قلم تمامی روسای جمهور
دیوید‌رنی/رئیس دفتر واشنگتن ترجمه:حسین موسوی پرزیدنت باراک اوباما در حالی سال ۲۰۱۵ را پشت سر خواهد گذاشت که مخالفان وی، یعنی جمهوری‌خواهان اکثریت را در کنگره به دست گرفته‌اند. پس از انتخابات میان‌دوره در ماه نوامبر که جمهوری‌خواهان کنترل سنا را به دست گرفتند و دوباره جمهوری‌خواهان در مجلس نمایندگان آمریکا اکثریت خود را تثبیت کردند، باراک اوباما هم‌اینک ابزاری در دست دارد تا بتواند دوره لرزان پایانی ریاست‌جمهوری خود را به پایان برساند. او می‌تواند از دستورات اجرایی و قوانینی که حوزه تصویب آن در اختیار رییس‌جمهوری است استفاده کند.
دیوید‌رنی/رئیس دفتر واشنگتن ترجمه:حسین موسوی پرزیدنت باراک اوباما در حالی سال 2015 را پشت سر خواهد گذاشت که مخالفان وی، یعنی جمهوری‌خواهان اکثریت را در کنگره به دست گرفته‌اند. پس از انتخابات میان‌دوره در ماه نوامبر که جمهوری‌خواهان کنترل سنا را به دست گرفتند و دوباره جمهوری‌خواهان در مجلس نمایندگان آمریکا اکثریت خود را تثبیت کردند، باراک اوباما هم‌اینک ابزاری در دست دارد تا بتواند دوره لرزان پایانی ریاست‌جمهوری خود را به پایان برساند. او می‌تواند از دستورات اجرایی و قوانینی که حوزه تصویب آن در اختیار رییس‌جمهوری است استفاده کند. آقای اوباما احتمالا دوست دارد که بگوید: قلم در دست من است... تلفن را من برداشتم.
دموکرات‌ها به شدت به آن «قلم» دل بسته‌اند. در شرایطی که تنها دو سال به پایان حکومتداری اوباما در کاخ سفید باقی مانده است، اوبا و شاید آنها (دموکرات‌ها) امیدوارند که با اجرا کردن مسلسل‌وار قوانینی که در اختیار رییس‌جمهوری است در حوزه‌های مختلف بتوانند اوضاع را به سود آنها تغییر دهند؛ مثل اصلاح قوانین مهاجرتی، قوانین زیست محیطی و سیاست‌های قضایی و مجرمانه.
قوانینی که به اصطلاح قوانین اجرایی خوانده می‌شوند همپا و هم‌سنگ قوانینی هستند که به تایید کنگره می‌رسد. متحدان آقای باراک اوباما فکر می‌کنند با این قوانینی که در حیطه اختیارات رییس‌جمهوری است می‌توانند کنترل بیشتری را از حکومت در دست داشته باشند. آنها امیدوارند که تغییرات را با این ترفند پیش ببرند. برای مثال، آنها امیدوارند که با استفاده از قوانین اجرایی در خصوص مهاجران غیرقانونی که هم‌اینک به 11 میلیون نفررسیده‌اند، قوانین مهاجرتی را اصلاح کرد. در اصلاح این قانون اجرایی آمده است: کسانی که خویشاوندان درجه یکی در آمریکا دارند که دارای تابعیت هستند و خودشان نیز افزون بر سه سال در آمریکا به‌طور غیرقانونی زندگی کرده‌اند می‌توانند تابعیت آمریکا را بگیرند. دموکرات‌ها امیدوارند این قانون به این طریق اصلاح شود حتی اگر به‌طور جامعی نتوان اصلاحات مدنظر را در آن لحاظ کرد. اگر سایر قوانین اجرایی هم کاربرد کوتاه مدتی داشته باشند، باز هم دموکرات‌ها می‌توانند با آن کنار بیایند تا اهداف‌شان به پیش رود. «قلم» آقای اوباما این روزها خیلی مشغول است تا دموکرات‌ها بتوانند جمهوری‌خواهان را از صحنه بدور کنند تا همچنان کنترل کاخ سفید را در دست داشته باشند و حتی سنا را دوباره از جمهوری‌خواهان پس بگیرند.
