فوتبال سرشکسته

گروه ورزش: بازهم رفتار غلط تماشاگران و بازهم فاجعه‌ای دیگر.

شاید امروز خیلی خوش‌شانس هستیم که این مطلب را با خبر مرگ یک بازیکن فوتبال شروع نمی‌کنیم؛ اتفاقی که خیلی راحت ممکن بود غروب پنج‌شنبه در خرم‌آباد به وقوع بپیوندد و جامعه فوتبال ایران را تا مدت‌ها تحت‌تاثیر قرار بدهد. ماجرا این است که در چارچوب مسابقات هفته پنجم لیگ یک در حالی‌ که دیدار تیم‌های خیبر خرم‌آباد و آلومینیوم هرمزگان در دقایق پایانی با نتیجه یک‌بر صفر به سود میزبان دنبال می‌شد، پرتاب سنگی از سوی هواداران و برخورد آن با سر صائب یونسی، یکی از بازیکنان آلومینیوم سبب شد تا بازی نیمه‌تمام باقی بماند. یونسی بلافاصله راهی بیمارستان شد و هرچند خوشبختانه خبر نجات یافتنش خیلی زود روی خروجی خبرگزاری‌ها رفت، اما تصاویر ارسالی از خرم‌آباد ته دل همه هواداران فوتبال را خالی کرد. به راستی مگر کسب امتیاز در یک مسابقه چقدر ارزش دارد که برخی به خاطرش دست به هر کاری می‌زنند و جان یک بازیکن جوان را هدف می‌گیرند؟

این سریال ادامه دارد

آنچه طعم حادثه خرم‌آباد را تلخ‌تر می‌کند، وقوع سریالی این دسته از حوادث در فوتبال ایران است. همین دو هفته پیش بود که در حاشیه مسابقه پرسپولیس و فولاد خوزستان سر ناظر بازی به خاطر پرتاب اشیا توسط هواداران خشمگین شکست. در همین مسابقه هجوم معترضان به تجهیزات استادیوم و شکسته شدن شیشه‌های محل نشست خبری باعث شد پلیس از برانکو ایوانکوویچ بخواهد بدون حضور در کنفرانس مطبوعاتی اهواز را ترک کند. به این ترتیب برانکو بعد از نخستین پیروزی تیمش در لیگ پانزدهم موفق به گفت‌وگو با رسانه‌ها نشد. سه سال پیش در همین استان خوزستان اتفاق مشابه دیگری رخ داد.

آن روزها حسین فرکی تازه کارش را به‌عنوان سرمربی فولاد شروع کرده بود، اما نتایج ضعیف او در همان هفته‌های آغازین سبب شد بعد از توقف خانگی برابر پرسپولیس، یکی از تماشاگران با پرتاب سنگ سر او را بشکند. طعنه‌آمیز اینکه فرکی از دل آن «سرشکستگی» پلی به سوی «سربلندی» زد و تیمش را در نهایت به مقام قهرمانی رساند، اما هنوز برخی از فولادی‌ها عبرت نمی‌گیرند و همان فضا را در پایان هفته پنجم برای یکی مثل اسکوچیچ درست می‌کنند. با همه اینها، بدون تردید ناگوارترین حادثه تاریخ لیگ برتر ایران مربوط به اتفاقی می‌شود که سال ۸۶ در حاشیه بازی سپاهان و پرسپولیس رخ داد؛ جایی که پرتاب ترقه از سوی یکی از تماشاگران به دل جمعیت باعث شد یک سرباز وظیفه به اسم «سرباز احمدی» از ناحیه چشم دچار مشکل شود. او که برای خدمت به وطنش لباس سربازی پوشیده بود، قدرت بینایی‌اش را فقط برای چند لحظه لذت بردن یک هوادار از دست داد. سرباز احمدی چندی پیش ازدواجش را جشن گرفت، اما افسوس که او هرگز عروسش را نخواهد دید.

