تلویزیون روی اعصاب والیبال

دنیای اقتصاد: بالاخره معجزه تیم ملی والیبال ایران نیمه تمام ماند و این تیم شایسته و سختکوش روی پله چهارم لیگ جهانی ایستاد، در حالی‌که هواداران بلند پروازش در ایران توقع رفتن به فینال و حتی قهرمانی را از آنها داشتند و البته شاید زود فراموش کرده بودند قرار گرفتن در جمع چهار تیم اول دنیا هم دستاوردی بزرگ است. تیم ملی والیبال ایران در دیدار رده‌بندی لیگ جهانی والیبال به مصاف ایتالیای میزبان رفت. ایران در این مسابقه با نتیجه ۳ بر صفر و امتیازهای ۲۵ بر ۲۲ ، ۲۵-۱۸ و ۲۵- ۲۲ شکست خورد. آمریکا هم در این مسابقات با شکست برزیل توانست روی سکوی قهرمانی قرار گیرد.

ایران و ایتالیا پیش از این در مرحله مقدماتی این مسابقات همگروه بودند. این دو تیم چهاربار با یکدیگر روبه‌رو‌ شده بودند و هر تیم دوبار یکدیگر را مغلوب کرده بودند. دو تیم انگیزه زیادی داشتند که با پیروزی در این مسابقه مدال برنز بگیرند. ایتالیا با نمایشی که برابر برزیل داشت شکست‌ناپذیر به نظر نمی‌رسید و با تیم دور مقدماتی فاصله داشت، اما ایران در این بازی هماهنگ نشان نداد. آمارها هم نشان از برتری ایران داشت. ایتالیا دومین تیم پرافتخار تاریخ لیگ جهانی است (۸ طلا،۳ نقره،۳ برنز) که سال گذشته هم برنز لیگ جهانی را به گردن آویخت. از پنج سالی که ایتالیایی‌ها میزبان این مرحله بوده‌اند تنها سال ۱۹۹۸ فینالیست نشدند که آن سال هم بازی رده‌بندی را به هلند واگذار کرده و چهارم شدند. آتزوری‌ها همسن ایرانی‌ها (۲۶ سال و ۳ ماه)بودند، اما ۵ سانتی‌متر بلندقامت‌تر. به اندازه ۳۸ بازی ملی بین‌المللی هم از ایرانی‌ها با تجربه‌ترند (۸۳ به ۴۵). در حمله، دفاع و سرویس تیمی رده‌های دوم، سوم و دوم را میان چهار تیم برتر رقابت‌ها دارند. کم‌اشتباه‌ترین تیم این مرحله هم هستند. (ایران در هر چهار فاکتور چهارم است.)

بنابراین باید پذیرفت که تیم شگفتی ساز ایران مستحق همان جایگاهی بود که آن را به‌دست آورد. جایگاهی البته بسیار رفیع و قابل‌توجه. کافی است بدانید، پیش از این استرالیا مثل ژاپن (سه بار)، کره‌جنوبی و چین (هر کدام یک‌بار) به مرحله نهایی لیگ جهانی راه یافته بود، در جای ششم رقابت‌ها قرار گرفت و ایران با راه یافتن به مرحله نیمه نهایی حالا موفق‌ترین آسیایی حاضر در تاریخ لیگ جهانی است.

معروف بهترین پاسور مسابقات

در پایان این دوره از مسابقات لیگ جهانی والیبال اسامی برترین بازیکنان اعلام شد که در این بین میرسعید معروف، کاپیتان و پاسور تیم ملی والیبال ایران توانست عنوان بهترین پاسور را به خود اختصاص دهد.

سعید معروف در مورد جریان بازی آخر می‌گوید: «نتوانستیم بر بازی مسلط شویم؛ اگر در گیم‌های اول و دوم از حریف پیش می‌افتادیم شاید روند بازی تغییر می‌کرد، اما ما اصلا جلو نیفتادیم که بخواهیم شرایط را کنترل کنیم.»

کاپیتان از تیم خودمان انتقاد فنی دارد: «ایتالیا میزبان بود و شرایط بسیار خوبی داشت. سایر تیم‌ها هم مانند ایران تلاش کردند و می‌خواستند که قهرمان شوند؛ فکر می‌کنم زورمان به آمریکا و ایتالیا نرسید. می‌توانستیم بهتر باشیم، اما موفق نشدیم، چون در توپ‌های برگشتی افتضاح بودیم و عملکرد خوبی نداشتیم.»

کواچ: در مجموع نتیجه خیلی خوبی گرفتیم

اما بشنوید از سرمربی تیم ملی. اسلوبودان کواچ پس از شکست ۳ بر صفر برابر ایتالیا گفت: «ما باز هم اشتباه‌های زیادی داشتیم، البته این مسابقات در بالاترین سطح است و این شرایط و نوسان طبیعی است.»