البته جمهوری‌خواهان نیز به قلم پرزیدنت چشم دوخته‌اند. هر چند که از سال ۲۰۱۰، رئیس‌جمهوری با یک حکومت تقسیم شده دست و پنجه نرم می‌کرده است؛ اما زمانی که جمهوری‌خواهان قدرت را در مجلس نمایندگان به دست گرفتند، دموکرات‌ها در سنا مانند یک سد عمل می‌کردند و مانع به تصویب رسیدن قوانین محافظه‌کارانه جمهوری‌خواهان می‌شدند. اینک اما جمهوری‌خواهان کنترل بیش از نیمی از کنگره را به دست گرفته‌اند و باراک اوباما مجبور است هر قانونی را که جمهوری‌خواهان تنظیم می‌کنند، امضا کند یا در صورت لزوم وتو کند. خوش‌بینان تاکید می‌کنند این موضوع می‌تواند به‌طرز شگفت‌انگیزی یک لحظه سازنده باشد. پرزیدنت باراک اوباما می‌خواهد با به جا گذاشتن میراثی دفتر کار خود را ترک کند که جمهوری‌خواهان نتوانند از انتخابات سال ۲۰۱۶ جان سالم به‌در برند. حزبی که فقط بلد است چگونه «نه» به اوباما بگوید. افزون بر این جمهوری‌خواهان هنوز به اکثریت ۶۰ نفری در سنا نرسیده‌اند تا بتوانند قوانین را بدون اینکه نیاز به قلم اوباما داشته باشند تصویب کنند. پس اعضای حزب جمهوری‌خواه عملا به سمت «عملگرایی» هل داده خواهند شد و مجبورند برای حل مساله با چند تن از دموکرات‌ها همکاری کنند. خوش‌بینان، که به‌طور قابل ملاحظه‌ای امیدوارند که در زمینه حکومتداری با اوباما کار کنند، معتقدند که می‌شود لیستی تهیه کرد و برای تصویب به دفترکار اوباما فرستاد. عدم تصویب این قوانین برای اوباما کار سختی خواهد بود و ناچار آنها را تصویب خواهد کرد. این لوایح شامل موضوعاتی است که هر دو حزب به دنبال آن هستند. از جمله اصلاح قوانین مالیاتی ایالات متحده؛ زیرا قانون فعلی، کسب‌وکارهای بزرگ را به سمت خروج از آمریکا تشویق می‌کند و باعث خارج شدن سرمایه‌های آمریکا می‌شود.
سایر اولویت‌های جمهوری‌خواهان در سال 2015 به اکتشاف نفت و گاز باز می‌گردد و آنها امیدوارند که خط لوله «کی‌استون» که از کانادا به آمریکا نفت صادر می‌کند، برقرار شود. عملگرایان جمهوری‌خواه همچنین امیدوارند که اعضای حزب آنها راه را باراک اوباما در خصوص بسته‌های تجارت آزادی که برای مناطقی همچون پاسیفیک در آسیا و اروپا در نظر گرفته است، باز کنند.
افراد بدبین، اما اعتقاد دارند که همکاری بین دو حزب در دو سال پایانی حکومت باراک اوباما بیشتر به بن‌بست خواهد رسید. آنها دو دلیل دارند: ابتدا اینکه جمهوری‌خواهان از یکدستی کاملی برخوردار نیستند و برخی از آنها به سمت پوسته سخت‌تر جمهوری‌خواهان گرایش دارند. طرفداران تی‌پارتی از این دسته هستند. این دسته به‌و‌یژه در مجلس نمایندگان حضور قابل ملاحظه‌ای دارند و بیشتر اهل سر و صدا هستند و درجایی که همکاری لازم است کمتر تن می‌دهند. دوم اینکه، بدبینانی وجود دارند که می‌ترسند که جمهوری‌خواهان قوانینی را برای امضا به دفتر باراک اوباما بفرستند؛ اما وی زیر بار امضای آنها نرود، در نتیجه آنها چهره خوبی از خود نشان دهند و باراک اوباما را بد جلوه دهند
(با انکار هرگونه موفقیت او، و در نتیجه آنها اعلام کنند که دیگر نمی‌شود به دموکرات‌ها اعتماد کرد).
رهبران جمهوری‌خواه در پی ایجاد پلی برای دو سناریوی پوچ‌انگاری و سازنده‌انگاری هستند تا این شکاف را بتوانند پر کنند. آنها قوانین معتدلانه‌ای را برای تصویب به دفتر کار اوباما خواهند فرستاد و کورسویی از امید برای ادامه همکاری بین دو طرف باقی خواهد ماند؛ زیرا آنها می‌خواهند نشان دهند که جمهوری‌خواهان نیز در پی ایجاد شغل و ادامه‌دار کردن رشد اقتصادی آمریکا هستند و اگر آنها به کاخ سفید راه پیدا کنند به این خط‌مشی‌ها تاکید بیشتری خواهند ورزید. در همان زمان اما جمهوری‌خواهان تمایل خواهند داشت از قدرت خود در بحث بودجه‌بندی استفاده کنند و مانع هزینه اوباما در برخی از قوانین شوند (از جمله قوانین زیست محیطی).
