شکوفایی 30 طرح دانش محور

نمونه آن هم ماشین‌سازی اراک و تبریز و شرکت‌های دیگری هستند که در این زمینه ایجاد شده و کار کرده‌اند و در نهایت از این سازمان‌های توسعه‌ای، جدا شده‌اند. نمونه آن هم سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران است که خود منشا ایجاد بسیاری از کارخانجات بوده است. در واقع این سازمان توانسته است در جهت توسعه صنعتی کشور، گام برداشته و نقش مهمی ‌در مدیریت و اداره شرکت‌هایی داشته باشد که بعد از انقلاب،  به گونه‌ای در اختیار «ایدرو» قرار داده شده‌اند. اقدامات «ایدرو» در این زمینه به جایی رسید که در اصل، ساختارسازی جدیدی در برخی حوزه‌ها همچون صنایع فولاد و خودروسازی، شکل گرفت و سبب شد تا مدتی سازمان گسترش بتواند، نقش مهمی ‌را در توسعه صنعتی کشور ایفا کند؛ اگرچه محدودیت‌هایی نیز در قوانین بر آن حاکم شد که از جمله آن می‌توان به عدم سرمایه‌گذاری‌های گسترده در تمامی‌ رشته‌ها اشاره کرد؛ به این معنا که مجموعه قوانینی، محدودیت‌هایی را برای این سازمان ایجاد کرد و اختیارات آن را گرفت؛ ضمن اینکه بودجه‌ها نیز به صورت کامل تخصیص داده نشد و همین امر باعث شد تا این سازمان کمتر بتواند نقش قبلی خود را ایفا نماید. در این میان ضرورت دارد که به این سازمان، در شکل و ساختار جدید و با قوانین و اختیارات مناسب و البته مسوولیت‌های نو در فضای تکنولوژیک و منطبق با فناوری‌های روز دنیا، اختیاراتی داده شده و زمینه‌ای فراهم شود تا در جاهایی که نقطه تاریک سرمایه‌گذاری به شمار می‌رود و بخش‌خصوصی تمایلی به سرمایه‌گذاری ندارد، وارد شود. نکته حائز اهمیت دیگر فراهم‌سازی فضای لازم برای ورود سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران در بخش‌های دانش‌محور و ریسک‌پذیر است که بخش‌خصوصی تمایلی برای همکاری با آنها ندارد، به این معنا که باید تحقیقات و نمونه‌سازی انجام داده و در بخش سرمایه‌گذاری‌های صنعتی وارد کار و نقش‌آفرین شود. سازمانی با این مشخصه، اکنون نیاز صنعت کشور است. در این میان در دوره ریاست بنده بر سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران، از جمله شاخص‌ترین کارهایی که انجام شد، اجرای حدود ۳۰ طرح دانش‌محور با سرمایه‌گذاری بخش‌خصوصی مشترک با سازمان بود؛ به نحوی که بخش‌خصوصی دانش خود را در شراکت با سازمان گسترش به منظور راه‌اندازی پروژه‌هایی همچون ایمپلنت استخوانی در کیش، بانک خون بندناف، پژوهشکده رویان یا تولید کود بیولوژیکی به عنوان آورده، آورد و در عین حال، فعال‌سازی شرکت‌هایی از قبیل کشتی‌سازی، طراحی و ساخت موتور دیزل نیز از جمله اقداماتی بود که در این دوره انجام شد. همچنین در آن دوره، تراکتورسازی و ماشین سازی اراک و خودروسازی‌ها با افزایش تولید و طراحی‌های جدید وارد عرصه شدند و مدیریت و راهبری در این فضا از سوی سازمان گسترش انجام شد. همچنین دستورالعمل‌ها و آیین‌نامه‌هایی نیز تصویب شد که ایدرو در پروژه‌های نفت و گاز فعال شود و بر این اساس توانستیم واحد ۶ و ۷ و ۸ پارس جنوبی را راه‌اندازی و رهبری کنیم. همچنین در فازهای ۱۷ و ۱۸ نیز فعال شدیم و کشتی‌سازی‌ها نیز فعال شد. همچنین در تولید لوله‌های نفت و گاز، نیز ظرفیت‌های مناسبی در نظر گرفته شد و برخی از واحدهای صنعتی که با اعتصابات و کاهش ظرفیت تولید مواجه بودند نیز، مجدد به چرخه تولید بازگشت.