بازی تاج و تخت!

دنیای اقتصاد: در حالی‌که هنوز پنج ماهی تا آغاز سال جدید میلادی مانده، میدان نبرد ابرخودروهای ۲۰۱۷ تبدیل به رینگی خونین شده است. این‌بار شاهد برخورد جنون‌آمیز دو خودروی کهکشانی نیستیم. بلکه میزبان یک میهمانی با سه مدعو شده‌ایم. رویارویی زودهنگام کماندوهای آئودی، مک‌لارن و پورشه، به‌عنوان مدعیان همیشگی رهبری در دنیای اسپرت‌ها، رنگ و بویی ترسناک به خود گرفته است. غول‌هایی که با پشت سر گذاشتن نامدارانی چون لامبورگینی هوراکان، جگوار اف.تایپ-آر، مرسدس‌-ای‌ا‌م‌جی جی‌تی.اس، نیسان جی‌تی‌آر نیسمو و حتی فراری ۴۸۸ جی‌تی‌بی حالا دیگر رقیب دندان‌گیری جلوی خود نمی‌بینند. آئودی با بهترین ویرایش آر۸ پلاس خود بالاترین سطح جنگنده‌سازی خود را به نمایش گذاشته است. مک‌لارن با ۵۷۰ اس چنان رفتار می‌کند که از سیاره‌ای دیگر آمده است. در انتها پورشه این کهنه‌کار آلمانی با خاص‌ترین نسخه توربو.اس خود قصد دارد مفهوم موشک چهار چرخ را به بقیه تفهیم کند. تقابل این سه خودرو از سویی دیگر نیز قابل تامل است. با بهبود نسبی اوضاع اقتصادی در اروپا، آمریکا و بخشی از آسیا، تمایل به خرید اسپرت‌های مسابقه‌ای گران‌قیمت افزایش پیدا کرده است. در این بین تنها مدل‌هایی موفق خواهند شد که بتوانند نظر مشتریان متمول و البته سخت‌گیر را بهتر برآورده کنند. همان افرادی که برایشان پرداخت ۲۰۰ هزار دلار چندان سنگین به نظر نمی‌آید.

مک‌لارن 570اس کابوسی به زبان انگلیسی

توفانی که با کوپه رویایی ام‌پی۴ آغاز شد، با ۶۵۰اس رشد کرد و با پی‌یک به کمال رسید، حالا با معرفی ۵۷۰اس به ساحل آرامش رسیده است. تصور کنید آرامش مک‌لارن این خودرو باشد. مک‌لارن که سال‌ها پیش هنر ابرخودروسازی خود را با معرفی اف یک جادویی به نمایش گذاشته بود، حالا از کارخانه‌ای که بازوکا می‌ساخت، یک مسلسل جمع و جور بیرون کشیده است. شکی نیست که اگر جایزه نوبل به مهندسی خودرو نیز تعلق می‌گرفت، این مک‌لارن حتما نامزد و برنده اصلی می‌بود. ۵۷۰اس با وزن حدود ۱۳۰۰ کیلوگرمی‌اش یکی از بهترین نسبت‌های قدرت به وزن را به نمایش گذاشته است. او یکی از معدود اسپرت‌های تاریخ است که توانسته به مصرف میانگین ۱/ ۱۱ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر دست پیدا کند. رکوردی که حتی یک آسیایی هیبریدی نیز نمی‌تواند آن را ثبت کند. مک‌لارن فوق در هر کیلومتر تنها ۲۵۸ گرم گاز دی‌اکسید‌کربن تولید می‌کند. این یعنی حتی کمتر از رقبایی که درون سینه‌‌شان پیشرانه ۶/ ۱ لیتری تعبیه شده است. انگلیسی‌ها چنان طراحی پیچیده‌ای را برای این خودرو در نظر گرفته‌اند که خیالشان به کلی درباره تقلید از آن راحت است. باور کنید حتی نقاشی کردن این کوپه هم با توجه با بازی زیبای زوایا روی بدنه‌اش، کاری فوق‌العاده سخت است چه برسد به ساخت نمونه‌ای مشابه آن.

