قدم‌های نخست پیاده‌روی
آبان معلی
روزهای سبز نو شدن سال در راه است، روزهایی که تعطیلی کار و استراحت در خانه شاید گاهی حتی کسالت‌بار شود. پس به دل طبیعت بزنید و ریه‌هایتان را از هوای تازه‌ی بهاری پر کنید و چشم‌هایتان را با جوانه‌های نو بنوازید. یک پیاده‌روی ساده در پارک‌ها و فضاهای سبز هم تن شما را همگام با بهار سرزنده می‌کند و هم روحتان کمی خستگی درخواهد کرد.
هدیه‌های پیاده‌روی
پیاده‌روی یکی از ورزش‌هایی است که بهعنوان عملی‌ترین و شایع‌ترین فعالیت فیزیکی در سنین مختلف، قابل‌استفاده است. درعین حال، پیاده‌روی عاملی برای تندرستی است و جزو فعالیت‌های هوازی به‌شمار می‌رود.
روزهای سبز نو شدن سال در راه است، روزهایی که تعطیلی کار و استراحت در خانه شاید گاهی حتی کسالت‌بار شود. پس به دل طبیعت بزنید و ریه‌هایتان را از هوای تازه‌ی بهاری پر کنید و چشم‌هایتان را با جوانه‌های نو بنوازید. یک پیاده‌روی ساده در پارک‌ها و فضاهای سبز هم تن شما را همگام با بهار سرزنده می‌کند و هم روحتان کمی خستگی درخواهد کرد.
هدیه‌های پیاده‌روی
پیاده‌روی یکی از ورزش‌هایی است که بهعنوان عملی‌ترین و شایع‌ترین فعالیت فیزیکی در سنین مختلف، قابل‌استفاده است. درعین حال، پیاده‌روی عاملی برای تندرستی است و جزو فعالیت‌های هوازی به‌شمار می‌رود.
آبان معلی
روزهای سبز نو شدن سال در راه است، روزهایی که تعطیلی کار و استراحت در خانه شاید گاهی حتی کسالت‌بار شود. پس به دل طبیعت بزنید و ریه‌هایتان را از هوای تازه‌ی بهاری پر کنید و چشم‌هایتان را با جوانه‌های نو بنوازید. یک پیاده‌روی ساده در پارک‌ها و فضاهای سبز هم تن شما را همگام با بهار سرزنده می‌کند و هم روحتان کمی خستگی درخواهد کرد.
هدیه‌های پیاده‌روی
پیاده‌روی یکی از ورزش‌هایی است که بهعنوان عملی‌ترین و شایع‌ترین فعالیت فیزیکی در سنین مختلف، قابل‌استفاده است. درعین حال، پیاده‌روی عاملی برای تندرستی است و جزو فعالیت‌های هوازی به‌شمار می‌رود. اما پیاده‌روی باید از نوع راه رفتن تند یا دویدن آرام باشد؛ به نحوی که ضربان قلب به ۱۰۰ تا ۱۲۰ ضربان در دقیقه برسد. این ورزش تاثیر مثبتی بر استحکام زانو و مچ پا دارد و در پیشگیری از بروز آرتروز و پوکی استخوان بسیار موثر است.به دلیل ماهیت هوازی آن، ترجیحا از چربی بهعنوان منابع سوختی استفاده می‌شود و از طرفی برای مصرف انرژی در برنامه کاهش وزن این فعالیت به تناوب انجام می‌شود. در پیاده‌روی، تمام نقاط بدن تحت تاثیر قرار می‌گیرد و باعث کاهش توده‌های چربی در نقاط مختلف بدن - بیشترین تجمع چربی در شکم و ران‌هاست - می‌شود. کاهش توده‌های چربی اغلب در مردان در ناحیه شکمی و در زنان در نواحی لگنی و ران قابل‌رؤیت است. درعین حال، استفاده از عضلات بزرگ بدن حین راه رفتن باعث تطابق قلبی‌‌ـ‌تنفسی بالایی می‌شود. به‌دلیل تحمل وزن بدن همراه با ارتقای سطح حسی مفاصل، قدرت عضلات اندام تحتانی و تعادل و استحکام مفاصل اندام تحتانی، به‌خصوص زانو، افزایش می‌یابد. از فواید دیگر این ورزش، می‌توان به کاربرد آن در کاهش وزن اشاره کرد اما نمی‌توان برای از بین بردن چاقی موضعی (تجمع توده‌های چربی در یک ناحیه خاص بدن) از آن استفاده کرد. افرادی که آرتروز زانوی آنها ناشی از فقدان هم‌راستایی اندام تحتانی است یا برعکس، باید از طریق متخصصان مربوطه، قبل از شروع برنامه پیاده‌روی منظم، نسبت به اصلاح اشکالات و انحرافات مفاصل‌شان اقدام کنند. برای این بیماران، پیاده‌روی در سطح صاف و سفت با کفش مناسب و ضربه‌گیر توصیه می‌شود. در این افراد انجام تقویت عضله چهارسر رانی به وسیله تمرین‌های قدرتی (با خم و راست کردن زانو در برابر مقاومت) در کنار پیاده‌روی ضروری است. اما افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی و کسانی که دارو مصرف می‌کنند باید تحت شرایط خاصی پیاده‌روی کنند.
