دنیا سهرابی جایزه ادبی یان میخالسکی از سال 2010 هر سال به یک اثر ادبی بین‌المللی تعلق می‌گیرد. مهم‌ترین ویژگی این جایزه ماهیت چند ملیتی آن است که مانند نوبل ادبیات، صرف نظر از زبان و مکانی که اثر در آن خلق شده است داوری می‌شود. نویسندگان از سراسر جهان می‌توانند در این رقابت شرکت کنند و این جایزه به شناساندن آنها به جهان کمک می‌کند.
جایزه میخالسکی که به آثار داستانی و غیرداستانی تعلق می‌گیرد مبلغ 50 هزار فرانک سوییس است. از برندگانی که وقت آزاد بیشتری دارند هم دعوت می‌شود تا اقامتی سه ماهه در عمارت اکریچر - متعلق به بنیاد یان میخالسکی در سوییس- داشته باشند.
هیات داوران این رقابت‌ها متشکل از نویسندگان چند زبانه‌ای است که به خاطر دانش‌شان درباره ژانرهای گوناگون ادبی و به‌ویژه روشنفکری فرهنگی‌شان از سوی بنیاد میخالسکی و هافمن انتخاب می‌شوند.
بنیاد میخالسکی و هافمن برای بزرگداشت یان میخالسکی، به دست همسرش ورا هافمن در سال ۲۰۰۴ تاسیس شده است.
یان میخالسکی در سال ۱۹۵۳ میلادی در لهستان به دنیا آمد. علاقه‌اش به ادبیات در فرهنگ کلاسیک و اروپایی که در آن بزرگ شد پرورش یافت. او در دانشگاه کاتولیک لووین جامعه‌شناسی و فلسفه خواند و تحصیلاتش را با مطالعات سیاسی به پایان رساند. میخالسکی مطالعه خود را نخست در دانشکده اروپا در بروکسل و سپس در موسسه مطالعات بین المللی و توسعه در ژنو، به موضوع پیوستن لهستان به اتحادیه اروپا اختصاص داد. در ژنو با ورا هافمن آشنا شد و این دو در سال ۱۹۸۳ ازدواج کردند. یان و ورا میخالسکی سه سال بعد انتشارات نویرسر بلانش را در مونت ریچر تاسیس کردند. میخالسکی و هافمن رمان، «نریتیو» و خاطرات از زبان شاهدان عینی از اروپای شرقی را منتشر کردند. علاقه مشترکشان به نشر کتاب آنها را به پاریس و ورشو ‌کشاند. برای خوانندگان لهستانی این دو آثاری از هنری میلر، چالرز بوکوفسکی، پل آستر، لیس فندرا، نیکلاس بویر، مانوئل واسکوئز، مونت آلبن، لارنس دورل، دونا لیون، اسلاومیر موژک و اومبرتو اکو را ترجمه و منتشر کردند.
یان و ورا میخالسکی براساس این دیدگاه خود که فرهنگ برای ادغام غرب و شرق مقوله حیاتی است، اعتماد چهره‌های تاریخی لهستان را جلب کرده و مجموعه‌ای از آثار کلاسیک و معاصر اسلواکی را به زبان فرانسه منتشر کردند. این زوج در پاریس، کتابخانه لهستان و مراکز انتشاراتی دیگری را هم راه‌اندازی کردند. یان میخالسکی در سال ۲۰۰۲ از دنیا رفت، اما انتشاراتش به فعالیت خود ادامه داد و ورا میخالسکی در سال ۲۰۰۴ بنیاد میخالسکی را تاسیس کرد. هدف این بنیاد حمایت از آفرینش‌های ادبی و کمک به نویسندگان در سراسر جهان و کمک به خلق آثار ادبی است. از سال ۲۰۱۰ این بنیاد جایزه میخالسکی را راه‌اندازی کرد که از آن زمان تاکنون به چهار نویسنده از نقاط مختلف جهان تعلق گرفته است.
نامزدهای سال ۲۰۱۰
یوسف آل محمد برای رمان گرگ‌ها در هلال ماه
تیم فلانری برای داستان سازندگان آب و هوا
الکساندر همون برای داستان پروژه لازاروس
بنیاد میخالسکی جایزه این سال را به الکساندر همون تقدیم کرد
نامزدهای سال ۲۰۱۱
سژون برای داستان روباه آبی
گئورگی دراگومان برای رمان پادشاه سفید
میگوئل سیژوکو برای داستان یوسترادو
این جایزه به گئورگی دراگومان تعلق گرفت
نامزدهای سال ۲۰۱۲
جولیا لاول برای کتاب جنگ تریاک: مواد مخدر، رویاهای ساخت چین
مارتین پولاک برای اثر مرگ گراس
تیموتی سیندر برای اثر اروپا بین هیتلر و استالین
این جایزه به جولیا لاول تعلق گرفت
نامزدهای سال ۲۰۱۳
سرژگروزینسکی برای رمان همکاران اژدها
محمود دولت آبادی برای رمان کلنل
استیو سم سندبرگ برای اثر امپراتور نهفته است
این جایزه به محمود دولت آبادی تعلق گرفت.