پورشه 911 توربو.اس استاد بزرگ

۵۳ سال تمام کار روی یک خودرو با یک هدف. این همان نمایش خیره‌کننده‌‌ای است که پورشه از سال ۱۹۶۳ تا امروز با سری رویایی ۹۱۱ به روی صحنه می‌برد. باید اعتراف کرد که این اسپرت خاطره‌انگیز آلمانی برای خودش یک فرهنگ و سبک است. پس از ۶ نسل از تولید این اسپرت بالقوه، اشتوتگارتی‌ها نه‌تنها خسته‌ نشده‌اند، نه‌تنها تکراری نشده‌اند، پیر و کهنه نشده‌اند، بلکه به طرزی اعجاب‌آور هنوز هم بعد از ۵ دهه مانند یک دونده جوان المپیکی باانگیزه و شاداب هستند. ۹۱۱ جدید در حالی پا به میدان گذاشته که حساب ویژه‌ای روی نسخه بهینه‌شده توربو خود یعنی ویرایش S باز کرده است. این یعنی پورشه حتی خودش هم می‌داند که محبوبیت این مدل نسبت به ویرایش‌های اس، جی‌تی‌اس، جی‌تی۳ و حتی آن جی‌تی۳ آر.اس خیره‌کننده نیز بیشتر است. اینکه خودروی فوق با همه سر جنگ دارد، نشان از ماهیت بی‌تاب آن دارد. غیر از رقبای مطرح‌شده، ۹۱۱ توربو.اس حتی با شورولت کوروت، آستون‌مارتین ونتیج و حتی دوج چلنجر هم چالش می‌کند. باید دید قهرمان همیشگی دنیای مسابقات سرعت در دنیای واقعی مقابل یک هموطن و یک انگلیسی چه چیز جدید برای عرضه دارد. آیا جعبه‌دنده رمزآلود و آن پیشرانه فوق مهندسی ۹۱۱ جدید می‌تواند قطار پیروزی‌های او را همچنان روی ریل نگه دارد؟

آئودی آر.8 پلاس در ستایش قدرت

درست ۱۰ سال پیش بود که ارباب حلقه‌ها، یکی از زیباترین اسپرت‌های تاریخ را رونمایی کرد. آئودی که آن ایام مالکیت لامبورگینی را نیز در اختیار داشت با استفاده از پلت‌فرم گالاردوی زیرمجموعه ایتالیایی‌اش و تزریق نبوغ آلمانی خودش، آر.۸ را معرفی کرد. یک کوپه خارق‌العاده با شاسی یک‌دست آلومینیومی. آنچه این سوپراسپرت را بیش از پیش در دل‌ها جا می‌کرد،‌ چهره بی‌نظیرش بود. چشمانی کشیده با بدنه‌ای فوق آیرودینامیک. درون سینه آر.۸ اولیه یک قلب ۲/ ۴ لیتری هشت سیلندر Vشکل با قدرت ۴۱۴ اسب‌بخار گنجانده شده بود. سه سالی که از عرضه نمونه فوق گذشت، شرکت یک نسخه بهینه‌تر با پیشرانه‌ای قوی‌تر را نیز تولید کرد. حالا این‌بار آر.۸ را با یک نیروگاه ۲/ ۵ لیتری ۱۰ سیلندر Vشکل که می‌توانست ۵۲۵ اسب‌بخار نیرو تولید کند را شاهد بودیم. بیراه نیست اگر بگوییم این آئودی روز به روز محبوبیتش بیشتر می‌شد. تا اینکه نسل دوم آن در سال ۲۰۱۵ با جار و جنجال فراوان روی کار آمد. آر.۸ جدید با حفظ همان اصالت طراحی، اکنون فضایی‌تر و مدرن‌تر به چشم می‌آمد. نسل دوم مانند برادر بزرگ‌تر خود روی پلت‌فرم لامبورگینی پیاده‌سازی شده بود. این‌بار هوراکان ایتالیایی‌ها بود که نقش اصلی را ایفا می‌کرد. با اینکه آر.۸ جدید به خودی خود از نمونه قبلی قوی‌تر شده بود ولی باز آئودی راضی نشد و با عرضه نسخه پلاس، یکسره کردن کار حریفان را در راس برنامه‌اش قرار داد.

