اهداف،پول، اهداف
شادی آذری اگر یکی از رهبران جهان نیستید، از عزیمت به نیویورک در هفته آخر سپتامبر اجتناب کنید. ترافیک منهتن قفل خواهد شد چون مجمع عمومی سازمان ملل متحد که در سال 2015 مهم‌ترین مجمع طی دست کم یک نسل گذشته خواهد بود، برگزار می‌شود. در این اجلاس جشن پیشرفت در دستیابی به اهداف توسعه هزاره که در سال 2000 تدوین شده بودند، برگزار می‌شود. با توجه به آنکه مهلت دستیابی به اهداف توسعه هزاره در پایان سال 2015 به پایان می‌رسد، مجموعه جدیدی از اهداف برای نشان دادن مسیر راه جهان تا سال 2030 تدوین خواهد شد. نام این اهداف، «اهداف توسعه با ثبات» خواهد بود اما گذشته از نام آنها، هر چیزی در رابطه با آنها طی ماه‌ها، روزها و حتی ساعت‌های پیش از برگزاری مجمع عمومی سازمان ملل متحد در ارتباطات دیپلماتیک مورد تصمیم‌ قرار خواهد گرفت. در مقایسه، تدوین اهداف توسعه هزاره خیلی مستقیم‌تر انجام شده بود و برخی مقامات سازمان ملل متحد بر آنها تمرکز کرده بودند که این موجب می‌شد شانس دستیابی به آن اهداف بالا باشد. جدال بر سر اهداف توسعه با ثبات اما نه فقط سیاستمداران کشورهای ثروتمند را به رقابت با سیاستمداران کشورهای در حال توسعه می‌کشد، بلکه باعث می‌شود مردم، شرکت‌های چندملیتی، موسسات بشردوستانه، سازمان‌های غیرانتفاعی و شرکت‌ها را به صحنه رقابت بکشانند. در این همه هیاهو این خطر واقعی وجود دارد که همه تلاش‌ها به نتیجه ارزشمندی نینجامد.
در سال ۲۰۰۰، هشت هدف توسعه هزاره تعریف شد که موضوعات مختلفی از پایان بخشیدن به گرسنگی شدید و فقر و کاهش مرگ و میر کودکان تا همکاری بین دولت‌ها و بخش خصوصی برای افزایش توسعه اقتصادی را شامل می‌شد. اما نقطه شروع برای مبارزه بعدی فهرستی بسیار طولانی‌تر از اهداف را شامل می‌شود که هم‌اکنون که تعداد آنها کاهش یافته است به ۱۷ هدف رسیده‌اند. (شامل اهدافی در رابطه با اقیانوس‌ها، نابرابری درآمد و انرژی‌های تجدیدپذیر) در کنار همه اینها ۱۶۹ هدف فرعی نیز تعریف شده است.
تلاش‌هایی خواهد شد تا تعداد اهداف افزایش یابد. اما نبرد واقعی در سال 2015 بر سر این خواهد بود که آیا باید تعداد اهداف کمتر باشد یا نه. گروهی از دولت‌های ثروتمند از جمله آمریکا و بریتانیا به علاوه برخی از رهبران تجاری و افراد بشردوستی چون بیل گیتس، ترجیح می‌دهند تعداد اهداف کمتر باشد اما در عوض این اهداف دقیق‌تر و دست‌یافتنی‌تر باشند و تاکید آنها بر ساخت و تکمیل اهداف توسعه هزاره باشد. از نظر آنها تلاش برای توافق بر سر هدفی مانند کاهش نابرابری درآمدی موجب انحراف از مسائلی عملی در رابطه با کمک به مردم خواهد شد. از سوی دیگر کشورهای در حال توسعه و احتمالا رهبران سازمان ملل متحد، برای توافق بر سر بسته‌ای از اهداف گسترده و اهدافی که پتانسیل تغییر نظام‌های اقتصادی و سیاسی را دارند، تلاش خواهند کرد.
یک پرسش کلیدی این خواهد بود که فقر چگونه تعریف شود: آیا باید به نوعی از راهکار میزان درآمد روزانه به دلار متوسل شد یا باید معیاری حرفه‌ای‌تر را انتخاب کرد که شامل وضعیت سلامت و تحصیلات نیز باشد؟ باید اهداف طوری طراحی شوند که برای دولت‌ها ادعای پیشرفت در آنها دشوار باشد و به این ترتیب بتوان مقایسه معناداری بین کشورها انجام داد. راه‌های جدیدی پیشنهاد خواهد شد تا به‌وسیله آنها کشورهای ثروتمند نقشی اساسی در دستیابی به اهدف جدید ایفا کنند.
هر چه زمان اعلام اهداف جدید نزدیک‌تر می‌شود، بحث بر سر اینکه اهداف توسعه هزاره چقدر موثر بوده‌اند شدت می‌یابد. منتقدان خواهند گفت گرچه پیشرفت‌هایی حاصل شده است، از جمله کاهش تعداد افرادی که در فقر شدید به‌سر می‌برند، علت آن تا حدود زیادی به شکوفایی کاپیتالیسم در چین مربوط است و نه تلاش‌های سازمان ملل متحد و سازمان‌های تابعه آن یا کمک‌های بین‌المللی. اما در مسائلی که اهداف توسعه هزاره موفقیت به‌دست آورده‌اند، همچون کاهش میلیونی تعداد کودکان زیر 5 سال که هر ساله جان خود را از دست می‌دادند، واضح است که تخصیص مقادیر زیادی پول برای حمایت از آن اهداف حیاتی بوده است.
پول، پول، پول
وقتی بحث مقادیر زیاد پول به میان می‌آید که کشورها باید برای کمک به دستیابی به اهداف توسعه باثبات آن را تخصیص دهند، آنگاه این اهداف جدی گرفته می‌شوند. این موضوع محور اصلی اجلاس بین دول در آدیس‌آبابا در ماه ژوئیه خواهد بود. در آنجا تلاش خواهد شد تا کشورهای کمک‌کننده 7/0 درصد از تولید ناخالص داخلی خود را صرف کمک‌های بین‌المللی کنند تا مسائل خاص مورد تمرکز قرار گیرند. رویکردهای جدید برای تامین بودجه زیرساخت‌ها در کشورهای در حال توسعه روی میز خواهد بود که از جمله آنها می‌توان به صندوق جهانی آموزش اشاره کرد.
رویدادهای آدیس‌آبابا نقش مهمی را در شکل‌دهی به جو نیویورک در ماه سپتامبر ایفا خواهد کرد. جزئیات قرارداد مربوط به تغییرات جوی که قرار است در ماه دسامبر در پاریس اعلام شود، میزان اعتبار هر ادعایی در مورد ایجاد ثبات این اهداف را تعیین خواهد کرد. همه اینها به نظام سازمان ملل متحد جانی تازه خواهد بخشید تا بتواند با مشکلات بزرگ‌تر مقابله کند در غیر این صورت فلسفه اولیه اهداف توسعه هزاره با بی‌تفاوتی مواجه خواهد شد.