معمای عجیب خرم‌آباد

سنگی پرتاب شد و سری شکست. فاجعه از بیخ گوش فوتبال ما گذشت، اما علامت سوال‌های زیادی باقی مانده است. آنطور که اخبار ارسالی از خرم‌آباد نشان می‌دهند، نماینده این شهر یعنی خیبر تا دقایق پایانی با یک گل از آلومینیوم پیش بود و اصلا مشخص نیست انگیزه ضارب از پرتاب سنگ در چنین شرایطی چه می‌توانسته باشد.

داود حقدوست، سرمربی آلومینیوم هرمزگان در مورد حادثه رخ داده به خبرگزاری فارس می‌گوید: «در دقیقه ۱۰ یک بطری آب به سمت بابک پورغلامی پرتاب شد که ناظر بازی گفت اگر این اتفاق تکرار شود بازی را قطع می‌کنم. اواخر بازی اما زمانی که داور حدود ۹ دقیقه وقت اضافه گرفته بود و ما تعویض سوم‌مان را انجام داده بودیم و دیگر بازیکن تعویضی نداشتیم از سوی هواداران خرم‌آبادی یک تکه بلوک سیمانی به سر بازیکن تیم ما خورد و او را نقش بر زمین کرد. همان زمان ناظر بازی به ما گفت که تیم را به رختکن ببرید و ما هم براساس حرف او این کار را انجام دادیم و حتی خودشان هم تیم داوری را به بیرون هدایت کردند. بعد از این اتفاق بلافاصله با آمبولانس راهی بیمارستان شدیم. از سر بازیکن ما عکس گرفتند و سر او را بخیه زدند.»

توضیحات مقامات استان

در همین راستا مدیرکل ورزش و جوانان لرستان هم توضیحاتی به خبرگزاری تسنیم ارائه می‌دهد که بازهم ابهامات ماجرا و انگیزه اصلی ضارب را مشخص نمی‌کند. توضیحات علی‌یاور عزیزپور را در این مورد بخوانید: «بازی خوبی در جریان بود و مسابقه با برتری تیم خیبر پیش می‌رفت که متاسفانه در ۲ دقیقه پایانی، اقدام نابخردانه یک فرد ناآگاه که هیچ توجهی به مسائل فرهنگی استان و ارزش‌های اخلاقی نداشت، حادثه بدی را برای این دیدار رقم زد و خاطره ناخوشایندی را در ذهن تیم میهمان و تمام حاضران در ورزشگاه ایجاد کرد.

مصدوم شدن بازیکن تیم آلومینیوم توسط یکی از تماشاگرنماها در ورزشگاه خرم‌آباد، ممکن است عواقب بدی برای تیم خیبر داشته باشد که امیدواریم این اتفاق نیفتد. با توجه به اینکه تیم آلومینیوم هرمزگان، سومین تعویض خود را انجام داده بود، امکان جایگزینی بازیکنی به‌جای بازیکن مصدوم وجود نداشت و همین سبب شد که داور سخت‌گیرانه برخورد کند و مانع از ادامه روند بازی شود، شاید اگر امکان تعویض بازیکن وجود داشت، بازی ادامه پیدا می‌کرد.»

علاج واقعه، قبل از وقوع

حادثه ورزشگاه خرم‌آباد یک‌بار دیگر نشان داد فوتبال ما از نظر استانداردهای حرفه‌ای در سطح بسیار نازلی قرار دارد و با مشکلات زیربنایی متنوعی دست به گریبان است. متاسفانه در طول سال‌های گذشته هیچ تلاشی برای ارتقای سطح «فرهنگ هواداری» در ایران انجام نگرفته، در حالی که این مبحث، یکی از مهم‌ترین سرفصل‌های فوتبال حرفه‌ای در سراسر جهان است. هوادار ما باید یاد بگیرد از فوتبال و تیمش چه می‌خواهد و چطور با کامیابی و ناکامی آن کنار بیاید. علاوه بر این، ایمنی ورزشگاه در هنگام برگزاری بازی حتما باید تامین باشد، وگرنه نفس برگزاری مسابقه تحت هر شرایطی -که متاسفانه معمولا اولویت مسوولان ایرانی است- می‌تواند چنین تبعاتی هم به همراه داشته باشد.