جهان درگیر و دار حل مشکلات بیمه درمان
هزینه درمان نه تنها در ایران که در سراسر جهان روز به روز افزایش می‌یابد، افزایش جمعیت در کنار توزیع نامتعادل امکانات درمانی سبب شده دولت‌ها ناچار شوند راهکارهایی جدی و عمیق برای ایجاد دسترسی مردم به درمان در نظر بگیرند. در چند سال گذشته در کنار حوادث طبیعی سیل و زلزله و سونامی، بیماری‌های همه‌گیر جان بسیاری از افراد را در سراسر دنیا به خطر انداخت تا بالاخره دولتمردان متوجه شدند که حفظ سلامتی مردم مهم‌تر و حتی کم‌هزینه‌تر از درمان بیماری‌های آنها است. برنامه‌های زیادی مبتنی بر درمان و سلامت با اتکا به منابع دولتی در سراسر دنیا به اجرا گذاشته شد و تلاش‌های زیادی به‌کار برده شد تا در عین حفظ سرمایه‌های دولت‌ها، سلامت و تندرستی مردم هم در نظر گرفته شود.
هزینه درمان نه تنها در ایران که در سراسر جهان روز به روز افزایش می‌یابد، افزایش جمعیت در کنار توزیع نامتعادل امکانات درمانی سبب شده دولت‌ها ناچار شوند راهکارهایی جدی و عمیق برای ایجاد دسترسی مردم به درمان در نظر بگیرند. در چند سال گذشته در کنار حوادث طبیعی سیل و زلزله و سونامی، بیماری‌های همه‌گیر جان بسیاری از افراد را در سراسر دنیا به خطر انداخت تا بالاخره دولتمردان متوجه شدند که حفظ سلامتی مردم مهم‌تر و حتی کم‌هزینه‌تر از درمان بیماری‌های آنها است. برنامه‌های زیادی مبتنی بر درمان و سلامت با اتکا به منابع دولتی در سراسر دنیا به اجرا گذاشته شد و تلاش‌های زیادی به‌کار برده شد تا در عین حفظ سرمایه‌های دولت‌ها، سلامت و تندرستی مردم هم در نظر گرفته شود.
برنامه بیمه درمانی اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا یکی از بزرگ‌ترین برنامه‌هایی بود که طراحی و برای اجرا آماده شد. این برنامه با هدف تحت پوشش قرار دادن افراد فاقد بیمه درمانی در این کشور نوشته شد. آمارها نشان می‌دهد که در حال حاضر نزدیک به ۵۰ میلیون نفر از جمعیت ۳۰۰ میلیون نفری آمریکا از بیمه درمانی بی‌بهره هستند. هزینه‌های درمانی در آمریکا چنان بالاست که بعضی شهروندان این کشور برای انجام جراحی یا تامین مخارج بیماری‌هایی چون سرطان یا حتی برای کارهای ساده درمانی مانند گچ گرفتن دست و پای شکسته‌شده یا درمان مربوط به دهان و دندان، به کشورهای اروپایی یا حتی آمریکای لاتین می‌روند. به همین خاطر یکی از وعده‌های باراک اوباما در انتخابات ریاست‌جمهوری‌اش، بیمه درمانی برای همه آمریکایی‌ها بود. پیرو این وعده، او در سال ۲۰۱۰ طرحی به نام اوباما‌کر را ارائه کرد. مبنای این طرح ارائه بیمه درمانی پایه برای همه آمریکایی‌ها است. این در واقع عنوان عامیانه و رسانه‌ای این طرح است. نام اصلی این طرح، قانون بیمه کم درآمدها و حامی بیماران است. این قانون درواقع مهم‌ترین تغییر در نظام بیمه درمانی آمریکا در نیم قرن گذشته است.
این قانون که فرآیند تکمیل و اجرای بندهای آن 10 سال یعنی تا سال 2020 طول می‌کشد، شرکت‌های بیمه را موظف می‌کند که افراد را بدون توجه به پیشینه یا بیماری قبلی و بدون پیش‌شرط گذاشتن درباره پیشینه سلامتی‌شان، بیمه درمانی پایه کنند. قرار است در مرحله بعد، این بیمه درمانی پایه ارتقا یابد و موارد خاص درمانی را شامل شود. این قانون درواقع بیمه درمانی را برای همه اجباری می‌کند و کسانی که به هر نحوی بیمه نیستند شامل جریمه می‌شوند. مگر آنکه چنان از نظر مالی در مضیقه باشند که نتوانند حداقل حق بیمه خودشان را بپردازند یا اینکه عضو انجمن مذهبی خاصی باشند. اگر توانایی مالی پرداخت حق بیمه را نداشته باشند، دولت به جای آنها این حق بیمه را می‌پردازد. همچنین بر اساس این قانون، کسانی که سابقه بیماری دارند نیازی نیست که حق بیمه بالاتری بپردازند. از دیگر موارد این قانون، باقی ماندن افراد زیر ۲۶ سال، تحت پوشش والدینشان است. بسیاری از جوانان آمریکایی که با مشکل اشتغال روبه‌رو هستند، از این بخش از قانون استقبال کرده‌اند.