رقـابت سـه‌جانبـه

هیچ می‌دانید، داریم درباره چه خودروهایی صحبت می‌کنیم؟ قرار است آئودی ۲۰۲ هزار و ۷۵۰ دلاری مقابل مک‌لارن ۲۱۹ هزار و ۷۷۰ دلاری و پورشه ۱۹۲هزار و ۷۳۵ دلاری قرار بگیرد. آر۸ مجهز به همان قلب ۲/ ۵ لیتری ۱۰ سیلندر Vشکلی است که می‌تواند به راحتی ۶۱۰ اسب‌بخار نیرو را در ۸۲۵۰ دور در دقیقه و ۵۵۹ نیوتن‌متر گشتاور را در ۶۵۰۰ دور در دقیقه فراهم کند. ۵۷۰اس نیز دارای یک پیشرانه ۸/ ۳ لیتری هشت سیلندر Vشکل به قدرت ۵۶۲ اسب‌بخار در ۷۴۰۰ دور در دقیقه و با ۶۰۰ نیوتن‌متر گشتاور در ۵ هزار دور در دقیقه است. دست آخر ۹۱۱ توربو.اس را می‌بینیم که در قسمت عقب خود از یک پکیج عجیب ۸/ ۳ لیتری ۶ سیلندر خوابیده با قدرت ۵۸۰ اسب‌بخار در ۶۷۵۰ دور در دقیقه و ۷۵۰ نیوتن‌متر گشتاور در ۲۲۵۰ دور در دقیقه بهره می‌برد. از این اعداد به وضوح برمی‌آید که رکورد قوی‌ترین پیشرانه در دست آئودی و رکورد بالاترین گشتاور در دست پورشه است. این در حالی بوده که پورشه و مک‌لارن از پیشرانه‌های دو توربو استفاده کرده بودند.

توان کششی پیشرانه این غول‌ها هم در جای خود جالب توجه است. موتور آر۸ می‌تواند تا دور ۸۸۰۰ دور در دقیقه را نیز تحمل کند. مقام دوم از آن ۵۷۰اس با ۸۲۰۰ دور در دقیقه است. ۹۱۱ نیز می‌تواند تا ۷۲۰۰ دور در دقیقه تاب بیاورد. این همان اعدادی است که در صورت رسیدن موتور به آنها، به اصطلاح کات آف می‌شوند و سوخت‌رسانی خود به خود قطع می‌شود. کوپه‌های دو دربی که رکورددار طویل‌ترین مدل را ۵۷۰اس با طول ۴۵۲۸ میلی‌متری دارد. سپس ۹۱۱ را با طول ۴۵۰۵ میلی‌متری‌اش می‌بینیم و دست آخر آر۸ ریزاندام ۴۴۲۷ میلی‌متری را. عجیب آن است که این آئودی در عوض رکورد عریض‌ترین بدنه را با عرض ۱۹۴۰ میلی‌متر از آن خود کرده است.موتور آر۸ می‌تواند تا دور ۸۸۰۰ دور در دقیقه را نیز تحمل کند. مقام دوم از آن ۵۷۰اس با ۸۲۰۰ دور در دقیقه است. ۹۱۱ نیز می‌تواند تا ۷۲۰۰ دور در دقیقه تاب بیاورد. این همان اعدادی است که در صورت رسیدن موتور به آنها، به اصطلاح کات آف می‌شوند و سوخت‌رسانی خود به خود قطع می‌شود. کوپه‌های دو دربی که رکورددار طویل‌ترین مدل را ۵۷۰اس با طول ۴۵۲۸ میلی‌متری دارد. سپس ۹۱۱ را با طول ۴۵۰۵ میلی‌متری‌اش می‌بینیم و دست آخر آر۸ ریزاندام ۴۴۲۷ میلی‌متری را. عجیب آن است که این آئودی در عوض رکورد عریض‌ترین بدنه را با عرض ۱۹۴۰ میلی‌متر از آن خود کرده است.

