در تاریکی تمام می‌شوی!

 کی‌روش به منصوریان پیغام داده بود: «مرتضی را بگذار دفاع وسط؛ در تیم‌ملی برای آنجا لازمش دارم.» خود منصوریان می‌گوید: «جرات نکردم این کار را بکنم.» کی‌روش اما جراتش را داشت و در جام‌ملت‌ها از مرتضی، درست مقابل دروازه ایران استفاده کرد. نمایش‌های این بازیکن محشر بود و شاه‌بیت کارش هم آن گل حساس به عراق در وقت‌های اضافه. پورعلی‌گنجی بعد از آن مشتریان بین‌المللی زیادی پیدا کرد، اما انتخابش لیگ چین بود؛ جایی که به پرداخت دستمزدهای بالا مشهور است. او مدتی در تیانجین تدا توپ زد و بعد راهی السد قطر شد. همبازی بودن با ژاوی هرناندس، جذابیت حضور در السد بود. پس از آن مرتضی سر از تیم ناشناخته یوپن در لیگ بلژیک درآورد. این تیم را قطری‌ها خریده‌اند و به نوعی از آن به‌عنوان یک کمپ در فوتبال اروپا استفاده می‌کنند؛ جایی برای حضور بازیکنان مازاد یا پرورش استعدادهای جدید. این دوره برای گنجی خیلی بد گذشت و او که گفته بود دیگر از اروپا برنمی‌گردد، راهی العربی قطر شد. حالا هم شنزن انتخاب آخر مدافع خوش‌استیلی است که در حوالی ۲۹ سالگی به سر می‌برد. واقعیت آن است که راه مرتضی بعد از ۲۰۱۵ می‌توانست خیلی درخشان‌تر از این باشد. بدتر از همه اینکه اخیرا هر بار یک بازی از گنجی دیده‌ایم، بیشتر متوجه افت او شده‌ایم؛ از گلی که در بازی السد و پرسپولیس وارد دروازه تیم خودی کرد تا نمایش بسیار ضعیف او در مسابقه دوستانه ایران و کره‌جنوبی. کاش مرتضی تیم‌هایش را یک جور دیگری انتخاب می‌کرد.