اما این قانون مخالفانی دارد و اختلاف بر سر آن به دیوان عالی و رای قضات کشیده شده‌است. حقوقدانان می‌گویند که اجبار مردم به داشتن بیمه و در نظر گرفتن جریمه برای کسانی که بیمه ندارند، نقض قانون اساسی آمریکا و آزادی حقوق فردی است. از سوی دیگر جمهوریخواهان که به شرکت‌های بزرگ آمریکایی از نظر مالی وصل هستند، می‌گویند که مجبور کردن شرکت‌های بیمه، به بیمه کردن مردم با قیمت پایه و اندک، باعث زیان این شرکت‌ها می‌شود و به همین خاطر با این طرح اوباما مخالفت کرده‌اند. اگر چه این طرح هنوز در کش وقوس تصویب و اجرا و اختصاص بودجه است، اما حامیانی نیز دارد که با نگاهی دوراندیشانه به مشکلات کشور می‌نگرند و تلاش می‌کنند تا مردم را نسبت به عواقب بروز ناتوانی درمانی فقرا آگاه کنند.
واقعیت این است که در کشورهایی که درآمد دولت مبتنی بر مالیات‌هایی است که از شهروندان اخذ می‌کند برنامه‌هایی که نیازمند هزینه زیادی برای اجرا هستند معمولا با مخالفت مالیات‌دهندگان روبه‌رو می‌شوند. بسیاری از آمریکایی‌ها معتقدند که گروه زیادی در این کشور با بی‌مسوولیتی روزگارشان را می‌گذرانند و بی‌آنکه حتی برای خودشان یک بیمه درمانی بخرند روزگارشان را با لاابالی‌گری طی می‌کنند؛ اما انتظار دارند که به هنگام بیماری و ناتوانی با بودجه دولتی مورد حمایت قرار بگیرند و اگر دولت اوباما بخواهد با این روش این دسته از افراد را تحت پوشش بیمه درمانی قرار دهد ممکن است گروه زیادی از مردم مسوولیتی نسبت به بیمه درمانی‌شان احساس نکنند و به این باور برسند که دولت وظیفه دارد با استفاده از مالیات افراد جامعه هزینه‌های درمانی‌شان را پرداخت کند.
منتقدان طرح تحول نظام سلامت در کشور ما اگر چه جنس مخالفتشان از نوعی دیگر است، اما به هر حال مدام تلاش می‌کنند که ثابت کنند این طرح محکوم به شکست است و دولت از پس تامین هزینه‌های طرح تحول سلامت برنمی‌آید به هر حال جراحی نظام درمان همه جا مخالفان زیادی دارد چه در ایران چه در آمریکا.
برنامه بیمه درمانی اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا یکی از بزرگ‌ترین برنامه‌هایی بود که طراحی و برای اجرا آماده شد. این برنامه با هدف تحت پوشش قرار دادن افراد فاقد بیمه درمانی در این کشور نوشته شد. آمارها نشان می‌دهد که در حال حاضر نزدیک به ۵۰ میلیون نفر از جمعیت ۳۰۰ میلیون نفری آمریکا از بیمه درمانی بی‌بهره هستند. هزینه‌های درمانی در آمریکا چنان بالاست که بعضی شهروندان این کشور برای انجام جراحی یا تامین مخارج بیماری‌هایی چون سرطان یا حتی برای کارهای ساده درمانی مانند گچ گرفتن دست و پای شکسته‌شده یا درمان مربوط به دهان و دندان، به کشورهای اروپایی یا حتی آمریکای لاتین می‌روند. به همین خاطر یکی از وعده‌های باراک اوباما در انتخابات ریاست‌جمهوری‌اش، بیمه درمانی برای همه آمریکایی‌ها بود. پیرو این وعده، او در سال ۲۰۱۰ طرحی به نام اوباما‌کر را ارائه کرد. مبنای این طرح ارائه بیمه درمانی پایه برای همه آمریکایی‌ها است. این در واقع عنوان عامیانه و رسانه‌ای این طرح است. نام اصلی این طرح، قانون بیمه کم درآمدها و حامی بیماران است. این قانون درواقع مهم‌ترین تغییر در نظام بیمه درمانی آمریکا در نیم قرن گذشته است.