پنجره‌ای که برای همکاری دو حزب باز شده است در انتهای سال 2015 بسته خواهد شد، آن‌چنان که افراد برجسته جمهوری‌خواه قصد خواهند کرد تا وارد گود رقابتی انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا شوند. یک سال مانده به پایان دوره ریاست‌جمهوری پرزیدنت اوباما قطعا پر از دست‌انداز خواهد بود؛ اما او سعی دارد تا آن موقع بیشترین بهره را ببرد.
دموکرات‌ها به شدت به آن «قلم» دل بسته‌اند. در شرایطی که تنها دو سال به پایان حکومتداری اوباما در کاخ سفید باقی مانده است، اوبا و شاید آنها (دموکرات‌ها) امیدوارند که با اجرا کردن مسلسل‌وار قوانینی که در اختیار رییس‌جمهوری است در حوزه‌های مختلف بتوانند اوضاع را به سود آنها تغییر دهند؛ مثل اصلاح قوانین مهاجرتی، قوانین زیست محیطی و سیاست‌های قضایی و مجرمانه.
قوانینی که به اصطلاح قوانین اجرایی خوانده می‌شوند همپا و هم‌سنگ قوانینی هستند که به تایید کنگره می‌رسد. متحدان آقای باراک اوباما فکر می‌کنند با این قوانینی که در حیطه اختیارات رییس‌جمهوری است می‌توانند کنترل بیشتری را از حکومت در دست داشته باشند. آنها امیدوارند که تغییرات را با این ترفند پیش ببرند. برای مثال، آنها امیدوارند که با استفاده از قوانین اجرایی در خصوص مهاجران غیرقانونی که هم‌اینک به 11 میلیون نفررسیده‌اند، قوانین مهاجرتی را اصلاح کرد. در اصلاح این قانون اجرایی آمده است: کسانی که خویشاوندان درجه یکی در آمریکا دارند که دارای تابعیت هستند و خودشان نیز افزون بر سه سال در آمریکا به‌طور غیرقانونی زندگی کرده‌اند می‌توانند تابعیت آمریکا را بگیرند. دموکرات‌ها امیدوارند این قانون به این طریق اصلاح شود حتی اگر به‌طور جامعی نتوان اصلاحات مدنظر را در آن لحاظ کرد. اگر سایر قوانین اجرایی هم کاربرد کوتاه مدتی داشته باشند، باز هم دموکرات‌ها می‌توانند با آن کنار بیایند تا اهداف‌شان به پیش رود. «قلم» آقای اوباما این روزها خیلی مشغول است تا دموکرات‌ها بتوانند جمهوری‌خواهان را از صحنه بدور کنند تا همچنان کنترل کاخ سفید را در دست داشته باشند و حتی سنا را دوباره از جمهوری‌خواهان پس بگیرند.
