می‌خواهیم نهضت بهره‌وری در کشور ایجاد کنیم
کارکرد جوایز در همه دنیا ایجاد یک موتور محرک در مقوله‌ای است که جایزه به آن داده می‌شود. برای مثال کارکرد جشنواره فیلم فجر ایجاد یک جنبش و هیجان در بدنه خانواده سینما برای تهیه و ارائه فیلم به جشنواره است. برگزاری جوایز مرتبط با بهره‌وری، کیفیت، تعالی سازمانی در کشور ما سابقه 10 ساله دارد و جایزه ملی کیفیت و جایزه تعالی سازمانی از سال 1382 همه ساله برگزار می‌شود. یکی از مشکلات این جوایز مشارکت محدود شرکت‌ها است به طوری که فقط در سطح شرکت‌های بزرگ و برندهای مشهور برگزار می‌شود. جشنواره ملی بهره‌وری با هدف توسعه نهضت بهره‌وری در سطح وسیعی از بنگاه‌های اقتصادی از سال 1388 با رویکردی متفاوت آغاز به کار کرد. اندازه‌گیری شاخص‌های بهره‌وری بیش از 400 شرکت در سال اول جشنواره نشانگرعزم جدی برگزارکنندگان جشنواره برای توسعه نهضت بهره‌وری در کشور بود. اکنون که به انتهای جشنواره چهارم رسیده‌ایم، اندازه‌گیری و مقایسه شاخص‌های بهره‌وری بیش از 1000 شرکت ایرانی در راستای توسعه نهضت بهره‌وری در کشور انجام شده است. برای مثال، استفاده از رویکرد داوری‌های آنلاین گسترده با شرکت هزاران داور متخصص، اساتید دانشگاه و مدیران عامل با همین رویکرد انجام گرفته است. بنابراین دو رویکرد توسعه تعداد شرکت‌هایی که در جشنواره حضور دارند و توسعه داوران، توسط دبیرخانه جشنواره به طور مستمر در چهاردوره گذشته پیگیری شده است. در عین حال توسعه همکاری‌ها با روزنامه وزین دنیای‌اقتصاد جهت انتشار تجارب موفق و عملکرد شرکت‌ها در شاخص‌های بهره‌وری با هدف توسعه نهضت بهره‌وری در کشور و حساس کردن مدیران و مسئولان نسبت به شاخص‌های بهره‌وری نیز در جریان است. انتظار داریم اکنون که پارلمان بخش خصوصی و دبیرخانه جشنواره و روزنامه دنیای‌اقتصاد به عنوان مجموعه‌های خصوصی در کشور آستین‌ها را بالا زده و در این زمینه احساس مسئولیت کرده‌اند، نهادهای دولتی و عمومی مانند وزارت صنعت، معدن و تجارت، مجلس شورای اسلامی، سازمان ملی بهره‌وری و سایر نهادهای مسئول در زمینه بهره‌وری در کشور نیز نهایت حمایت خود را ازاین حرکت انجام داده و در توسعه این نهضت نقش قانونی خویش را ایفا نمایند. باور دبیرخانه جشنواره به لزوم گزارش‌دهی شاخص‌های بهره‌وری در کشور، مستقل از دولت، باوری جدی است که قابلیت شفاف‌بودن، مطمئن بودن و به روز بودن را فارغ از ملاحظات غیرحرفه‌ای و غیرعلمی مهیا می‌کند. امکان دارد در درازمدت میانگین شاخص‌های بهره‌وری اعلام شده جشنواره مثلا با مرکز ملی آمار یا سازمان‌ ملی بهره‌وری یا وزارت صنعت، معدن و تجارت متفاوت باشد که جای هیچگونه نگرانی نیست، به شرط آن که همه کسانی که این شاخص‌ها را محاسبه می‌کنند، نحوه محاسبه و جامعه آماری خویش را اعلام نمایند، کاری که جشنواره همه ساله در سالنامه آماری بهره‌وری کشور با ارائه فرمول‌ها و جامعه آماری انجام می‌دهد. البته رویکرد متفاوت جشنواره در اندازه‌گیری شاخص‌های بهره‌وری بنگاه‌ها و استخراج میانگین از آنها که مبتنی بر اطلاعات اقتصاد خرد می‌باشد، تاکنون در کشور با این گستردگی سابقه نداشته است. از سوی دیگر، بهره‌وری بالاتر در بسیاری از بخش‌های تولیدی و خدماتی جدا از رانت‌ها، حمایت‌ها و یا انحصارهای موجود در کشور نیست، بدین معنا که برای مثال ارزش افزوده ایجاد شده در خودروسازان کشور حتما بیش از میزان واقعی و قسمتی از آن ناشی از حمایت تعرفه‌ای و انحصار است و یا ارزش افزوده‌های تولیدشده عظیم در صنعت بانکداری کشور لزوما نشانگر کارآیی بانک‌ها نبوده و قسمتی از آن حتما ناشی از سازوکارهای نامناسب در سیستم بانکداری کشور است. اما وظیفه جشنواره این است که فارغ از عوامل محیطی به جز تورم که از شاخص‌ها خارج می‌شود، هر سال شاخص‌های ارزش افزوده و شاخص‌های بهره‌وری بخش‌های مختلف را محاسبه نموده و انتشار دهد. مطمئنیم که صاحبنظران و اندیشمندان این مرز و بوم این اطلاعات را بررسی کرده و بسیاری از مشکلات و معایب اقتصاد کشور را در این اعداد و رقم‌ها خواهند یافت. البته سلسله تحلیل‌ها و مقالاتی نیز با همکاری نشریات و مطبوعات در حال تهیه است که از طریق جشنواره، وضعیت و میزان واقعی بودن ارزش افزوده ایجاد شده را تحلیل خواهند کرد.