به این منظور نیز سامانه‌‌‌‌‌‌ای برای تایید برخی دیگر از فرآیندهای کارگزاران درنظر گرفته‌شده‌ که با توجه به ویژگی‌هایی که طبق دستورالعمل و الزاماتی که سازمان بورس اوراق‌بهادار تهران تصویب کرده‌است، کار‌‌گزاری‌‌‌‌‌‌ها امتیاز‌بندی و در نهایت رتبه‌بندی می‌شوند. این رتبه‌بندی صرفا در چارچوب موارد یادشده خواهد بود و بسط دیگری ندارد. در ادامه نیز گفته شده‌است در صورتی‌که کارگزارانی که پایبند به این الزامات نباشند یا توانایی رسیدن به موارد ابلاغ‌شده‌‌‌‌‌‌ای که می‌تواند تعدادی از آن را به زیرساخت‌های فناورانه، سیستم‌‌‌‌‌‌های ارتباط با مشتری، پایگاه‌‌‌‌‌‌های داده و خدمات پس از جذب و حتی پلتفرم‌های معاملاتی که امکانات گسترده و در بورس‌های چهارگانه هستند اشاره کرد، نداشته باشند، بخش نظارت بر کارگزاران با توجه به مصوبه‌‌‌‌‌‌ها و دستورالعمل‌هایی که در این زمینه ایجاد و ابلاغ شده ‌است، می‌تواند مانع از ادامه فعالیت کارگزار موردنظر شود.

این مورد نیز در صورت رعایت یا نداشتن هیچ‌یک از شرایط، کارگزار تعدیل‌شده یا با داشتن برخی از آنها تعدادی از کارگزاران با یکدیگر ادغام می‌شوند. این امر به این منظور صورت می‌گیرد با توجه به اینکه تنها نزدیک به ۱۰ کارگزار ۷۵‌درصد کدهای بورس را بورس‌بازان را دارند و مابقی ۲۵‌درصد بازار را شامل می‌شود، می‌تواند منجر به این موضوع شود که متقاضیان حضور در بازار سهام در کار‌‌گزاری‌‌‌‌‌‌هایی با امکانات بالا و امتیاز بالا که موردتایید بیشتری هستند و از ریسک‌های کمتری برخوردار هستند، باشند. علاوه‌بر این گفته شده ‌است که کارگزارانی که صندوق‌های اختصاصی دارند و با توجه به ماهیت کارگزاران که باید امور معاملاتی را داشته باشند و نه صندوق‌‌‌‌‌‌داری، صندوق‌های این دسته از کارگزاران به سبدگردان‌‌‌‌‌‌ها و تامین‌مالی‌‌‌‌‌‌ها سپرده خواهد شد.

این استانداردها و الزمات تحت شرایط مقایسه با کار‌‌گزاری‌‌‌‌‌‌های خارجی تبیین نشده، بلکه با توجه به شرایط فرهنگی داخلی و شرایطی که خود کارگزاران دارند ایجاد شده‌است و به‌معنای استانداردهای جهانی که از آنها تحت‌عنوان ISO یاد می‌شود، نیست. بنابراین به‌نظر می‌رسد کارگزاران بورس در سال‌آینده باید منتظر تغییرات جدیدی باشند.