بریـتانیـای صغیـر

محمدحسین باقی عضو گروه بین‌الملل تا همین اواخر کسی در خارج از اسکاتلند این احتمال را جدی نمی‌گرفت که باثبات‌ترین و با‌دوام‌ترین کشور (تنها کشور در کره زمین که طی 300 سال گذشته تهاجم نظامی، انقلاب یا جنگ داخلی در آن روی نداده) ممکن است به‌زودی بخشی از پیکره خود را از دست دهد و کشور جدیدی از دل بریتانیا روی نقشه جهان نقش بندد. این مساله اکنون کاملا قابل‌تصور به نظر می‌رسد که «پادشاهی متحده‌ بریتانیای‌ کبیر و ایرلند شمالی» پس از همه‌پرسی استقلال اسکاتلند دیگر «پادشاهی متحده» نخواهد بود و زنگ خطر ممکن است برای سایر کشورهای درون بریتانیا هم به صدا درآید. دولت اسکاتلند قرار است در ۲۷ شهریور ۱۳۹۳ (۱۸ سپتامبر ۲۰۱۴) برای جدایی از بریتانیا، همه‌پرسی برگزار کند. در نظرسنجی جدیدی که «الجزیره» به نقل از «YouGov» منتشر کرد هواداران استقلال 51 درصد و مخالفان استقلال 49 درصد رای کسب کردند. فارغ از تمام این نظرسنجی‌ها اما به نظر می‌رسد فروپاشی بریتانیای کبیر احتمالی واقعی باشد. به نظر می‌رسد در حال حاضر، بسیاری از رای‌دهندگان بیشتر بر پیامدهای سیاسی استقلال تمرکز داشته باشند. اگرچه نمی‌توان به‌طور قطع در این باره اظهارنظر کرد و گفت: «بریتانیا حتما فرو می‌پاشد» یا «بریتانیا برای همیشه یک کشور خواهد بود»؛ اما احتمالات را نمی‌توان از نظر دور داشت. شاید در آینده نه چندان دوری شاهد باشیم که از «بریتانیای کبیر» فقط عنوان «بریتانیا» باقی بماند و ۳۰۷ سال پس از پیوستن اسکاتلند به انگلستان، کشور مستقل اسکاتلند بار دیگر به روی نقشه جهان بیاید. اگر شاه جیمز اول بانی اتحاد اسکاتلند و بریتانیا بود، اما این بار شاهی دیگر در جامه آلکس سالموند رهبر حزب ملی‌گرای اسکاتلند «احتمالا» بانی استقلال
این کشور خواهد شد .