برای گردشگری ایران فرصت‌سازی کنیم
داریوش عباسی آخرین آمارهای بین‌المللی حاکی از آن است که رتبه ایران در میان 139 کشور جهان در زمینه گردشگری 114 است. گزارش نهادهای اقتصادی جهانی که به رتبه‌بندی شاخص رقابت‌پذیری در صنعت توریسم و سفر میان کشورها می‌پردازد، نشانگر جایگاه پایین ایران در صنعت درآمدزای توریسم و گردشگری است؛ جایگاهی که حتی از کشورهایی نظیر گرجستان، جمهوری آذربایجان و ارمنستان که وضعیت نه چندان رضایت‌بخشی در حوزه اقتصاد دارند، پایین‌تر است. گزارش‌های بین المللی در سال‌های گذشته همچنین نشان می‌دهد که ما در شاخص ثبات توسعه صنعت گردشگری در رتبه 118، اولویت‌دهی سازمانی به گردشگری 135، میزان هزینه کرد دولت در بخش گردشگری 82 و در بحث بازاریابی کارآمد برای جذب گردشگر در رتبه 120 قرار داریم. آمارها همچنین می‌گویند که ایران از لحاظ کیفیت زیرساخت حمل و نقل هوایی در رتبه 129، کیفیت جاده‌ها 68، زیرساخت‌های ریلی 45، زیرساخت‌های حمل ونقل دریایی 80 و از لحاظ تعداد اتاق هتل‌ها در رتبه 110 فهرست جهانی قرار دارد.
این در حالی است که به اذعان همان مراجع معتبر، ما در ردیف ۱۰ کشور برتر جهان به لحاظ دارا بودن جاذبه‌های گردشگری طبیعی هستیم. مقایسه این وضعیت‌ها نشانگر آن است که ما به جای استفاده از وضعیت بی بدیلمان برای درآمدزایی و بهبود شرایط اقتصادی کشور، فرصت سوزی فراوانی کرده‌ایم. در چنین شرایطی و با چنین تصویری که از جایگاه‌مان در دنیا پیدا کرده‌ایم، به نظر می‌رسد برای دستیابی به جایگاه برتر در این صنعت، نمی‌توان از یک نهاد خاص در زمینه گردشگری انتظار معجزه داشت. رونق گردشگری در ایران و رهایی از اقتصاد وابسته به نفت، اگر قرار است از حد شعار و رویا فراتر رود، نیازمند عزمی ملی در حوزه‌های مختلف است تا بتوانیم شرایط نه چندان رضایت بخش کنونی را بازسازی کرده و بهبود ببخشیم.