گام های کوچک عشق
فاطمه گودرزی
بازیگر
می‌خواهم شما را به دیدن فیلم «چشمه‌های امید» با بازی مریل استریپ دعوت کنم. این فیلم در اصل یک داستان دو شخصیتی دارد و حول محور زندگی یک زن و شوهر می‌گردد که ۳۱ سال است ازدواج کرده‌اند. بخش عمده فیلم بر اتفاقاتی تمرکز می‌کند که در طول هفته سخت درمان می‌گذرد، هم آنچه در جلسات مشاوره با دکتر فلد پیش می‌آید و هم بعد از آن، وقتی دو شخصیت اصلی داستان تکالیف خود را در منزل انجام می‌دهند. این تکالیف کارهایی است مانند برداشتن گام‌های کوچک به سمت ایجاد عشق. در بعضی از این صحنه‌ها در وجود دو شخصیت احساس رشد و پیشرفت حقیقی دیده می‌شود و این نکته همانقدر که حاصل هنر نویسنده فیلمنامه است، از نقش‌آفرینی مریل استریپ و تامی لی جونز قوّت می‌گیرد.
بازیگر
می‌خواهم شما را به دیدن فیلم «چشمه‌های امید» با بازی مریل استریپ دعوت کنم. این فیلم در اصل یک داستان دو شخصیتی دارد و حول محور زندگی یک زن و شوهر می‌گردد که ۳۱ سال است ازدواج کرده‌اند. بخش عمده فیلم بر اتفاقاتی تمرکز می‌کند که در طول هفته سخت درمان می‌گذرد، هم آنچه در جلسات مشاوره با دکتر فلد پیش می‌آید و هم بعد از آن، وقتی دو شخصیت اصلی داستان تکالیف خود را در منزل انجام می‌دهند. این تکالیف کارهایی است مانند برداشتن گام‌های کوچک به سمت ایجاد عشق. در بعضی از این صحنه‌ها در وجود دو شخصیت احساس رشد و پیشرفت حقیقی دیده می‌شود و این نکته همانقدر که حاصل هنر نویسنده فیلمنامه است، از نقش‌آفرینی مریل استریپ و تامی لی جونز قوّت می‌گیرد.
فاطمه گودرزی
بازیگر
می‌خواهم شما را به دیدن فیلم «چشمه‌های امید» با بازی مریل استریپ دعوت کنم. این فیلم در اصل یک داستان دو شخصیتی دارد و حول محور زندگی یک زن و شوهر می‌گردد که 31 سال است ازدواج کرده‌اند. بخش عمده فیلم بر اتفاقاتی تمرکز می‌کند که در طول هفته سخت درمان می‌گذرد، هم آنچه در جلسات مشاوره با دکتر فلد پیش می‌آید و هم بعد از آن، وقتی دو شخصیت اصلی داستان تکالیف خود را در منزل انجام می‌دهند. این تکالیف کارهایی است مانند برداشتن گام‌های کوچک به سمت ایجاد عشق. در بعضی از این صحنه‌ها در وجود دو شخصیت احساس رشد و پیشرفت حقیقی دیده می‌شود و این نکته همانقدر که حاصل هنر نویسنده فیلمنامه است، از نقش‌آفرینی مریل استریپ و تامی لی جونز قوّت می‌گیرد.
از آنجایی که این فیلم برای مخاطبان مجتمع‌های سینمایی تجاری ساخته شده، منطقی است که توقع پایان‌بندی امیدوارانه‌تری داشته باشیم. نام « Hope Springs» که برای فیلم برگزیده شده تنها به نام مکان وقوع رخدادهای داستان اشاره ندارد و مفهومی بیش از این را القا می‌کند. برای تماشاگرانی که دوست دارند بازیگران را در بهترین درجه نقش‌آفرینی خود ببینند، «هوپ اسپرینگز» ضیافتی به شمار می‌رود. مریل استریپ و تامی لی جونز زوج فوق‌العاده‌ای را تشکیل می‌دهند و هنر خود را برای پرورش داستان به کار بسته‌اند. نقش‌آفرینی استریپ در این فیلم از نقش مارگارت تاچر در فیلم «بانوی آهنین» که برایش جایزه اسکار هم به ارمغان آورد، به مراتب دلپذیرتر است.
