آن مقطع همچنین تلاش نافرجام گودرزی برای خصوصی‌سازی پرسپولیس و استقلال که این دو باشگاه را در وضع «گذار» و در حالت بدی قرار داد، صدای اعتراض بسیاری از منتقدان را بلند کرده بود. بر عکس او اما سلطانی‌فر در این مدت سعی کرده از انرژی‌های مثبت استفاده کند که نکته قابل‌توجهی است. ادبیات سازنده او و تلاشش برای مدارا باعث شده حوزه ورزش بار دیگر نفس بکشد و روزهای آرامی را پشت‌سر بگذارد. به علاوه سلطانی‌فر نشان داده به ثبات مدیریتی هم اعتقاد دارد. او نه در استقلال دست به ترکیب مدیریتی زد و نه در پرسپولیس با اعمال دگرگونی‌های کاذب مانع از ادامه پیشرفت این تیم شد. در آخرین نمونه سلطانی‌فر با معرفی اعضای جدید هیات‌مدیره پرسپولیس نشان داد به طاهری اعتقاد دارد و به‌دنبال بقای او در راس هرم مدیریت سرخپوشان است.
از دیگر اتفاقات مهم دوران سلطانی‌فر هم جدی شدن بحث خداحافظی مدیران بازنشسته از فدراسیون‌ها بود؛ جایی که ناطق‌نوری بعد از حدود ۳۰سال از فدراسیون بوکس رفت و گفته می‌شود به‌زودی میرسلیم هم در فدراسیون نجات‌غریق جای خودش را به نیروی جوان‌تری خواهد داد. مجموعه این مسائل باعث شد حداقل در این مدت کوتاه، تصویر مناسبی از سلطانی‌فر در جامعه ورزش شکل بگیرد؛ هرچند قطعا حکایت چهار سال آینده متفاوت است و او باید در زمینه برنامه‌های میان‌مدت و بلندمدت هم محک بخورد.
دو ماموریت سنگین
دست‌کم اگر به حوزه پرمخاطب فوتبال توجه کنیم، مسعود سلطانی‌فر دو چالش بسیار مهم پیش‌رو دارد؛ یکی کمک به وصول مطالبه قدیمی فوتبال از تلویزیون یعنی حق پخش است که این اواخر شاهد حضور فعال‌تر وزارتخانه در این زمینه هستیم و البته ماموریت دوم را هم دوشنبه‌شب مردم بر عهده وزیر بعدی ورزش گذاشتند. عادل فردوسی‌پور در برنامه این هفته نود از مخاطبانش خواست مهمترین انتظار جامعه فوتبال از وزیر ورزش را تعیین کنند که بر این اساس گزینه «فراهم کردن زمینه‌های فرهنگی حضور خانواده‌ها در ورزشگاه» با کسب یک‌سوم آرای شرکت‌کنندگان اولویت اول را پیدا کرد. این مساله یکی از بغرنج‌ترین پرونده‌های جاری ورزش ایران است که در سال‌های گذشته همیشه باز بوده و حل و فصلش به هماهنگی همه دستگاه‌ها نیاز دارد. حالا اما مردم حداقل در تریبون مهمی مثل نود اعلام می‌کنند که دست‌کم فراهم شدن مقدمات «فرهنگی» حضور بانوان در ورزشگاه‌ها را از وزارت ورزش توقع دارند. آیا سلطانی‌فر (در صورت کسب رای اعتماد) می‌تواند از این دو چالش مهم، موفق بیرون بیاید؟
ارسال نظر