رکورددار شاکی!

نبرد لیگی آنها اما شرایط خاص خودش را داشت. استقلال ۴۰۰ دقیقه بود که در حسرت گلزنی می‌سوخت و نفت هم در کل لیگ تنها یک گل زده داشت. نماینده مسجدسلیمان که جام حذفی را هم از دست رفته می‌دید، برای رهایی از انتهای جدول به سه امتیاز این بازی نیاز داشت، اما شاید همین بی‌پروایی و فقدان تمرکز کار دست آنها داد تا در اولین دقیقه بازی دروازه این تیم باز شود. اللهیار صیادمنش روی اشتباه مدافع حریف گل اول بازی را زد و پس از آن شوت مهلک بازیکنان نفت به تیر دروازه مهدی رحمتی خورد. در ادامه استقلال توسط مهدی قائدی گل دوم بازی را هم روی یک ضدحمله به‌ثمر رساند تا در آستانه کسب پیروزی قرار بگیرد. در اولین دقایق نیمه دوم اما میلاد زکی‌پور کارت زرد دوم را گرفت و از بازی اخراج شد تا شاهد خیمه سنگین مسجد سلیمانی‌ها روی دروازه حریف باشیم. در این دقایق نفت حملات زیادی را ترتیب داد و به گلزنی نزدیک شد، اما موقعیت‌های این تیم یکی پس از دیگری از دست رفت. در ادامه داور بازی در تصمیمی بحث‌برانگیز کارت زرد دوم را به موسی کولیبالی داد تا یک بار دیگر تعداد بازیکنان دو تیم مساوی شود. در این دقایق خشونت حاکم بر بازی به کنار زمین هم کشیده شد تا هر دو سرمربی از سوی داور اخراج شوند. نهایتا نفت توانست یکی از دو گل خورده را از روی نقطه پنالتی جبران کند، اما این برای امتیازگیری میزبان کافی نبود و استقلال با دو پیروزی ارزشمند خوزستان را ترک کرد؛ سفری شیرین که البته با سوغاتی تلخ همراه شد.

جنجال از روی نیمکت

پیروزی‌های دوگانه استقلال بر نفت مسجد سلیمان اما خالی از حاشیه نبود؛ چه اینکه سنگربان ذخیره آبی‌ها سرانجام شرایط موجود را تاب نیاورد و به تندی علیه باشگاه موضع گرفت. حسین حسینی که فصل گذشته در مقطعی طولانی گلر اول استقلال بود و رکورد کلین‌شیت در تاریخ لیگ برتر را هم شکست، انتظار داشت حالا که لیگ هجدهم را به‌عنوان بازیکن ذخیره شروع کرده، دست‌کم در جام‌حذفی برای تیمش به میدان برود؛ اتفاقی که پارسال در دوره نیمکت‌نشینی مهدی رحمتی برای این سنگربان رخ داده بود.

با این وجود شفر نه در بازی حذفی و نه در مسابقه لیگی با نفت از حسینی استفاده نکرد تا او به ستوه بیاید و پس از بازی از جدایی قریب‌الوقوعش خبر بدهد: «در این مدت خیلی سکوت کردم و دوست نداشتم حاشیه‌ای از طرف من برای تیم ساخته شود. در بازی با پارس‌جنوبی‌جم به شفر گفتم چرا من را بازی نمی‌دهی که پس از آن برخی از دوستان خواستند من را مقابل هواداران قرار بدهند و بگویند حاشیه درست می‌کنم. خیلی‌ها اعتراض کردند، اما مشکلی برای‌شان پیش نیامد. نمی‌دانم امسال چه چیزی تغییر کرده که بازی نمی‌کنم. سال گذشته خیلی بازی کردم و به من میدان دادند و تا جایی که همه می‌دانند، پاسخ اعتمادشان را دادم. امسال نمی‌دانم چه اتفاقی افتاده که ۱۲،۱۰ دیدار است فرصت بازی به من داده نشده است. اگر به خاطر اعتراض به شفر بوده باشد، در جلسه‌ای به او گفتم که اگر اعتراضی کرده‌ام، معذرت‌خواهی می‌کنم. شفر هم گفت ناراحت نیستم و خوب تمرین می‌کنی و از تو راضی‌ام. نمی‌دانم باید چه کار کنم که بازی کنم؟ بالاخره من دروازه‌بان ملی‌پوش هستم و دوست دارم پیشرفت کنم. نیم‌فصل از استقلال می‌روم و تصمیم من هم قطعی است. آقای فتحی و باشگاه باید رضایت‌نامه من را بدهند، چون این تصمیم به سود هر دوی ما خواهد بود.»

مخالفت تند باشگاه

حسینی صراحتا از باشگاه درخواست رضایت‌نامه کرده، اما به‌نظر می‌رسد کار سختی برای جدایی داشته باشد. قرارداد حسینی تا پایان فصل اعتبار دارد و او نیازمند موافقت باشگاه استقلال است، اما امیرحسین فتحی نه‌تنها با این موضوع موافقت نکرده، بلکه دیروز در چند مصاحبه مختلف از خجالت حسینی درآمده و حتی از احضار او به کمیته انضباطی باشگاه خبر داده است. سرپرست باشگاه استقلال در این مورد می‌گوید: «درحالی‌که همه از پیروزی تیم خوشحال بودیم مصاحبه غیرمنتظره حسینی کام ما را تلخ کرد. تا وقتی من مدیر استقلال باشم جایی برای این حرف‌ها باقی نمی‌گذارم و شما مطمئن باشید شدیدا با او برخورد خواهیم کرد. مطمئن باشید او از این مساله ضرر می‌کند. سوال من این است که آیا حسینی از دروازه‌بان‌های بزرگی مثل مهدی رحمتی، وحید طالب‌لو و ناصر حجازی بزرگ‌تر است؟ یادمان نرفته که طالب‌لو و رحمتی در کنار هم بودند، با هم رقابت کردند و حتی یک حاشیه از آنها ندیدیم؛ اما حالا چند بازی نیمکت‌نشینی باعث می‌شود حسینی چنین رفتاری انجام بدهد. دروازه‌بانی به بزرگی ناصر حجازی سال‌ها با منصور رشیدی رقابت کرد، اما آیا آنها برای تیم حاشیه درست کردند؟ واقعا این رفتارها برای من عجیب است. به هیچ عنوان رضایت‌نامه حسینی را نمی‌دهم و او طبق قراردادش باید در کنار تیم باشد.»

از اول معلوم بود

با توجه به شرایط و اتفاقاتی که فصل گذشته رخ داده بود، به وضوح می‌شد حدس زد که ادامه رقابت رحمتی و حسینی در فصل جاری پتانسیل تنش دارد. هر دو نفر مدعی فیکس بودن هستند و شاید استحقاق فنی‌اش را هم داشته باشند. برخلاف ظاهرسازی‌های بی‌وقفه مدیران باشگاه، رابطه چندان دوستانه‌ای هم بین آنها برقرار نیست، بنابراین شاید بهترین راه‌حل قرض دادن حسینی در ابتدای فصل بود تا هم تنش رفع شود و هم قرارداد او با استقلال پابرجا باقی بماند. الان هم اختیار با مدیران باشگاه است و قانونا می‌توانند حسینی را به زور نگه دارند، اما آیا آقای فتحی مطمئن است که بعدا حواشی تکرار نمی‌شود و این بهترین تصمیم ممکن برای استقلال خواهد بود؟