هنرنمایی تامی لی جونز هم به شکلی است که به یادمان می‌آورد چیزی متفاوت با چهره تصنعی و خسته‌ای که در «مردان سیاهپوش 3» از خود به نمایش گذاشت، توانایی‌های بیشتری هم دارد. این فیلم، پیش از هر چیز یک کلاس بازیگری است و در درجه دوم در جایگاه یک نقد ساختارشکنانه، روانشناسانه و عمیق درباره ازدواج و زندگی زناشویی عمل می‌کند. ممکن است این فیلم برای مخاطبانی که عموما در پی فیلم‌های معمول اکران تابستانی هستند، کند و گیج‌کننده به نظر برسد، اما برای کسانی که جزو محدوده مخاطبان از پیش منظور شده قرار دارند، این فیلم در مقام تجلیل و بزرگداشتی از ویژگی‌های قدیمی و سنتی سینما قرار می‌گیرد.
بازیگر
می‌خواهم شما را به دیدن فیلم «چشمه‌های امید» با بازی مریل استریپ دعوت کنم. این فیلم در اصل یک داستان دو شخصیتی دارد و حول محور زندگی یک زن و شوهر می‌گردد که 31 سال است ازدواج کرده‌اند. بخش عمده فیلم بر اتفاقاتی تمرکز می‌کند که در طول هفته سخت درمان می‌گذرد، هم آنچه در جلسات مشاوره با دکتر فلد پیش می‌آید و هم بعد از آن، وقتی دو شخصیت اصلی داستان تکالیف خود را در منزل انجام می‌دهند. این تکالیف کارهایی است مانند برداشتن گام‌های کوچک به سمت ایجاد عشق. در بعضی از این صحنه‌ها در وجود دو شخصیت احساس رشد و پیشرفت حقیقی دیده می‌شود و این نکته همانقدر که حاصل هنر نویسنده فیلمنامه است، از نقش‌آفرینی مریل استریپ و تامی لی جونز قوّت می‌گیرد.
از آنجایی که این فیلم برای مخاطبان مجتمع‌های سینمایی تجاری ساخته شده، منطقی است که توقع پایان‌بندی امیدوارانه‌تری داشته باشیم. نام « Hope Springs» که برای فیلم برگزیده شده تنها به نام مکان وقوع رخدادهای داستان اشاره ندارد و مفهومی بیش از این را القا می‌کند. برای تماشاگرانی که دوست دارند بازیگران را در بهترین درجه نقش‌آفرینی خود ببینند، «هوپ اسپرینگز» ضیافتی به شمار می‌رود. مریل استریپ و تامی لی جونز زوج فوق‌العاده‌ای را تشکیل می‌دهند و هنر خود را برای پرورش داستان به کار بسته‌اند. نقش‌آفرینی استریپ در این فیلم از نقش مارگارت تاچر در فیلم «بانوی آهنین» که برایش جایزه اسکار هم به ارمغان آورد، به مراتب دلپذیرتر است.
هنرنمایی تامی لی جونز هم به شکلی است که به یادمان می‌آورد چیزی متفاوت با چهره تصنعی و خسته‌ای که در «مردان سیاهپوش 3» از خود به نمایش گذاشت، توانایی‌های بیشتری هم دارد. این فیلم، پیش از هر چیز یک کلاس بازیگری است و در درجه دوم در جایگاه یک نقد ساختارشکنانه، روانشناسانه و عمیق درباره ازدواج و زندگی زناشویی عمل می‌کند. ممکن است این فیلم برای مخاطبانی که عموما در پی فیلم‌های معمول اکران تابستانی هستند، کند و گیج‌کننده به نظر برسد، اما برای کسانی که جزو محدوده مخاطبان از پیش منظور شده قرار دارند، این فیلم در مقام تجلیل و بزرگداشتی از ویژگی‌های قدیمی و سنتی سینما قرار می‌گیرد.
ارسال نظر