این قانون که فرآیند تکمیل و اجرای بندهای آن 10 سال یعنی تا سال 2020 طول می‌کشد، شرکت‌های بیمه را موظف می‌کند که افراد را بدون توجه به پیشینه یا بیماری قبلی و بدون پیش‌شرط گذاشتن درباره پیشینه سلامتی‌شان، بیمه درمانی پایه کنند. قرار است در مرحله بعد، این بیمه درمانی پایه ارتقا یابد و موارد خاص درمانی را شامل شود. این قانون درواقع بیمه درمانی را برای همه اجباری می‌کند و کسانی که به هر نحوی بیمه نیستند شامل جریمه می‌شوند. مگر آنکه چنان از نظر مالی در مضیقه باشند که نتوانند حداقل حق بیمه خودشان را بپردازند یا اینکه عضو انجمن مذهبی خاصی باشند. اگر توانایی مالی پرداخت حق بیمه را نداشته باشند، دولت به جای آنها این حق بیمه را می‌پردازد. همچنین بر اساس این قانون، کسانی که سابقه بیماری دارند نیازی نیست که حق بیمه بالاتری بپردازند. از دیگر موارد این قانون، باقی ماندن افراد زیر ۲۶ سال، تحت پوشش والدینشان است. بسیاری از جوانان آمریکایی که با مشکل اشتغال روبه‌رو هستند، از این بخش از قانون استقبال کرده‌اند.
اما این قانون مخالفانی دارد و اختلاف بر سر آن به دیوان عالی و رای قضات کشیده شده‌است. حقوقدانان می‌گویند که اجبار مردم به داشتن بیمه و در نظر گرفتن جریمه برای کسانی که بیمه ندارند، نقض قانون اساسی آمریکا و آزادی حقوق فردی است. از سوی دیگر جمهوریخواهان که به شرکت‌های بزرگ آمریکایی از نظر مالی وصل هستند، می‌گویند که مجبور کردن شرکت‌های بیمه، به بیمه کردن مردم با قیمت پایه و اندک، باعث زیان این شرکت‌ها می‌شود و به همین خاطر با این طرح اوباما مخالفت کرده‌اند. اگر چه این طرح هنوز در کش وقوس تصویب و اجرا و اختصاص بودجه است، اما حامیانی نیز دارد که با نگاهی دوراندیشانه به مشکلات کشور می‌نگرند و تلاش می‌کنند تا مردم را نسبت به عواقب بروز ناتوانی درمانی فقرا آگاه کنند.
واقعیت این است که در کشورهایی که درآمد دولت مبتنی بر مالیات‌هایی است که از شهروندان اخذ می‌کند برنامه‌هایی که نیازمند هزینه زیادی برای اجرا هستند معمولا با مخالفت مالیات‌دهندگان روبه‌رو می‌شوند. بسیاری از آمریکایی‌ها معتقدند که گروه زیادی در این کشور با بی‌مسوولیتی روزگارشان را می‌گذرانند و بی‌آنکه حتی برای خودشان یک بیمه درمانی بخرند روزگارشان را با لاابالی‌گری طی می‌کنند؛ اما انتظار دارند که به هنگام بیماری و ناتوانی با بودجه دولتی مورد حمایت قرار بگیرند و اگر دولت اوباما بخواهد با این روش این دسته از افراد را تحت پوشش بیمه درمانی قرار دهد ممکن است گروه زیادی از مردم مسوولیتی نسبت به بیمه درمانی‌شان احساس نکنند و به این باور برسند که دولت وظیفه دارد با استفاده از مالیات افراد جامعه هزینه‌های درمانی‌شان را پرداخت کند.
منتقدان طرح تحول نظام سلامت در کشور ما اگر چه جنس مخالفتشان از نوعی دیگر است، اما به هر حال مدام تلاش می‌کنند که ثابت کنند این طرح محکوم به شکست است و دولت از پس تامین هزینه‌های طرح تحول سلامت برنمی‌آید به هر حال جراحی نظام درمان همه جا مخالفان زیادی دارد چه در ایران چه در آمریکا.
ارسال نظر