وضعیت پاها
راه رفتن نمونه ای از یک حرکت خطی است که با عمل یک درمیان هر دو پا انجام می‌شود و در این عمل حرکت زاویه‌ای هر یک از قسمت‌های مختلف بدن، کل بدن را جابه‌جا می‌کند. حرکت پا دو مرحله دارد:مرحله تاب دادن که با جدا شدن پنجه پا از زمین شروع می‌شود و با عمل گذاشتن پاشنه روی زمین خاتمه پیدامی‌کند.مرحله تکیه گاه که با گذاشتن پا شروع و با جدا شدن پنجه پا از زمین خاتمه پیدا می‌کند.بهتر است در زمان فرود پا که پاشنه روی زمین می‌آید پنجه پا به‌طرف بالا قرار گیرد، این کار باعث می‌شود که زانو حداکثر طول حرکتی‌اش باز شود.حرکت پا باید از ناحیه ران انجام شود، چون این حالت موجب می‌شود طول گام افزایش یابد، لگن خاصره آزادتر شود و چرخش در مفصل لگن خاصره ایجاد شود که به حرکت بدن کمک می‌کند.
وضعیت بازوها
حرکت دست‌ها در حین راه رفتن متأثر از یک عمل بازتابی به شکل تاب دادن است که در خلاف جهت حرکت پاهاست (دست چپ به موازات پای راست و برعکس). این عمل به منظور حفظ تعادل و چرخش لگن خاصره است. بهتر است حرکت دست‌ها از مفصل شانه توأم با خم کردن از آرنج صورت گیرد، چون این حالت موجب می‌شود که حرکت از مفصل شانه بهتر صورت گرفته و این موجب سرعت بیشتر راه رفتن فرد می‌شود.دست‌ها نباید به‌صورت مشت باشد (فرض بر اینکه یک تخم‌مرغ در دست وجود دارد) در حالت مشت عضلات دست دچار سفتی و گرفتگی شده و خون بیشتری متوجه آن می‌شود و دست‌ها سنگین‌تر می‌شوند واین یک حرکت منفی را در مقابل حرکت بدن به جلو ایجاد می‌کند.
حالت تنه
بدن (بالاتنه) باید کاملاً صاف باشد، اگر شانه‌ها به‌طرف جلو باشد، قفسه سینه جمع‌تر شده و راه تنفس تنگ‌ترمی‌شود، بهتر است برای پیاده‌روی سر و سینه صاف باشد و شانه‌ها کمی عقب‌تر (نه زیادتر) قرار گیرند و کمی عضلات کمر و شکم سفت گرفته شوند، البته نه آن قدر زیاد که باعث اذیت شود، این کار پس از مدتی برای فرد ساده خواهد بود.
