سران کویت و اردن خواستار پرهیز از درگیری‌های نظامی شدند

ایرنا : امان و کویت در پایان سفر امیر کویت به اردن با صدور بیانیه مشترک بر حمایت از برقراری امنیت و ثبات در منطقه و نیز اولویت یافتن گفت وگو و راه حل های دیپلماتیک در حل اختلافات تاکید کردند.

 در بخشی از این بیانیه مشترک آمده است که امیر کویت و شاه اردن بر حمایت خود از برقراری امنیت و ثبات در منطقه، اهمیت اولویت دادن به گفت وگو و راه حل های دیپلماتیک در حل اختلافات و نیز اهمیت ایجاد کانال های ارتباطی با هدف همکاری و ارتقای ارزش ها تاکید کردند.

دو طرف همچنین موضوعاتی چون ایجاد همبستگی، تسامح، همزیستی مسالمت آمیز، تضمین رشد پایدار، ثبات و صلح در منطقه و در عین حال احترام به حاکمیت دولت ها بر سرزمین های خود و عدم مداخله در امور داخلی یکدیگر را ضروری دانستند.

کویت و اردن همچنین بر اهمیت کاهش تنش ها در خاورمیانه، پرهیز از درگیری های نظامی و یافتن راه حل های عادلانه، صلح آمیز، جامع و پایدار برای درگیری ها در منطقه اصرار ورزیدند.

در این بیانیه آمده است که امیر کویت و شاه اردن درباره تحولات جاری منطقه گفت وگو کردند. آنها بر ضرورت تصمیم فوری از سوی جامعه بین المللی به ویژه شورای امنیت سازمان ملل جهت برقراری آتش بس فوری در غزه، حفاظت از غیرنظامیان، اطمینان از ارسال کمک های بشردوستانه از هر طریق ممکن و نیز جلوگیری از گسترش درگیری ها تاکید کردند.

آنها همچنین مخالفت خود را با هر موضوعی که به گسترش جنگ یا حملات زمینی به رفح یا آواره شدن فلسطینی ها از سرزمین هایشان منجر شود، اعلام کردند.

بر اساس این بیانیه، دو طرف بار دیگر بر محوریت مساله فلسطین و اهمیت دستیابی به یک راه حل عادلانه برای آن به گونه ای که تمام حقوق مشروع مردم فلسطین بر اساس راه حل دو دولتی تامین شود، مهر تایید زدند؛ راه حل عادلانه ای که بر مبنای آن، کشور مستقل فلسطین در امتداد مرزهای ۴ ژوئن ۱۹۶۷ به پایتختی قدس شرقی و مطابق با قطعنامه های بین المللی مربوطه تجلی می یابد.

اردن و کویت بر ضرورت حفظ وضعیت تاریخی و حقوقی موجود در اماکن مقدس اسلامی و مسیحی در قدس تاکید کردند و در این بیانیه آمده است که امیر کویت بر اهمیت نقش متولیان تاریخی هاشمیان (اردن) بر اماکن مقدس اسلامی و مسیحی در قدس برای حفاظت از اماکن مقدس و هویت عربی، اسلامی و مسیحی مهر تایید زده است.

در بخشی از این بیانیه مشترک ادعا شده است که کل میدان گازی آرش (الدره) در مناطق دریایی کشور کویت واقع شده و مالکیت منابع طبیعی آن در مجاورت منطقه تقسیم شده بین کویت و عربستان مشترک بین این دو کشور است. آنها به تنهایی از حقوق کامل بهره برداری از منابع طبیعی در آن منطقه برخوردارند و هرگونه ادعای وجود حقوق طرفین دیگر در این زمینه یا منطقه مجاور منطقه تقسیم شده بین کشور کویت و عربستان را قاطعیت رد می کنند.

ادعاها در بیانیه مشترک کویت و اردن درباره میدان گازی آرش در حالی بیان شده که پیشتر، «احمد ناصر الاحمد الصباح» وزیر امور خارجه کویت در فروردین ۱۴۰۱ در جریان کنفرانس مطبوعاتی مشترک با همتای فرانسوی‌اش «ژان ایو لودریان» گفت که میدان گازی آرش (الدورا) یک موضع سه جانبه میان این کشور، عربستان و ایران است.

در این پیوند، «جواد اوجی» وزیر نفت ایران مرداد سال ۱۴۰۲ در حاشیه نشست بررسی طرح‌ها و پروژه‌های میدان‌های مشترک نفت و گاز، درباره میدان مشترک گازی آرش گفته بود که جمهوری اسلامی ایران همواره از حل و فصل دوستانه مسائل مرزی و دریایی با همسایگان پشتیبانی می‌کند.

وی تاکید کرده بود که «درباره بهره‌برداری از میدان‌های مشترک نفت و گاز، همیشه راه مذاکره و تفاهم با همسایگان را در پیش گرفته‌ایم؛ درباره میدان آرش نیز ایران خواهان بهره‌برداری یکپارچه و مشترک است».

به گزارش ایرنا، میدان گازی آرش در مرز مشترک آبی ایران و کویت واقع شده و این میدان میان سه کشور ایران، کویت و عربستان مشترک است.

ذخیره گاز این میدان که در اواخر دهه۱۹۶۰ کشف شد، حدود ۲۲۰ میلیارد متر مکعب برآورد شده است.

میدان نفتی و گازی آرش به عنوان یکی از میادین توسعه نیافته استراتژیک کشورمان، مشترک با ناحیه بی طرف بین کویت و عربستان است. امتداد میدان آرش در آب‌های ایران و ناحیه بی طرف بین کویت و عربستان، به میدان الدورا کویت می‌رسد که از سال ١٩٧۵ در حال بهره‌برداری است.

طبق این مرز حدود ۴۰ درصد ساختمان نفتی و گازی موجود میدان آرش، در آب‌های ایران قرار دارد. سال‌ها پیش شرکت ملی نفت ایران به منظور تعیین میزان ذخائر درجا این میدان اقدام به حفر یک حلقه چاه اکتشافی (چاه شماره یک آرش) کرد که موقعیت این چاه نزدیک به خط مرزی مورد قبول کشورمان است.

طی ۱۱ سال گذشته کشور کویت با مستمسک قرار دادن نتایج لرزه نگاری انجام شده توسط شرکت شل برای این کشور، اقدام به تعریف خط مرزی جدید ککرده که بر اساس این مرز کل ساختمان میدان آرش در بخش عربی میدان قرار می گیرد، اما این مرز هیچگاه مورد پذیرش کشورمان قرار نگرفته است.