دزفول از شهرهایی است که در بهار بهترین آب و هوا را دارد و گردشگران می‌توانند این شهر را به عنوان یکی از گزینه‌های اول خود انتخاب کنند، در گفت‌وگو با فریال مستوفی، عضو اتاق تهران که زاده این شهر است، درباره جذابیت‌های دزفول و مشکلات پیش روی گردشگران در انتخاب آن پرسیدیم. آنچه می‌خوانید تقریر این گفت و گو است.

به نظر شما شهر دزفول از حیث جاذبه‌های توریستی و گردشگری، چه ویژگی‌های دارد که بتواند آن را از بقیه شهرهای کشورمان متمایز کند و به گردشگر این انگیزه را بدهد که از میان تمام شهرها دزفول را به عنوان مقصد گردشگری‌اش انتخاب کنند؟
طیف جاذبه‌هایی که در دزفول وجود دارد بسیار گسترده است و به نظر من این جاذبه‌ها می‌توانند پاسخگوی هر گردشگر با هر علاقه و تمایلی باشند، از گردشگران علاقه‌مند به آثار تاریخی و باستانی گرفته تا گردشگرانی که به دنبال جاذبه‌های طبیعی و مناظر بکر و جدیدند. قدمت شهر دزفول که حدودا به دوره ساسانیان برمی‌گردد از یک طرف و رد شدن رودخانه دز از میان این شهر از طرف دیگر، شاید از مهم‌ترین علل جذابیت این شهر به شمار بیایند.
اگر بخواهید اصلی‌ترین جاذبه‌های گردشگری دزفول را معرفی کنید چه جاذبه‌هایی در فهرست شما قرار می‌گیرند؟
مهم‌ترین جاذبه‌ای که در خود شهر دزفول می‌توانم از آن اسم ببرم، پل تاریخی دزفول است که روی رودخانه دز قرار گرفته و قدمت آن به دوره ساسانیان برمی‌گردد. جالب است بدانید که اصلا نام شهر دزفول از نام اصلی این پل یعنی «دژ پل» گرفته شده است. از این پل به عنوان قدیمی‌ترین پل جهان نام برده می‌شود که چیزی حدود ۱۸ قرن از ساخت آن می‌گذرد. بعد از پل، «آسیاب‌های آبی» دزفول را معرفی می‌کنم که به فاصله کمی از پل قدیمی و در چند جای مختلف در بستر رودخانه دز قرار گرفته‌اند. کاربرد این آسیاب‌ها در قدیم این بوده که در فصل‌هایی که حجم آب کم می‌شده است، این آسیاب‌ها به بالا آمدن سطح آب کمک می‌کردند و در حقیقت باعث می‌شدند تا مردم از آب‌اندکی که وجود داشته، بهترین و بیشترین بهره را ببرند.
در دزفول جاذبه‌های زیارتی هم برای گردشگرانی که علاقه‌مند به گردشگری مذهبی هستند وجود دارد؟
در شهر دزفول بقعه متبرکه سید محمد سبز قبا از اولاد امام موسی ابن جعفر (ع) را داریم. مسجد جامع دزفول نیز از حیث قدمت تاریخی از اولین مساجد بعد از اسلام محسوب می‌شود و از جاذبه‌های مطرح تاریخی- مذهبی دزفول است. یکی دیگر از اماکن زیارتی، بقعه شاه رکن‌الدین است که اتفاقا متعلق به جد مادری من، بابا رکن‌الدین، عارف قرن هشتم است.
مکان زیارتی دیگری که می‌توان نام برد، امامزاده رودبند است که علی صفوی معروف به سلطان علی سیاهپوش یا پیر رودبند در این مکان دفن شده است. سلطان علی سیاهپوش نوه شیخ صفی‌الدین اردبیلی و پدر بزرگ شاه اسماعیل صفوی بود که به دزفول آمده و با انجام کراماتی مردم دزفول را به آیین تشییع دعوت کرده است.به عنوان آخرین پیشنهاد می‌توانم بقعه یعقوب لیث صفاری را که در چند کیلومتری دزفول قرار دارد و متعلق به بنیان‌گذار سلسله صفاریان است معرفی کنم. یعقوب لیث اولین کسی است که زبان پارسی را ۲۰۰ سال پس از ورود اسلام به ایران، مجددا به عنوان زبان رسمی ایران اعلام کرد و پس از آن دیگر کسی در دربار اجازه نداشت به زبانی غیر از پارسی سخن بگوید. به همین دلیل هم او را پدر زبان فارسی پس از اسلام در ایران می‌دانند.