وی با بیان اینکه ایتالیا در خاک خودش برای کسب مدال برنز مقابل ما ایستاد، ادامه داد: «این مسابقات و این سطح را تا به حال بازیکنانم تجربه نکرده‌اند. ما در مجموع نتیجه خیلی خوبی گرفتیم. به مرحله نهایی صعود کردیم و به آن هم اکتفا نکردیم و به جمع چهار تیم برتر نیز راه یافتیم.»

سرمربی تیم ملی والیبال ایران از حالا به مسابقات جهانی پیش رو فکر می‌کند: «از امروز برای مسابقات قهرمانی جهان تلاش می‌کنیم و تنها به آن فکر می‌کنیم؛ مسابقاتی که اهمیت آن خیلی زیاد است. من بازیکنان خوب و تیم قدرتمندی دارم. این مسابقات خیلی سخت و طولانی بود و بازیکنانم تجربه خیلی خوبی در این رقابت‌ها کسب کردند.»

تلویزیون روی اعصاب

نحوه‌ ممیزی و پخش بازی‌های تیم ملی والیبال کشورمان از یکسو و بازی نه چندان خوب ملی‌پوشان مقابل تیم آمریکا از سوی دیگر، شب‌ سختی را برای بینندگان مسابقات لیگ جهانی والیبال رقم زد.

اگرچه بینندگان تلویزیون با محدودیت‌های رسانه ملی در نشان دادن تصاویر به اصطلاح «منشوری» آشنا هستند و از این رسانه برای نشان دادن تصاویر خانم‌هایی با پوشش‌های غیراسلامی یا تماشاگرانی با پلاکاردهایی حاوی شعارهای سیاسی و اجتماعی، انتظار خاصی ندارند، اما نحوه‌ ممیزی در پخش بازی‌های تیم ملی والیبال ایران و نشان دادن چندین و چندباره‌ یک تصویردر جریان بازی، که به‌نظر می‌رسد بیشتر، از تنبلی ناشی می‌شود تا صرف محدودیت‌ها، عمده‌ موضوع این واکنش‌ها را شامل می‌شود. واکنش‌هایی که فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی را از انتقاد‌های تند والیبال‌دوستان که نتوانسته بودند کیفیت واقعی تیم خود را تماشا کنند پر کرده بود، البته یک سال قبل هم درست در این ایام، تلویزیون ایران تصمیم گرفت مسابقات والیبال ایران را با سانسور کمتری نشان دهد که موج حملات انتقادی و ابراز شگفتی‌ها به سمت صداوسیما روانه شد. آن زمان هم ضرغامی مشابه این اظهار نظرها را گفته بود.

رئیس سازمان صداوسیما پس از حاشیه‌های پیش آمده برای پخش تلویزیونی والیبال ایران و ایتالیا در سال ۹۲، گفته بود: پیش از این جلسه‌ای صورت گرفت که در این جلسه اعلام کردیم، بالاخره چه باید کنیم اگر بخواهیم شرع را رعایت کنیم نباید این مسابقات را نشان دهیم، به جهت اینکه وضعیت پوشش تماشاگران نامناسب است، اما در قبال این تصمیم که با بزرگان کشور انجام گرفت، آنها اعلام کردند که باید بازی پخش شود.

ضرغامی در این زمینه به صحبت‌های محسن اژه‌ای اشاره کرد که گفته‌ بود، من خودم بازی ایران و ایتالیا را دیدم اما متوجه صحنه‌های پوشش خانم‌ها نشدم.

موضع‌گیری رئیس سازمان صداوسیما در قبال نحوه پخش زنده مسابقات ورزشی، این انتظار را در بینندگان تلویزیونی ایجاد کرد که از این پس با فراغ بال بیشتری می‌توانند در جریان مسابقات ورزشی قرار بگیرند و صحنه‌های کمتری را از دست بدهند، اما آغاز جام‌ جهانی و پخش چندباره تصاویر منتخب از سوی تلویزیون ایران برای جایگزینی با تصاویر منشوری و در پی آن نحوه پوشش تصویر مسابقات والیبال تیم ملی، این ذهنیت را کاملا از بین برد.

موج انتقاد‌ها از تلویزیون توسط والیبالی‌ها از سوی دیگر ورزش‌ها به اشکال مختلف همراهی می‌شود. فوتبالی‌ها از اینکه تلویزیون جوابی به نامه درخواست جدید حق پخش نداده‌اند شاکی هستند و بسکتبال که به تازگی قهرمان تورنمنتی در آسیا شده از نحوه گزارش مسابقات. حامد حدادی ستاره تیم ملی بسکتبال همین دیروز در مصاحبه خود گفته بود: «ما از خیلی‌ها گلایه داریم چون حمایت درست و حسابی نشدیم، از جمله صداوسیما، نه به خاطر پخش مسابقات بلکه به خاطر گزارشگری بود که به جای حمایت تنها انتقاد می‌کرد. متاسفانه در ایران درحین گزارش آنقدر متلک می‌اندازند که روی اعصاب بازیکن می‌روند. گزارشگر وظیفه‌اش گزارش بازی است، نه اینکه از بازیکن، مربی و فدراسیون انتقاد کند. البته دیگر این چیزها برای ما مهم نیست.»