دو رقیب دیگر عرضی تقریبا ۱۹۰۰ میلی‌متری دارند. در قسمت فضای داخلی پورشه نمی‌تواند محاسبه شود چراکه این خودرو یک کوپه دو درب ۴ نفره است. در بین دو رقیب دیگر بیشترین فضا در اختیار آئودی آر۸ با حجمی معادل ۱۵۲۹ لیتر است. در حالی‌که مک‌لارن ۵۷۰اس فضای داخلی معادل ۱۳۸۷ لیتری را در دسترس قرار داده است. حالا جالب آنجاست که در مقایسه قسمت بار این کوپه‌ها، پورشه در مقام اول با رکورد ۳۶۸ لیتر در همان فضای محدود زیر کاپوت جلو قرار می‌گیرد. سپس آئودی با ۲۲۶ و در نهایت مک‌لارن با تنها ۱۴۱ لیتر فضا برای بار و اثاثیه. این سه رقیب تنها در چند گزینه با هم شباهت دارند. اول از همه جعبه‌دنده‌شان است. هر سه از پکیج ۷ سرعته اتوماتیک دوکلاچه استفاده می‌کنند. اما شاید ساختار کلی آنها یکی باشد ولی تکنیک و مهندسی ساخت هر گیربکس با دیگری به کلی فرق دارد. شباهت دیگر این سه خودرو، مکانیزم تعلیق آنها است. به‌صورتی که همگی از بازوهای کنترلی با اهرم‌های ضد ضربه در محور جلو و کپسولی بادی-روغنی در کنار فنرلول در محور عقب استفاده می‌کنند. سیستم فنربندی هر سه به‌صورت مستقل و با اتصالات چند پیونده است. به نظر می‌رسد پورشه در قسمت ترمزگیری به نسبت دو رقیب دیگر مسلط‌تر عمل کرده است. این آلمانی با استفاده از دیسک‌های ۴۰۹ میلی‌متری در محور جلو و ۳۹۱ میلی‌متر در محور عقب، پایداری بهتری را در توقف‌های ناگهانی به نمایش می‌گذارد. در جایگاه دوم مک‌لارن را می‌بینیم که در محور جلو از دیسک‌های ۳۹۳ میلی‌متری و در محور عقب از دیسک‌های ۳۸۱ میلی‌متر بهره برده است. دست آخر آئودی را می‌بینیم که در محور جلویی خود از دیسک‌های ۳۸۰ میلی‌متری و در محور عقب از نمونه ۳۵۵ میلی‌متری استفاده کرده است. در قسمت انتخاب تایر، همه‌چیز به سلیقه و سبک اسپرت‌گرایی شرکت‌ها بستگی دارد. مثلا آر۸ از لاستیک‌های پیرلی مدل پی زیرو استفاده کرده که در محور جلو ۳۰/ ۲۴۵ میلی‌متری و در محور عقب ۳۰/ ۳۰۵ میلی‌متری هر دو جفت ۲۰ اینچی هستند.

