میرزا علی‌اکبرخان نفیسی ملقب به ناظم‌الاطباء کرمانی نهم خرداد ماه ۱۳۰۳ درگذشت. وی در سال ۱۲۸۹ ه‍.ق در رشته طبابت فارغ‌التحصیل شد. ناظم‌الاطبا از سال ۱۲۹۰ تا سال ۱۲۹۸ ه‍.ق مسوولیت مریضخانه دولتی را بر عهده داشت و به همین دلیل لقب حکیم‌باشی گرفت. همچنین در سال ۱۲۹۳ ه‍.ق در تشکیل نخستین مجلس حفظ‌الصحه که در تهران تشکیل شده بود، ایفای نقش کرد. در سال ۱۲۹۸ ه‍.ق وی به عنوان طبیب مخصوص به همراهی حاج‌میرزاحسین خان مشیرالدوله معروف به سپهسالار که به حکومت خراسان و تولیت آستان قدس رضوی برگزیده شده بود، به مشهد رفت و حسب دستور «سپهسالار» بیمارستان رضوی را که رو به ویرانی می‌رفت با اصول و اسلوب بیمارستان‌های اروپایی بازسازی و تاسیس کرد، به‌طوری‌که به پاس خدماتش در این سفر و ماموریت به دریافت نشان و حمایل سرتیپی نائل آمد.

در سال ۱۳۱۵ ه‍.ق مدرسه شرف را پایه‌گذاری کرد و تا سال ۱۳۲۳ ه‍.ق بدون دریافت پاداش مالی آن را به شیوه اروپایی اداره می‌کرد و بیشتر مخارج جشن را شخصا پرداخت می‌کرد. از آثار ناظم‌الاطبا می‌توان به تالیف کتاب‌های «پاتولوژی»، «کلینیک جراحی»، «رساله‌ای در فیزیک»، «رساله‌ای در جراحی»، «رساله‌ای در تراپوتیک»، «رساله‌ای دیگر در تشریح» و چند رساله دیگر از جمله«در سوءهضم»، «مذاکرات»، «پزشکی‌نامه، مشتمل بر نام داروهای طب قدیم در برابر نام‌های اروپایی»، «رساله درآخرین دوره بروز وبا»، «تعلیمات ابتدایی» و «نامه زبان‌آموز» و ترجمه «کتابی در علم تشریح» (نخستین کتابی که وی از زبان فرانسوی ترجمه کرد) اشاره کرد. ناظم‌الاطبا در عرصه فرهنگی و ادبی نیز آثار ارزشمندی به‌وجود آورد که مهم‌ترین اثر او در این زمینه، فرهنگ نفیسی در پنج جلد است که مدت ۲۵ سال از عمر خود را صرف گردآوری و تحریر آن کرد. او پدر سعید نفیسی از چهره‌های شاخص فرهنگی معاصر است.