تیم والیبال نوجوانان ایران، با پیروزی ۳بریک مقابل روسیه برای دومین بار به‌عنوان باارزش قهرمانی جهان رسید. عنوانی که شاید در تاریخ ورزش‌های گروهی ایران، بی‌نظیر باشد. محمد وکیلی، سرمربی تیم نوجوانان ایران پس از کسب عنوان چهارمی آسیا، بلافاصله قول داد که در مسابقات جهانی این نتیجه را جبران خواهد کرد ولی آن موقع این اظهارنظر، کمی احساسی و غیرمنطقی به‌نظر می‌رسید. چطور ممکن بود تیمی که در آسیا چهارم شده در مسابقات جهانی با حضور قدرت‌هایی مثل روسیه، برزیل، صربستان و... به مقامی بهتر دست پیدا کند و روی سکو بایستد؟! ملی‌پوشان نوجوان ایران در دیدارهای قبلی موفق به شکست ایتالیا (۳ بر ۲)، مکزیک (۳ بر صفر)، چین (۳ بر صفر) و جمهوری چک (۳ بر صفر) شده بودند و در دیدار مراحل اول و دوم پلی‌آف نیز ترکیه و برزیل را ۳ بر صفر شکست داده بودند. تیم ایران در مرحله نیمه‌نهایی نیز کره‌جنوبی را ۳ بر صفر از پیش‌رو برداشت و به فینال رسید.

قهرمانی تیم نوجوانان ایران در مسابقات جهانی، توانایی کادر فنی تمام ایرانی تیم را به اثبات رساند و نشان داد که مربیان ایرانی می‌توانند پس از ۱۱ ماه اردوی سخت و طاقت‌فرسا، نوجوانانی را که در مراحل نخست انتخابی فقط قد بلندی داشتند به قهرمانان جهان تبدیل کنند. آنها با فقط ۳ ست باخته توانستند بالاتر از روسیه و ژاپن روی سکوی نخست قرار بگیرند.حالا فدراسیون والیبال ایران، نوجوانانی را در اختیار دارد که کار خود را در تورنمنت‌های بین‌المللی با قهرمانی جهان و دست و پنجه نرم کردن با قدرت‌های والیبال آغاز کرده‌اند و اگر روند آماده‌سازی روانی و فیزیکی آنها به خوبی پیش برود به چیزی کمتر از قهرمانی جهان راضی نخواهند بود. این درست همان چیزی است که ایگور کولاکوویچ در تیم‌ملی بزرگسالان برای جایگزینی برخی بازیکنان پا به سن گذاشته تیمش به آن احتیاج دارد. کولاکوویچ به گفته خودش، متخصص تغییر نسل است. انتظار می‌رود، فدراسیون والیبال از نسل فعلی نوجوانان که به‌عنوان قهرمانی جهان رسیدند بیش از نسلی که در سال ۲۰۰۷ به مقام قهرمانی جهان رسیدند، مراقبت و حمایت کند.