تئوری توطئه یا قربانیان جنگ سرد جدید؟!
حسین موسوی: دومین هواپیمای مسافربری مالزی دوباره دچار سرنوشتی مبهم و در عین حال غم‌انگیز شد. سقوط هواپیمای مالزی به فاصله چهار ماه پس از ناپدید شدن بویینگ 777 مالزی، دوباره این شرکت هوایی را بر سر زبان‌ها انداخت. اما این‌بار داستان ناپدید شدن هواپیماهای مسافری نیست. این‌بار بحث ساقط کردن هواپیمایی است که در آن مسافران مهمی هم حضور داشته اند، مسافرانی که مهم‌ترین‌ دانشمندان در حوزه مبارزه با بیماری ایدز بودند و در نهایت با سقوط این هواپیما جامعه علمی دنیا دچار فقدان بزرگی شد. در شرایطی که هر دو سال یکبار دانشمندان فعال در زمینه مطالعات مربوط به ایدز در نقطه‌ای از دنیا گرد هم می‌آیند تا راهی مطمئن برای ریشه کردن این بیماری لاعلاج بیابند، امسال برگزاری این همایش با اندوه فراوان همراه شد.
کنفرانسی که روز یکشنبه برگزار شد، تحت الشعاع این ماجر قرا گرفته بود. در این راستا شبکه خبری آلمان گفت که کنفرانس ایدز در شهر ملبورن در شرایطی شروع به‌کار کرد که نامی‌ترین دانشمندان خود را در این عرصه از دست داده است. آنها قربانی سقوط هواپیمای مالزیایی شده‌اند. از جمله قربانیان سقوط هواپیمایی پرواز MH-۱۷ یوپ لانگه، پژوهشگر بنام و رئیس‌ هلندی جامعه بین‌المللی ایدز و گلن توماس، عضو سازمان بهداشت جهانی (WHO) بودند که قصد داشتند در این کنفرانس شرکت کنند. یکی از مهم‌ترین موضوع‌های کنفرانس، همبستگی با مبتلایان به بیماری ایدز و مبارزه با منزوی شدن آنها در اجتماع است. برنامه‌ریزان کنفرانس در آغاز برنامه‌ها کمپینی را در این باره در اینترنت به راه انداخته‌اند. با این وجود سایت Naturalnews، به قلم مایک‌آدامز اعتقاد دارد که این حادثه را صرفا نباید محصول یک اشتباه و خطای اطلاعاتی دانست. در این زمینه وی تاکید دارد باید گزینه‌های مختلفی را بررسی کرد. او اعتقاد دارد در اینکه این هواپیما با موشک ساقط شده است جای شک و شبهه ندارد، اما باید دید که چرا این موشک به طرف این هواپیما شلیک شده است. در روز نخست سقوط این هواپیما، روسیه مدعی شده بود که این هواپیما توسط دولت اوکراین ساقط شده است، زیرا این هواپیما شبیه هواپیمای اختصاصی پوتین بوده و قصد دولت اوکراین ساقط کردن هواپیمای پوتین بوده است. اما اکنون روشن شده است که این هواپیما توسط جدایی‌طلبان ساقط شده است. اینجا بحث «چرایی» این عمل مطرح است. در این هواپیما چندین پاسپورت جعلی نیز کشف شده است. این نویسنده اعتقاد دارد که نباید از بحث تئوری توطئه دوری کرد. این دانشمندان بسیار به حل معضل ایدز نزدیک شده بودند. اما در این تئوری توطئه می‌توان رد پای این نظریه را جست‌وجو کرد: «برخی نمی‌خواهند برخی مشکلات برای همیشه حل شوند.»
در این راستا می‌توان به کمپانی‌های دارویی اشاره کرد که هر روز داروهایی تولید می‌کنند تا مردم را به درمان ایدز امیدوار کنند اما هرگز دنبال راه قطعی نخواهند رفت. فروش امید برای این کمپانی‌ها از اساسی‌ترین منابع درآمدی است.
ایدز، بیماری فراموش شده
سازمان ملل متحد شمار مبتلایان به بیماری ایدز را در حال حاضر ۳۵ میلیون نفر تخمین می‌زند. ۲۵ میلیون نفر از این تعداد در آفریقا در جنوب صحرای کمربندی این قاره زندگی می‌کنند. تا کنون بیش از ۳۰ میلیون نفر در اثر ابتلا به این بیماری جان خود را از دست داده‌اند. شمار وسیع کشتگان در حالی است که در بسیاری از بیماران مرحله نهفتگی ادامه می‌یابد و وارد مرحله فعال ایدز نمی‌شود. گفته می‌شود در کشورهایی که شمار مبتلایان بسیار بالاست، از هر سه جوان، دو نفر اطلاعی از این بیماری، خطرها و شیوه‌های انتقال آن ندارد. این ناآگاهی جوانان از بیماری ایدز در حالی است که طبق آمار، در کشورهایی چون اوکراین، روسیه، اندونزی و فیلیپین شمار مبتلایان به ایدز افزایش یافته است. طبق آمار سازمان ملل متحد، فقط در سال گذشته میلادی ۱/۲ میلیون نفر به شمار مبتلایان به بیماری ایدز افزوده شده است.
موفقیت‌ها
چندین سال است که پیشرفت‌های وسیعی در سراسر جهان در مبارزه با این بیماری به دست آمده است. این پیشرفت‌ها در حالی صورت گرفته اند که هیچ تحقیق علمی در جهان این همه بودجه نداشته است. در حال حاضر با داروهای موجود می‌توان از بیماران به خوبی مراقبت کرد و ویروس «اچ‌آی‌وی» (مولد بیماری ایدز) را در خون آنها به کم‌ترین حد خود رساند. بیماران به این ترتیب می‌توانند یک زندگی در مجموع عادی را بگذرانند و این بیماری را به دیگر ان منتقل نکنند. گرچه شرایط کنونی تحقیقات درباره بیماری ایدز بسیار امیدوارکننده است، اما هنوز راهی برای درمان قطعی آن در دست نیست. سازمان ملل متحد اعلام کرده که شمار بیمارانی که امکان دسترسی به داروهای حیاتی مبارزه با ایدز را به دست آورده‌اند تا‌کنون به مرز ۱۴ میلیون رسیده که به نسبت گذشته افزایش چشمگیری است. هدف سازمان بهداشت جهانی (WHO) در ارتباط با ایدز این است که داروهای حیاتی مبارزه با این بیماری را در اختیار ۱۴ میلیون بیمار دیگر نیز قرار دهند. انجمن اتحاد برای مبارزه با ایدز در آلمان اعلام کرده که پیشرفت‌های به دست آمده در مبارزه با بیماری ایدز در اختیار همه بیمارها در سراسر جهان قرار نمی‌گیرد، درحالی‌که بخش‌هایی از جهان از امکانات بسیار وسیعی در مبارزه با این بیماری برخوردارند. سازمان ملل متحد اعلام کرده است که تا سال ۲۰۱۵ باید همه مردم جهان امکان دسترسی به دارو و درمان را در مقابله با بیماری ایدز به دست آورند. اما خانم آسترید برنر- رودوردا، سخنگوی انجمن اتحاد مبارزه با ایدز در آلمان بر این نظر است که «به‌رغم پیشرفت‌های بزرگ در مبارزه با بیماری ایدز» امکان اجرایی شدن این هدف سازمان ملل متحد بسیار غیرواقعی است.