عذر بدتر از تقصیر!
طبیعتا برای هواداران فوتبال خیلی جالب بود که در فاصله فقط یک روز، دو مقام ارشد وزارت ورزش چنین مواضع متناقضی در مورد یک اتفاق مهم بگیرند. این اوج ناهماهنگی در وزارت ورزش را نشان می‌داد که تحت هیچ شرایطی قابل قبول نیست. بر همین اساس، فضای رسانه‌ای پر از انتقاد شد و نهایتا پولادگر در توضیح این اتفاق گفت مصاحبه‌اش قدیمی بوده است: «باید عرض کنم این مصاحبه روز دوشنبه و پس از حضور ما در جلسه کمیسیون فرهنگی مجلس انجام شده بود. صحبت‌های من به لحاظ زمانی قبل‌تر از گفت‌وگوی وزیر محترم ورزش و جوانان پس از جلسه هیات دولت و در جمع خبرنگاران انجام شده است.» خب الان ما متوجه نشدیم چه شد. اصل نقد متوجه تناقض مواضع است. مگر می‌شود اتفاق به این مهمی رخ داده باشد، اما در بالاترین سطح تشکیلات مدیریتی ورزش ایران برداشت یکپارچه و دقیقی از آن به چشم نخورد؟ حالا چه فرقی می‌کند که وزیر اول صحبت کرده یا معاونش؟ مهم این است که مردم تیم‌های محبوب‌شان را به سیستمی سپرده‌اند که حتی نمی‌داند دقیقا چه اتفاقی رخ داده و در مرحله طرح مشکل هم اشکال دارد! نکته دیگر اینکه اگر برداشت ما از توضیح پولادگر درست باشد، او می‌گوید در صورتی که اظهارات وزیر را می‌شنید، چیزی در ضدیت با آن به زبان نمی‌آورد. خب اینکه خیلی بدتر است و به اصطلاح عذر بدتر از تقصیر به شمار می‌آید. شما باید حقیقت را به مردم بگویید، حتی اگر مافوق‌تان به هر دلیلی چیزی غیر از آن به زبان آورده باشد.
