زیستن‌هایی که نقاشی می‌شود
مینا درویش در ابتدای حضور در نمایشگاه، ابعاد بزرگ و آثار مستطیل شکل و عمودی که در فاصله‌ای مناسب از هم به روی دیوار رفته بودند و سپس جریان رنگ‌گذاری‌های اکسپرسیو و رنگ‌گذاری ساخت‌وساز شده و شفاف و تکنیکی که ریشه در کلاژ دارد و شخصیت‌های فانتزی و فرم‌های مشخص (انسان و پروانه)، پرتره‌هایی پر از نگاه و بی‌حرکت و همچنین نحوه قلم‌گذاری آزاد و اکسپرسیو و گاه پاشیدگی و ریزش رنگ، روی اثر نوعی عصیان را در آثار تداعی می‌کرد و نوعی آرامش در آثار دیگر به واسطه دورگیری‌هایی که در کار دیده می‌شد؛ همگی ویژگی نقاشی‌های وحید جعفرنژاد بود که بیننده را جذب خود می‌کرد.نگاه‌هایی با حس‌های متفاوت. پرتره‌های معلق در یک، تک رنگ در فضای پشت پرتره‌ها، اما ناگفته نماند که برای کنکاش بیشتر در آثارش، بیننده را میخکوب نمی‌کرد.
هیجان‌نمایی یا اکسپرسیونیسم
هدف اصلی این مکتب نمایش درونی بشر، مخصوصا عواطفی چون ترس، نفرت، عشق و اضطراب بود. به عبارت دیگر اکسپرسیونیسم شیوه‌ای نوین از بیان تجسمی است که در آن هنرمند برای القای هیجانات شدید خود از رنگ‌های تند و اشکال کج و معوج و خطوط زمخت بهره می‌گیرد. اکسپرسیونیسم به نوعی اغراق در رنگ‌ها و شکل‌ها است، شیوه‌ای عاری از طبیعت‌گرایی که می‌خواست حالات عاطفی را هرچه روشن‌تر و صریح‌تر بیان کند. وحید جعفرنژاد می‌گوید: «حضور من در برابر بوم حضوری عرض گونه نیست، بلکه حضوری از ماهیت هستی است که ریتم هستی در ریزترین ابعاد تا بزرگ‌ترینش در آن جریان دارد.» تازه‌‌ترین آثار وحید جعفرنژاد در گالری هما از تاریخ جمعه ۲۴ آبان ۱۳۹۲ تا ۵ آذر ادامه خواهد داشت. وی متولد ۱۳۶۴ و برگزیده نمایشگاه نسل نو ۱۳۸۸ است.