زلزله ویرانگر

۲۵ شهریور ماه سال ۱۳۵۷ استان خراسان به لرزه درآمد و شهر زیبا و تاریخی طبس با قدمت بیش از یک‌هزار سال به کلی ویران، ۳۰آبادی آن خراب و به ۱۰۰ آبادی دیگر خسارت وارد شد. خسارت‌های عمده زمین‌لرزه ۴/ ۷ ریشتری در شعاع ۳۰ کیلومتری طبس بود. این زمین‌لرزه حتی در تهران به فاصله مستقیم ۵۴۰ کیلومتر و در مشهد به فاصله مستقیم ۳۸۰ کیلومتر نیز احساس شد و شهری باستانی با قدمت ۴هزار ساله با خاک یکسان و تمام مکان‌های تاریخی شهر به کلی ویران شد؛ زلزله‌ای مهیب که هنوز آثارش در برخی نقاط طبس بزرگ دیده می‌شود.این زلزله بنا بر برخی آمار، ۲۵هزار نفر را به کام مرگ کشاند؛ آن ‌هم در شهرستانی که ۳۵هزار نفر بیشتر جمعیت نداشت. اگرچه در مورد اغلب زلزله‌های بزرگ کشور آمار دقیقی از تعداد کشته شده‌ها در دست نیست، ولی از نکات قابل توجه در مورد زلزله طبس، اختلاف فاحش آمار موجود از تعداد جان‌باختگان این زلزله است. به‌گونه‌ای که مرکز آمار ایران در مهر۱۳۵۷ تعداد این کشته‌ها را ۶۳۶۳ نفر اعلام کرد که این تعداد شامل ۳ هزار و ۶۶۲ نفر در شهر طبس و ۲ هزار و ۷۰۱ نفر در روستاهای اطراف بودند؛ اما با توجه به جو هیجان‌زده پس از زلزله، امکان ثبت دقیق تعداد کشته‌ها وجود نداشت؛ به‌طوری‌که بنابر گفته برخی کارشناسان، تعداد تلفات زمین‌لرزه طبس حدود ۱۲ هزار نفر برآورد می‌شده است.