چرا برخی نوآوری‌های جدیدموجب نارضایتی در محیط کار می‌شوند؟
مترجم: زهرا آزموده
امروزه استفاده از نوآوری برای طراحی محیط کاری ایده‌آل و بهره‌وری مناسب از منابع، به هدف اصلی طراحان سازه‌های سازمانی تبدیل شده و تعدادی از سازمان‌ها طرح‌هایی را برای غلبه بر محدودیت منابع تولید آغاز کرده‌اند. یکی از نوآوری‌های جدید در این عرصه ساخت پرده‌های هوشمند است که موجب صرفه‌جویی در مصرف برق شده و کارآیی آنها برای ایجاد نور مناسب محیط بسیار بالا بوده است. اما نکته جالب این است که تحقیقی در این زمینه نشان می‌دهد استفاده از این گونه امکانات نارضایتی کارمندان را به همراه داشته است.
شرکت NBBJ برای استفاده از نور طبیعی در محیط کار، فضای کاری انعطاف‌پذیر و پشتیبانی‌هایش مورد تقدیر قرار گرفته است. اما وقتی برنت راجرز به آنجا منتقل شد، با کلید سبزی در کنار پنجره مواجه شد که او را بسیار ناامید کرد. پنجره با یک پرده اتوماتیک که با اندکی اشاره بالا و پایین می‌رفت، پوشیده شده بود. راجرز می‌گوید که دیدن پرده اتوماتیک در محل کار جدیدش اصلا حس خوشایندی برای او ایجاد نکرد.
راجرز می‌گوید: «برای اینکه سیستم پنجره هوشمند و نرم‌افزاری که نورها را کنترل می‌کند، به خوبی تنظیم شود، یک سال زمان احتیاج است. راه حل‌های ارائه شده هنوز کامل نیستند، زیرا پرده‌ها در روزهای ابری نیز پایین می‌آیند. شرکت مشاوره آتلیر تن، برآورد کرده که روشنایی روز می‌تواند قبض برق را تا ۴۰ درصد کاهش دهد، اما ایجاد نور مناسب به طور اتوماتیک کار دشواری است، زیرا مدلسازی نور کار سختی است و سیستم اغلب در برابر تجهیزات سرمایشی و گرمایشی و تنظیمات نوری آسیب‌پذیر است. مارک لوفر، مدیرعامل این شرکت می‌گوید، به کارمندان اجازه دهید تا محیط مناسب خود را خود انتخاب کنند و آن را به‌گونه‌ای بسازند که از دیگر عوامل رها شوند. لوفر بیان می‌کند که این سیستم‌ها در نهایت می‌خواهند به مدلی برسند که ساختمان مانند یک جعبه خنک شیشه‌ای در آسمان که قابلیت تنظیم نور را هم دارا است، به نظر برسد. الینور لی، دانشمند آزمایشگاه ملی برکلی که در مورد نور طبیعی مطالعه کرده می‌گوید: حتی بهترین سیستم‌ها نیز باید طوری طراحی شوند که کارمندان بتوانند به کامپیوتر دستور کار آن را بدهند و در نتیجه در محیط اداره احساس عدم قدرت نکنند. گون فورتر، فارغ‌التحصیل طراحی از دانشگاه برکلی کالیفرنیا، در یک تحقیق غیررسمی از کارمندان یک ساختمان با پرده‌های اتوماتیک، نتیجه گرفته است که در حدود ۹۰ درصد از کارمندان از این پرده‌هاناراضی‌اند و اینکه کنترلی روی محیط کارشان ندارند، احساس ناراحتی می‌کنند. تحقیقات همچنین نشان می‌دهند اداره‌هایی که پرده‌های دستی دارند نیز به‌ندرت آن را کنار می‌کشند و اغلب فضای سردی دارند. کریستین رینارت، استادیار معماری انستیتو تکنولوژی ماساچوست، در این باره می‌گوید: در سال ۱۹۹۰ معماران پرده‌های اتوماتیک را معرفی کردند، اما در نسخه‌های اولیه بیشتر بر ذخیره انرژی تمرکز کرده بودند و توجه کمتری به راحتی و زیبایی نشان دادند. رینارت می‌گوید: پاداش شما قرار گرفتن در کنار پنجره‌ای است که با یک اشاره پایین می‌آید. این یک حقیقت است که متصدیان نمی‌خواهند آن را بپذیرند. در سال‌های اخیر سیستم‌ها هوشمندانه‌تر عمل می‌کنند، به‌طوری‌که پیش‌بینی می‌کنند گرفتن چه میزان نور از پنجره آسیب‌رسان است و تلاش می‌کنند بهتر بفهمند که انسان‌ها چطور نور مناسب را دریافت می‌کنند. تحقیقات دهه‌های اخیر نشان می‌دهد که برای تنظیم درجه حرارت و رطوبت در اداره‌ها باید سیاست‌های دقیقی اعمال شود. مساله حساس در این رابطه انعکاس نور است و اینکه چگونه به سطح داخلی صفحه نمایش کامپیوترها آسیب می‌زند. رینارت از عکس‌های ساختمانی با کنتراست بالا استفاده می‌کند تا بتواند سطح دقیق نور را در موقعیت‌های مختلف ضبط کند. این امر کمک می‌کند تا برای انتخاب نوع پنجره و طراحی نورگیر مناسب راحت‌تر تصمیم‌گیری شود. برخی از شرکت‌ها فکر می‌کنند استفاده از پنجره اتوماتیک هوشمندانه‌تر از پرده خودکار است. شرکت‌های Upstarts SageGlass و Soladigm پنجره‌های هوشمندی را ساخته‌اند که شیشه‌هایشان در نورهای بسیار روشن به‌طور اتوماتیک تیره‌تر شوند. شرکت آلمانی اسکات نیز شیشه‌هایی می‌سازد که روزنه‌های کوچکی در آن تعبیه شده تا نور خورشیده را منعکس کند؛ به‌طوری که این روزنه‌ها گرما و روشنایی آزاردهنده را کاهش می‌دهند و در عین حال قسمت کافی از نور را حفظ می‌کنند. جان ون دین، مؤسس SageGlass می‌گوید: ما به عنوان یک انسان نیاز داریم با دنیای بیرونمان در ارتباط باشیم و این موضوع باید در طراحی فضاهای شهری و اداری در نظر گرفته شود.
بنابراین یک پاسخ به این تحقیق این است که اگرچه اتوماتیک کردن وسایل در کارایی بیشتر و صرفه‌جویی در استفاده منابع و انرژی خوب است، اما هرگز موجب ایجاد فضایی شاد نمی‌شود.