لوازم خانه در بیمارستان

مریت هاکس روزنامه‌نگاری است که سفرهای مختلفی به آمریکا، شوروی، سراسر اروپا و ایران داشته و خاطرات این مسافرت‌ها را نیز به رشته تحریر در آورده است. «ایران: افسانه و واقعیت» محصول سفر هاکس به ایران و گذار از شهرهای مختلفی چون بوشهر، شیراز، اصفهان، یزد، کرمان، قم، تهران و مناطق شمالی است. هاکس در سال ۱۹۳۳م (۱۳۱۱ه.ش) با کشتی درحالی‌که تنها مسافر زن این سفر است، از منچستر به سمت ایران حرکت می‌کند. وی در این سفر گزارشی درباره جامعه ایران و سیاست‌های حاکم بر آن به رشته تحریر درآورده است که در خلال آن می‌توان برخی از پیچیدگی‌های یک جامعه در حال گذار را مشاهده کرد.

در ادامه به شرحی که او از بیمارستانی در شیراز آورده اشاره می‌کنیم که به خوبی نمایانگر این تضاد است. «بیمارستان شیراز، که طرح آن را زنی سرشناس به نام دکتر استوارت داده بود، در محدوده چند حیاط ساخته شده بود که بخش عمومی آن برای افراد بی‌بضاعت و بخش‌خصوصی آن شامل اتاق‌های بزرگ و یک قسمت الحاقی برای کسانی بود که وضع بهتری داشتند. بیماران ثروتمند با خود فرش، خدمتکار، وسایل آشپزی و... می‌آوردند و خانه تازه‌ای برای خود فراهم می‌کردند، خانه‌ای که با معیارهای بهداشتی بیمارستان‌های اروپایی زیاد تطبیق نمی‌کرد، ولی بودن فرش، قلیان و منقل فضایی را ایجاد می‌کرد که باعث تقلیل ترس آنان از آداب و رسوم خارجیان می‌شد و اعتماد به نفسشان را افزایش می‌داد.»

ماخذ: هاکس، مریت، افسانه و واقعیت (چاپ دوم). ترجمه محمدحسین نظری‌نژاد، محمدتقی اکبری، احمد نمایی. مشهد: آستان قدس رضوی.