برای گردشگران طبیعت دوستی که به دنبال جاذبه‌های طبیعی هستند چه پیشنهادی دارید؟
برای من مناظر و جاذبه‌های طبیعی که در اطراف شهر دزفول وجود دارند، حقیقتا همیشه حیرت‌آور و خارق‌العاده بوده‌اند و هیچ زمان تازگی و زیبایی شان را از دست نداده است. مناظری نظیر «آبشار شوی» که بزرگ‌ترین آبشار خاورمیانه است و اتفاقا بهترین زمان برای رفتن به آن هم همان فصل بهار است، حدودا صد کیلومتری از دزفول فاصله دارد، اما مسیر رسیدن به این آبشار هم به نظر من به تنهایی آنقدر جذاب و دیدنی است که اصلا از دیدن آن سیر نمی‌شوی و دوست داری مسیرت هر چه طولانی تر شود! به جز آبشار شوی، سد دز و در پایین آن تفریحگاه ساحلی دز معروف به علی کله را هم داریم که گردشگران زیادی در ایام تعطیل، خصوصا بهار و تابستان به آنجا می‌روند. همچنین دریاچه شهیون هم هست که از زیباترین دریاچه‌هایی است که من به شخصه تا به امروز دیده‌ام. این دریاچه در پشت سد دز واقع شده است. ضمنا روستای لیوس، واقع در سردشت در شمال دزفول را هم نباید از قلم بیندازیم که از جمله روستاهای سنگی است که هنوز بافت سنتی و معماری آداب و رسوم خود را حفظ کرده است. معماری خانه و معابر روستا، کوه‌های دور و اطراف و رودخانه‌های پیرامونش چشم‌اندازهای بی نظیری را برای هر گردشگری که به آنجا برود رقم می‌زند.


خانم مستوفی آیا تسهیلات اقامتی مناسب و به تعداد کافی برای گردشگرانی که به دزفول می‌آیند وجود دارد؟
حقیقتا من در اینجا قصد دارم گله‌ای از مسوولان استان و همین‌طور متصدیان بخش گردشگری کشورمان داشته باشم؛ هر چند که تخصص اصلی من در حوزه گردشگری نیست، اما از دید کسی که به کشور و شهری که در آن متولد شده علاقه بسزا دارد و دست کم بخشی از دوران کودکی و نوجوانی خود را در آن سپری کرده است، باید در مورد امکانات، تسهیلات و سرمایه‌گذاری‌های مربوط به گردشگری در این شهر بگویم که با وجود پتانسیل‌های زیادی که شهر دزفول برای جذب انواع گردشگر داشته و دارد، متاسفانه عملکرد مسوولان در این موارد ضعیف و ناامیدکننده بوده است، به طوری که امروز به جز مهمانسرای جهانگردی که بسیار قدیمی و مستهلک شده، هتل یا مهمانسرای مناسب دیگری در دزفول وجود ندارد. ببینید گردشگری تنها محدود به وجود جاذبه نمی‌شود. گردشگری یک بسته است که شامل ارکان متعددی می‌شود، البته که جاذبه یکی از آن ارکان و شاید هم یکی از مهم‌ترین آن ارکان باشد، اما به تنهایی و یک تنه نمی‌تواند جای خالی بقیه ارکان نظیر تسهیلات اقامتی، تسهیلات حمل و نقل، واحدهای پذیرایی و غذاخوری‌های مناسب و مطمئن و ... را پر کند.
و به عنوان آخرین سوال، اگر بخواهید یک بسته گردشگری برای مخاطبان دنیای اقتصاد تعریف کنید، این بسته را چگونه می‌بندید؟ گردشگران از چه نقطه‌ای سفر خود را در ین شهر را شروع و چگونه آن را به اتمام برسانند؟
اگر قرار باشد که بسته گردشگری را که حول محوریت دزفول باشد تعریف کنم؛ به جز دزفول، من شهرهای شوش، شوشتر و ‌اندیمشک را که حدودا در فواصل کمی از شهر دزفول قرار گرفته‌اند نیز پیشنهاد می‌کنم و اگر دزفول را محل استقرار فرض کنیم، ابتدا می‌توان سفر را با بازدید از جاذبه‌های شهر دزفول و اطراف این شهر شروع کرد و بعد بازدید از شهرهای‌ اندیمشک از جمله سد کرخه و منطقه شوش را در یک روز گنجاند البته برنامه بسیار فشرده ای خواهد بود. با توجه به اینکه خود منطقه شوش جاذبه‌های فراوانی نظیر معبد زیگورات چغازنبیل، مقبره دانیال نبی، قلعه فرانسوی‌ها، کاخ آپادانا و... را دارا است. در نهایت یک روز هم برای بازدید از شهر شوشتر و سازه‌های آبی می‌توان در نظر گرفت. همانند اکثر شهرهای دیگر کشورمان شوشتر هم دارای خانه‌های تاریخی است که متعلق به افراد سرشناش این شهر در گذشته بوده‌اند که از معماری‌های زیبا و ارزشمندی برخوردارند. از جمله این خانه‌ها اتفاقا یکی هم «خانه مستوفی‌ها» است. خانه اجدادی ما از سال 74 در اختیار سازمان میراث فرهنگی قرار گرفته است و جزو آثار ملی ثبت شده استان نیز محسوب می‌شود.