۵۷۰اس از همان لاستیک‌های پیرلی پی زیرو ولی سری کورسا بهره گرفته که در محور جلو ۳۵/ ۲۲۵میلی‌متری ۱۹ اینچی و در محور عقب ۳۵/ ۲۸۵ میلی‌متری ۲۰ اینچی است. ابعاد لاستیک‌های ۹۱۱ توربو.اس درست مانند هموطنش آئودی است. به بحث شتاب می‌رسیم. جایی‌که در قسمت پیمایش صفر تا ۵۰ کیلومتر در ساعت، پورشه با رکورد یک ثانیه در صدر می‌ایستد. مک‌لارن و آئودی به ترتیب رکوردهای ۴/ ۱ و ۲/ ۱ ثانیه را ثبت کرده‌اند. پورشه پیمایش صفر تا صد را نیز در دستان خودش نگه داشته است. به‌طوری‌که آن را در ۶/ ۲ ثانیه طی می‌کند. دو رقیب دیگر این مسیر را در ۹/ ۲ ثانیه می‌پیمایند. رکوردزنی صفر تا ۱۶۰ برای پورشه و مک‌لارن یکی است و هر دو عدد ۱/ ۶ ثانیه را نشان می‌دهد. در حالی‌که آئودی همین مسیر را در ۵/ ۶ ثانیه طی می‌کند. در پیمایش‌های بالاتر صفر تا ۱۶۰ کیلومتر در ساعت، ۵۷۰اس پیشی می‌گیرد و مسیر فوق را در ۹/ ۱۳ ثانیه طی می‌کند. سپس ۹۱۱ توربو.اس با ۶/ ۱۴ و آر۸ با ۶/ ۱۵ ثانیه از خط پایان عبور می‌کنند. رکورد مهم پیمایش یک‌چهارم مایل یا ۴۰۰ متر که عامل اصلی مسابقات درگ است، نیز به راحتی توسط پورشه کسب می‌شود. اشتوتگارتی‌ها این مسیر را در ۶/ ۱۰ ثانیه با سرعت ۲۱۰ کیلومتر در ساعت تکمیل می‌کنند. مقام دوم در اختیار مک‌لارن با رکورد ۷/ ۱۰ ثانیه در سرعت ۲۱۵ کیلومتر در ساعت است و باز هم آئودی را در جایگاه سوم با رکورد ۹/ ۱۰ ثانیه و با سرعت ۲۰۷ کیلومتر در ساعت می‌بینیم. در قسمت شتاب‌های ثانویه، وزن، جعبه‌دنده، قدرت، گشتاور، آیرودینامیک و ابعاد تایر همگی نقش مهم خود را ایفا می‌کنند. مثلا در شتاب‌گیری بین سرعت ۵۰ تا ۸۰ کیلومتر حالا آئودی است که با رکورد ۲/ ۲ ثانیه‌ای‌اش فخر می‌فروشد. پورشه با اختلافی ناچیز این شتاب را ۳/ ۳ ثانیه‌ای می‌پیماید و مک‌لارن با اختلافی فاحش این شتاب را در ۲/ ۵ ثانیه طی می‌کند. بر اساس قوانین اروپا و آمریکا، هر سه خودرو باید سرعت نهایی‌شان به‌صورت الکترونیکی روی ۳۲۹ کیلومتر در ساعت محدود شده باشد.

نظر نهایی

از همان اولش هم معلوم بود که پورشه ۹۱۱ توربو‌‌،اس مانند یک قهرمان باسابقه و باتجربه، حرف اصلی را در زمینه اسپرت‌گرایی خواهد زد. نه تنها آئودی آر۸ پلاس و مک‌لارن ۵۷۰اس، بلکه خودروهای دیگر هم هنوز فاصله زیادی برای به زیر کشیدن کامل این محصول دارند. اما پورشه طی این ۵۳ سال هنوز نتوانسته راهکار مناسبی برای رانندگی نرم‌تر این فرزندش ارائه دهد. این در حالی است که مک‌لارن به قدری گوش به فرمان و مطیع است که گویی یک پیرمرد نیز می‌تواند از پس رام کردنش بربیاید. اما ایراد بزرگ این انگلیسی مانند دیگر تولیدات کشورش، حس و حال بی‌روح داخلی و اساسا پیچیدگی بی‌مورد آپشن‌های دیجیتالش است. یعنی راننده این خودرو ‌باید بخش اعظمی از وقت خود را صرف آموزش فقط راه‌اندازی تهویه مطبوع آن کند. داستان آئودی با بقیه فرق دارد. باید اعتراف کرد که در قسمت شتاب تقریبا در همه آیتم‌ها عقب‌تر از همه بود. حداقل آن‌طور که چهره‌اش افسارگسیخته و پرخاشگرانه است، باطنش نیست. اما برای یک راننده حرفه‌ای یکی دو ثانیه آنقدرها هم تفاوت ندارد. در عوض، کیفیت فوق‌العاده متریال داخلی و لذت بی‌نهایت رانندگی با آن، می‌تواند جبران عقب‌ماندگی‌اش باشد.