اوج درخشش یک ستاره در ۳۳ سالگی

صفر جام، کم نیست؟

دنياي اقتصاد : سپاهان در حالی در آخرین بازی مرحله گروهی خود با نتیجه ۲بریک برابر الاتحاد عربستان شکست خورد که تنها گل تیم ایرانی را رامین رضاییان به زیبایی هر چه تمام‌تر به ثمر رساند. سپاهان که در نخستین دقایق نیمه اول یک گل کاشته زیبا خورده بود، در نخستین دقایق نیمه دوم روی ارسال خوب محمد دانشگر و ضربه سر بسیار زیبای رامین رضاییان از زاویه بسته به گل مساوی رسید؛ هرچند این یک امتیاز حیثیتی تا پایان بازی پابرجا باقی نماند و الاتحاد روی عملکرد ضعیف پیام نیازمند به گل دوم هم رسید. این نتیجه اما ارزش‌های کار رضاییان را تحت تاثیر قرار نمی‌دهد. او در ادامه نمایش‌های بسیار خوب این فصلش، این‌بار هم در حالی موفق به گلزنی شد که هوشمندانه ابتدا توپ را به زمین کوبید تا دور از دست دروازه‌‎بان به تور بوسه بزند. این البته نخستین گل زیبای رامین در لیگ قهرمانان نبود؛ چه اینکه او در دیدار رفت با آلمالیق هم از روی یک ضربه ایستگاهی بسیار تماشایی برای سپاهان گل زده بود.

رضاییان در این فصل در همه مسابقات ۵ گل برای سپاهان زده و ۳ پاس گل هم ارسال کرده، اما ظالمانه است اگر تمام تاثیرگذاری او را محدود به همین مقدار بدانیم. در همین بازی با نیروی هوایی، رامین یک ضربه ایستگاهی تماشایی هم زد که به تیر دروازه حریف برخورد کرد. در دیدار قبلی با نیروی هوایی هم تنها گل سپاهان را که خیلی هم مهم و سرنوشت‌ساز بود، در حقیقت خود او به ثمر رساند، هرچند فرشاد احمدزاده در دهانه دروازه آن را دزدید و گل را به نام خودش ثبت کرد! آنچه مسلم است اینکه رضاییان این روزها در بهترین فرم فنی ممکن به سر می‌برد. فارغ از مسائل انضباطی و اخلاقی که در جای خودش قابل بحث است، رضاییان از نظر فنی همیشه یک فوتبالیست درجه یک بوده که البته افتخارات تیمی متناسبی به دست نیاورده است. اگر از یک قهرمانی در جام حذفی قطر با السیلیه و نیز قهرمانی در تورنمنت کافا(!) بگذریم، رضاییان هنوز جام مهمی به دست نیاورده و حالا شاید با این سپاهان پرمهره، طلسم او نیز بشکند.