البته جمهوری‌خواهان نیز به قلم پرزیدنت چشم دوخته‌اند. هر چند که از سال ۲۰۱۰، رئیس‌جمهوری با یک حکومت تقسیم شده دست و پنجه نرم می‌کرده است؛ اما زمانی که جمهوری‌خواهان قدرت را در مجلس نمایندگان به دست گرفتند، دموکرات‌ها در سنا مانند یک سد عمل می‌کردند و مانع به تصویب رسیدن قوانین محافظه‌کارانه جمهوری‌خواهان می‌شدند. اینک اما جمهوری‌خواهان کنترل بیش از نیمی از کنگره را به دست گرفته‌اند و باراک اوباما مجبور است هر قانونی را که جمهوری‌خواهان تنظیم می‌کنند، امضا کند یا در صورت لزوم وتو کند. خوش‌بینان تاکید می‌کنند این موضوع می‌تواند به‌طرز شگفت‌انگیزی یک لحظه سازنده باشد. پرزیدنت باراک اوباما می‌خواهد با به جا گذاشتن میراثی دفتر کار خود را ترک کند که جمهوری‌خواهان نتوانند از انتخابات سال ۲۰۱۶ جان سالم به‌در برند. حزبی که فقط بلد است چگونه «نه» به اوباما بگوید. افزون بر این جمهوری‌خواهان هنوز به اکثریت ۶۰ نفری در سنا نرسیده‌اند تا بتوانند قوانین را بدون اینکه نیاز به قلم اوباما داشته باشند تصویب کنند. پس اعضای حزب جمهوری‌خواه عملا به سمت «عملگرایی» هل داده خواهند شد و مجبورند برای حل مساله با چند تن از دموکرات‌ها همکاری کنند. خوش‌بینان، که به‌طور قابل ملاحظه‌ای امیدوارند که در زمینه حکومتداری با اوباما کار کنند، معتقدند که می‌شود لیستی تهیه کرد و برای تصویب به دفترکار اوباما فرستاد. عدم تصویب این قوانین برای اوباما کار سختی خواهد بود و ناچار آنها را تصویب خواهد کرد. این لوایح شامل موضوعاتی است که هر دو حزب به دنبال آن هستند. از جمله اصلاح قوانین مالیاتی ایالات متحده؛ زیرا قانون فعلی، کسب‌وکارهای بزرگ را به سمت خروج از آمریکا تشویق می‌کند و باعث خارج شدن سرمایه‌های آمریکا می‌شود.
سایر اولویت‌های جمهوری‌خواهان در سال 2015 به اکتشاف نفت و گاز باز می‌گردد و آنها امیدوارند که خط لوله «کی‌استون» که از کانادا به آمریکا نفت صادر می‌کند، برقرار شود. عملگرایان جمهوری‌خواه همچنین امیدوارند که اعضای حزب آنها راه را باراک اوباما در خصوص بسته‌های تجارت آزادی که برای مناطقی همچون پاسیفیک در آسیا و اروپا در نظر گرفته است، باز کنند.
افراد بدبین، اما اعتقاد دارند که همکاری بین دو حزب در دو سال پایانی حکومت باراک اوباما بیشتر به بن‌بست خواهد رسید. آنها دو دلیل دارند: ابتدا اینکه جمهوری‌خواهان از یکدستی کاملی برخوردار نیستند و برخی از آنها به سمت پوسته سخت‌تر جمهوری‌خواهان گرایش دارند. طرفداران تی‌پارتی از این دسته هستند. این دسته به‌و‌یژه در مجلس نمایندگان حضور قابل ملاحظه‌ای دارند و بیشتر اهل سر و صدا هستند و درجایی که همکاری لازم است کمتر تن می‌دهند. دوم اینکه، بدبینانی وجود دارند که می‌ترسند که جمهوری‌خواهان قوانینی را برای امضا به دفتر باراک اوباما بفرستند؛ اما وی زیر بار امضای آنها نرود، در نتیجه آنها چهره خوبی از خود نشان دهند و باراک اوباما را بد جلوه دهند
(با انکار هرگونه موفقیت او، و در نتیجه آنها اعلام کنند که دیگر نمی‌شود به دموکرات‌ها اعتماد کرد).
رهبران جمهوری‌خواه در پی ایجاد پلی برای دو سناریوی پوچ‌انگاری و سازنده‌انگاری هستند تا این شکاف را بتوانند پر کنند. آنها قوانین معتدلانه‌ای را برای تصویب به دفتر کار اوباما خواهند فرستاد و کورسویی از امید برای ادامه همکاری بین دو طرف باقی خواهد ماند؛ زیرا آنها می‌خواهند نشان دهند که جمهوری‌خواهان نیز در پی ایجاد شغل و ادامه‌دار کردن رشد اقتصادی آمریکا هستند و اگر آنها به کاخ سفید راه پیدا کنند به این خط‌مشی‌ها تاکید بیشتری خواهند ورزید. در همان زمان اما جمهوری‌خواهان تمایل خواهند داشت از قدرت خود در بحث بودجه‌بندی استفاده کنند و مانع هزینه اوباما در برخی از قوانین شوند (از جمله قوانین زیست محیطی).
پنجره‌ای که برای همکاری دو حزب باز شده است در انتهای سال 2015 بسته خواهد شد، آن‌چنان که افراد برجسته جمهوری‌خواه قصد خواهند کرد تا وارد گود رقابتی انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا شوند. یک سال مانده به پایان دوره ریاست‌جمهوری پرزیدنت اوباما قطعا پر از دست‌انداز خواهد بود؛ اما او سعی دارد تا آن موقع بیشترین بهره را ببرد.
ارسال نظر