محمدحسین باقی- طی یک نسل گذشته اروپا شاهد تکانه‌های سختی در محیط امنیتی خود بوده و بریتانیا هم به نقش همیشه آشنای خود روی آورده است: همکار درشت‌گوی واشنگتن؛ مقام‌های بریتانیایی رهبری لفاظی علیه تهدید دوگانه داعش و روسیه را بر عهده گرفته‌اند؛ در حالی که همزمان به دولت‌های بی‌رغبت و بی‌خیال اروپایی عتاب می‌کنند که نسبت به واقعیت جدید بی‌ثباتی در این قاره هوشیارتر شوند. اما در پس این چهره سخت یک فرسایش چشمگیر در قدرت بریتانیا مشاهده می‌شود. ژنرال «ریچارد دانات»، فرمانده بازنشسته ارتش بریتانیا، می‌گوید: «اگر بریتانیا نتواند در کنار آمریکا بایستد پس چه کسی در اروپا می‌خواهد این وظیفه را انجام دهد؟ هیچ‌کس دیگری نمی‌تواند.» کاهش ظرفیت‌های نظامی بریتانیا محصول سال‌ها سیاست ریاضتی است که هیچ نشانه‌ای از بهبود در آن مشاهده نمی‌شود. هیچ یک از احزاب اصلی این کشور هم نتوانستند به‌عنوان سپری در برابر کاهش بودجه ارتش عمل کنند و این بازتاب خستگی عمومی از مداخلات خارجی بریتانیا در افغانستان، عراق و لیبی است که در انظار عمومی نامی جز «شکست» بر آن نهاده نمی‌شود. در دو نبردی که اروپای امروز را به شدت در معرض خطر قرار داده (داعش و روسیه) بریتانیا غایب بزرگ بوده است. براساس یکی از گزارش‌های پارلمانی اخیر در این کشور، مساعدت‌های بریتانیا در ائتلاف بین‌المللی علیه داعش «بسیار محدود» بوده و زمانی که روسیه همسایه خود اوکراین را زیر چکمه گرفت؛ بریتانیا بیشتر نقش تماشاچی داشت. عقب‌نشینی بریتانیا از امور جهانی احتمالا بیشتر سرعت خواهد گرفت چرا که کاهش‌های بیشتری در راه است. یک اندیشکده معتبر بریتانیایی به نام اختصاری «RUSI» اعلام کرده که نیروهای نظامی بریتانیا تا سال ۲۰۱۹ احتمالا تا ۵۰ هزار نفر کاهش خواهد یافت. ظاهرا کاهش‌های بیشتری هم در راه است و گمان می‌رود طی یک دهه پیش رو ۳۰ هزار نفر دیگر هم کاهش یابد. این میزان پایین‌ترین شمار ممکن طی ۲۵۰ سال گذشته خواهد بود. مطالعه‌ای از سوی یک اندیشکده مستقر در لندن ( ELN) نشان داده که در سال جاری دست کم ۶ کشور بودجه‌های نظامی خود را کاهش خواهند داد. از سوی دیگر چین و روسیه بر میزان بودجه‌های نظامی خود می‌افزایند. طی ۵ سال گذشته بودجه نظامی بریتانیا ۱۰ درصد کاهش داشته است. گزارشی که ماه گذشته از سوی کمیته دفاعی پارلمان بریتانیا منتشر شد نشان می‌دهد که تنها ۶ درصد از حملات هوایی نیروهای ائتلاف علیه داعش را بریتانیا بر عهده داشته است؛ در حالی که کشورهایی مانند استرالیا، آلمان، اسپانیا و ایتالیا فعالیت بیشتری نسبت به بریتانیا داشتند. پیش‌تر نیز تعداد نیروهای نظامی ارتش انگلیس از ۱۰۲ هزار به ۸۲ هزار نفر کاهش یافته بود و با کاهش بودجه تا میزان ۴۰ درصد دیگر نیز از این رقم کاسته خواهد شد. به این ترتیب انگلیس کوچک‌ترین ارتش خود را از دهه ۱۹۷۰ میلادی به بعد تجربه خواهد کرد.

بریتانیا در آستانه افول