سرگذشت غریب بنیان‌گذار شرکت «رنو»

گروه تاریخ و اقتصاد: لویی رنو، از شخصیت‌های اثرگذار صنعت خودرو در جهان در سیزدهم فوریه سال ۱۸۷۷ در در پاریس به‌دنیا آمد. پدر او آلفرد، تاجر پارچه و دکمه بود، مادرش لوسیه دختر یک مغازه‌دار بود که از هنر و سرگرمی لذت می‌برد. لویی در نوجوانی به هر چیزی که مربوط به مکانیک، ماشین بخار و برق بود، علاقه داشت و با شور و شوق بسیار آن را فرا می‌گرفت. در ۲۰ سالگی گیربکس را اختراع کرد. بنابراین انتقال نیرو توسط زنجیر به چرخ حذف شد و گیربکس جای آن را گرفت. او خیلی زود به شهرت رسید و مورد توجه صنعتگران قرار گرفت. دو برادرش مارسل و فرناند که مستقلا به کار تجارت مشغول بودند در سال ۱۸۹۹ به وی ملحق شدند و با یک سرمایه کوچک و بدون مشارکت غیر، کمپانی برادران رنو را تاسیس کردند.

با گسترش سریع شرکت، فروش سالانه آنها بالا گرفت و با توسعه نیروی کار در سال ۱۹۰۲ توانستند وسعت کارخانه را به ۷۵۰۰ متر مربع برسانند. آنها با به‌وجود آوردن اولین نمایشگاه و فروشگاه اتومبیل در آن زمان، کاتالوگ رنو را نیز با چند مدل ارائه دادند. در همان سال لویی اقدام به ساخت اولین موتور رنو با چهار سیلندر و ۲۴ اسب بخار کرد و امتیاز موتور توربو را به دست آورد. برادرش مارسل در سال ۱۹۰۳ در جریان مسابقه‌ای که بین پاریس و مادرید انجام شد در اثر تصادف کشته شد. در این تصادف ۶ نفر کشته و ۱۵ نفر آسیب دیدند. این حادثه در فرانسه عزای ملی خوانده شد. این یک فاجعه برای رنو بود که نه تنها برادرش را بلکه یک حامی بزرگ را از دست داده بود. با این حال رنو رقیب سرسخت خودروسازان اروپایی و آمریکایی بود. در آن زمان آمریکا درگیر جنگ بود. در فرانسه قدرت خرید مردم پایین بود و از خودرو به‌عنوان یک وسیله لوکس و تفننی نام برده می‌شد.

بحران اقتصادی سال های ۱۹۲۰ و ۱۹۲۱ مزید بر علت شد و اقتصاد فرانسه را به رکود کشاند با این حال رنو از رقیبش یعنی شرکت فورد در آمریکا عقب نماند و همچنان خط تولید خود را تقویت کرد و فروش خوبی هم داشت تا جایی که در اوایل دهه ۱۹۳۰ بخشی از سهام هواپیمایی فرانسه را هم خریداری کرد. در آن زمان اعتصابات کارگری در اوج خود بود. در سال ۱۹۳۶ کارخانه رنو در بیلانکورت به کانون جنبش‌ها و اعتصابات کارگری تبدیل شد. همزمان با این جنبش کارگری که در بخش عمده‌ای از صنایع فرانسه شکل گرفت «جبهه ملی» نیز به قدرت رسید. از آن پس کارخانه رنو همچنان مرکز تحرک و تشکل‌های کارگری بود. در سال ۱۹۳۸ رنو دستور داد حقوق بیش از دو هزار کارگر که عضو حزب کمونیست فرانسه بودند قطع شود. رنو گرایشی ضد چپ داشت و همین مساله حیات کاری و زندگی شخصی او را در سال‌های بعد به سرنوشتی غریب گره زد. در پی گسترش جنگ جهانی دوم و اشغال فرانسه، ساختمان‌ها و تاسیسات رنو به کارخانه ساخت ادوات نظامی برای فاشیست‌ها تبدیل شد. از این بدتر لویی رنو از کمک مالی به جنبش مقاومت خودداری می‌کرد. پس از پیروزی متفقین بر متحدین و آزادی فرانسه، رنو در مظان اتهام همکاری با فاشیسم قرار گرفت و شرکت او توقیف شد. رنو نیز از شدت تاثر دچار بیماری روانی شد و حالش روزبه‌روز رو به وخامت گذاشت و سرانجام در اکتبر ۱۹۴۴ از دنیا رفت.

سرگذشت غریب بنیان‌گذار شرکت «رنو»

سرگذشت غریب بنیان‌گذار شرکت «رنو»

سرگذشت غریب بنیان‌گذار شرکت «رنو»

سرگذشت غریب بنیان‌گذار شرکت «رنو»