زمان ورزش و پیاده‌روی
بهترین زمان برای ورزش پیاده‌روی زمانی است که برای فرد بدون زحمت بوده و به راحتی و با خیال آسوده و بدون تداخل با فعالیت‌های روزمره، بتواند در آن شرکت نماید. تعدادی از افراد بعد از فعالیت ورزشی در صبح زود و قبل از صرف صبحانه احساس تهوع، سرگیجه و سبکی سر می‌کنند که به‌علت خالی بودن شکم در چندین ساعت گذشته و کاهش میزان قندخون است. همچنین فعالیت ورزشی شدید بلافاصله بعداز صبحانه می‌تواند سبب دیسترس فیزیکی شدید و احساس پری در شکم و تهوع شود، بنابراین اگر اول صبح تنها زمان آزاد برای ورزش کردن باشد، لازم است که فرد صبح زود از خواب بیدار شود تا یکی دو ساعت بین صرف صبحانه و شروع ورزش فرصت داشته باشد و اگر این امر ممکن نباشد لازم است فرد قبل از فعالیت ورزشی یک صبحانه سبک میل نماید.
روزهای سبز نو شدن سال در راه است، روزهایی که تعطیلی کار و استراحت در خانه شاید گاهی حتی کسالت‌بار شود. پس به دل طبیعت بزنید و ریه‌هایتان را از هوای تازه‌ی بهاری پر کنید و چشم‌هایتان را با جوانه‌های نو بنوازید. یک پیاده‌روی ساده در پارک‌ها و فضاهای سبز هم تن شما را همگام با بهار سرزنده می‌کند و هم روحتان کمی خستگی درخواهد کرد.
هدیه‌های پیاده‌روی
پیاده‌روی یکی از ورزش‌هایی است که بهعنوان عملی‌ترین و شایع‌ترین فعالیت فیزیکی در سنین مختلف، قابل‌استفاده است. درعین حال، پیاده‌روی عاملی برای تندرستی است و جزو فعالیت‌های هوازی به‌شمار می‌رود. اما پیاده‌روی باید از نوع راه رفتن تند یا دویدن آرام باشد؛ به نحوی که ضربان قلب به ۱۰۰ تا ۱۲۰ ضربان در دقیقه برسد. این ورزش تاثیر مثبتی بر استحکام زانو و مچ پا دارد و در پیشگیری از بروز آرتروز و پوکی استخوان بسیار موثر است.به دلیل ماهیت هوازی آن، ترجیحا از چربی بهعنوان منابع سوختی استفاده می‌شود و از طرفی برای مصرف انرژی در برنامه کاهش وزن این فعالیت به تناوب انجام می‌شود. در پیاده‌روی، تمام نقاط بدن تحت تاثیر قرار می‌گیرد و باعث کاهش توده‌های چربی در نقاط مختلف بدن - بیشترین تجمع چربی در شکم و ران‌هاست - می‌شود. کاهش توده‌های چربی اغلب در مردان در ناحیه شکمی و در زنان در نواحی لگنی و ران قابل‌رؤیت است. درعین حال، استفاده از عضلات بزرگ بدن حین راه رفتن باعث تطابق قلبی‌‌ـ‌تنفسی بالایی می‌شود. به‌دلیل تحمل وزن بدن همراه با ارتقای سطح حسی مفاصل، قدرت عضلات اندام تحتانی و تعادل و استحکام مفاصل اندام تحتانی، به‌خصوص زانو، افزایش می‌یابد. از فواید دیگر این ورزش، می‌توان به کاربرد آن در کاهش وزن اشاره کرد اما نمی‌توان برای از بین بردن چاقی موضعی (تجمع توده‌های چربی در یک ناحیه خاص بدن) از آن استفاده کرد. افرادی که آرتروز زانوی آنها ناشی از فقدان هم‌راستایی اندام تحتانی است یا برعکس، باید از طریق متخصصان مربوطه، قبل از شروع برنامه پیاده‌روی منظم، نسبت به اصلاح اشکالات و انحرافات مفاصل‌شان اقدام کنند. برای این بیماران، پیاده‌روی در سطح صاف و سفت با کفش مناسب و ضربه‌گیر توصیه می‌شود. در این افراد انجام تقویت عضله چهارسر رانی به وسیله تمرین‌های قدرتی (با خم و راست کردن زانو در برابر مقاومت) در کنار پیاده‌روی ضروری است. اما افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی و کسانی که دارو مصرف می‌کنند باید تحت شرایط خاصی پیاده‌روی کنند.
