کامران میرزا نایب‌السلطنه صدراعظم شد

۹ اردیبهشت ۱۲۸۸ به‌دنبال افزایش آشوب و بحران در سراسر کشور، محمدعلی شاه، مشیرالدوله صدراعظم را بر کنار و کامران میرزا نایب‌السلطنه را صدراعظم و وزیرجنگ کرد؛ کامران میرزا پسر ناصرالدین شاه قاجار و تنها فرزند منیرالسلطنه از همسران ناصرالدین‌شاه بود. پیش از وی ناصرالدین شاه از همسران متعدد خود صاحب ده پسر شده بود که از این تعداد تنها دو نفر زنده مانده بودند: سلطان مسعود میرزا و مظفرالدین میرزا. نسب خانوادگی شکوه‌السلطنه، مادر مظفرالدین میرزا، باعث ارجحیت وی بر برادران دیگر بود، اما مانع نشد که شاه علاقه خود به فرزند کوچک‌ترش را پنهان کند. کامران میرزا در فنون نظامی به تحصیل مشغول شد و در ۱۲۸۱ه.ق به منصب سرهنگی و یک سال بعد به منصب سرتیپی ارتقا یافت. اولین تجربه نیابت سلطنت را در سفر ناصرالدین شاه به خراسان به سال ۱۲۸۳ گذراند و دومین را در ۱۲۸۷ که شاه به عتبات رفته بود. پیشرفت در فراگیری فنون نظامی باعث شد که بعد از عزل عزیزخان مکری، سردارکل، از منصب خود در سال ۱۲۸۵ ناصرالدین شاه کامران میرزا را به جای او به فرماندهی قوا منصوب کرده و او را امیرکبیر بخواند. درشعبان ۱۲۸۸ با سرورالدوله دختر سلطان مراد میرزا حسام‌السلطنه، فاتح هرات ازدواج کرد و مراسم عروسی او پنج شبانه‌روز به طول انجامید. او به مقامات مهمی از جمله حکومت تهران دست یافت. با مرگ ناصرالدین شاه و سلطنت مظفرالدین شاه منصبی به او واگذار نشد تا اینکه در دوران محمدعلی شاه، صدراعظم شد.