چرا باید در بازارهای مالی بدبین بود؟
غلوآمیز اما ضروری
حالا این روزها به واسطه افزایش تورم بی‌سابقه در آمریکا و افزایش نرخ بهره دلار، بازارهای مالی به‌خصوص سهام تکنولوژی و رمزارزها دچار تلاطم‌های شدید شده‌اند. از همه اما آموزنده‌تر حکایت پروژه Terra است که دو رمزارز یکی به نام Luna و رمزارز دلاری به نام UST را منتشر کرده است. بی‌شک Terra یکی از موفق‌ترین و قوی‌ترین پروژه‌های بازار رمزارزها در دو سال گذشته بوده است. ایده رمزارزی غیرمتمرکز با ارزش ثابت‌شده (decentralized stablecoin) به دلار، از اهداف اصلی دنیای رمزارزها بوده و هست. از همه مهم‌تر زمانی بود که بنیانگذاران Terra از بیت‌کوین به عنوان ارز ذخیره دلار رمزنگاری‌شده‌شان استفاده کردند و این گامی عملی بود که بیت‌کوین نقش ارز ذخیره (reserve currency) را در کنار دلار و یورو و ارزهای معتبر بازی کند. ایده، اجرا و تیم قوی باعث شده بود که این پروژه ثبت سنگاپور بتواند میلیاردها دلار را جذب رمزارز معادل دلاری خود یعنی UST کند و دیگر رمزارزشان یعنی Luna تا مدت‌ها در فهرست 10 رمزارز برتر دنیا از نظر ارزش بازار (market cap) باشد.
همه چیز مرتب چیده شده بود تا این‌که این تعادل به هم ریخت. ارزش UST که قرار بود نماینده ارزش یک دلار باشد، در بدترین زمان تا 40 درصد و Luna تا 50 درصد سقوط کرد. تمامی بیت کوین‌هایی که قرار بود پشتوانه ارزش UST باشند ناگهان از کیف پول‌های شرکت خارج شدند تا فروخته شوند و از ارزش UST حمایت شود.
قول معروفی هست که می‌گوید «سقوط در بازارهای مالی مثل بهمن است»؛ در بالای کوه اندازه و توانش شاید کم باشد اما تا به پایین کوه برسد زورش بی‌نهایت است و همه چیز را نابود می‌کند. حالا حرف از این به میان آمده است که اگر Luna بازنگردد و نتواند روی پایش بایستد، در ترکیب با تحولات نرخ بهره دلار، می‌تواند کل بازار رمزارزها را تهدید کند. رمزارزها به عنوان جایگزین نظام پول‌های کاغذی رایج به‌خصوص دلار شکل گرفتند. چاپ دلار و بحران‌سازی‌های بانک‌های مرکزی از دلایل منطقی و قابل دفاع شکل‌گیری این تکنولوژی بوده است اگرچه بعداً پروژه‌های زیادی با کاربردهای متنوع برای آن تعریف شده است و دیگر دعوا لزوماً بر سر پول‌های کاغذی و بانک‌های مرکزی نیست. اما هنوز یک عطسه دلار به معنای ذات‌الریه در بازارهای دیگر از جمله خود بازار رمزارزهاست. از این عطسه دلار کسانی به سلامت بیرون می‌روند که احتمالاً کمی مجهز به پارانویا باشند و پیشاپیش بدترین سناریوها را دیده باشند.