وضعیت پاها
راه رفتن نمونه ای از یک حرکت خطی است که با عمل یک درمیان هر دو پا انجام می‌شود و در این عمل حرکت زاویه‌ای هر یک از قسمت‌های مختلف بدن، کل بدن را جابه‌جا می‌کند. حرکت پا دو مرحله دارد:مرحله تاب دادن که با جدا شدن پنجه پا از زمین شروع می‌شود و با عمل گذاشتن پاشنه روی زمین خاتمه پیدامی‌کند.مرحله تکیه گاه که با گذاشتن پا شروع و با جدا شدن پنجه پا از زمین خاتمه پیدا می‌کند.بهتر است در زمان فرود پا که پاشنه روی زمین می‌آید پنجه پا به‌طرف بالا قرار گیرد، این کار باعث می‌شود که زانو حداکثر طول حرکتی‌اش باز شود.حرکت پا باید از ناحیه ران انجام شود، چون این حالت موجب می‌شود طول گام افزایش یابد، لگن خاصره آزادتر شود و چرخش در مفصل لگن خاصره ایجاد شود که به حرکت بدن کمک می‌کند.
وضعیت بازوها
حرکت دست‌ها در حین راه رفتن متأثر از یک عمل بازتابی به شکل تاب دادن است که در خلاف جهت حرکت پاهاست (دست چپ به موازات پای راست و برعکس). این عمل به منظور حفظ تعادل و چرخش لگن خاصره است. بهتر است حرکت دست‌ها از مفصل شانه توأم با خم کردن از آرنج صورت گیرد، چون این حالت موجب می‌شود که حرکت از مفصل شانه بهتر صورت گرفته و این موجب سرعت بیشتر راه رفتن فرد می‌شود.دست‌ها نباید به‌صورت مشت باشد (فرض بر اینکه یک تخم‌مرغ در دست وجود دارد) در حالت مشت عضلات دست دچار سفتی و گرفتگی شده و خون بیشتری متوجه آن می‌شود و دست‌ها سنگین‌تر می‌شوند واین یک حرکت منفی را در مقابل حرکت بدن به جلو ایجاد می‌کند.
حالت تنه
بدن (بالاتنه) باید کاملاً صاف باشد، اگر شانه‌ها به‌طرف جلو باشد، قفسه سینه جمع‌تر شده و راه تنفس تنگ‌ترمی‌شود، بهتر است برای پیاده‌روی سر و سینه صاف باشد و شانه‌ها کمی عقب‌تر (نه زیادتر) قرار گیرند و کمی عضلات کمر و شکم سفت گرفته شوند، البته نه آن قدر زیاد که باعث اذیت شود، این کار پس از مدتی برای فرد ساده خواهد بود.
زمان ورزش و پیاده‌روی
بهترین زمان برای ورزش پیاده‌روی زمانی است که برای فرد بدون زحمت بوده و به راحتی و با خیال آسوده و بدون تداخل با فعالیت‌های روزمره، بتواند در آن شرکت نماید. تعدادی از افراد بعد از فعالیت ورزشی در صبح زود و قبل از صرف صبحانه احساس تهوع، سرگیجه و سبکی سر می‌کنند که به‌علت خالی بودن شکم در چندین ساعت گذشته و کاهش میزان قندخون است. همچنین فعالیت ورزشی شدید بلافاصله بعداز صبحانه می‌تواند سبب دیسترس فیزیکی شدید و احساس پری در شکم و تهوع شود، بنابراین اگر اول صبح تنها زمان آزاد برای ورزش کردن باشد، لازم است که فرد صبح زود از خواب بیدار شود تا یکی دو ساعت بین صرف صبحانه و شروع ورزش فرصت داشته باشد و اگر این امر ممکن نباشد لازم است فرد قبل از فعالیت ورزشی یک صبحانه سبک میل نماید.
ارسال نظر