پدیده «کارگران مهاجر» برای ایرانیان، پدیده‌ای آشنا است. گفته می‌شود ۵/۱تا۳ میلیون تبعه افغان در ایران حضور دارند و از این طریق هزاران فرصت شغلی از دست کارجویان ایرانی خارج و در اختیار کارگران افغان قرار گرفته است. در همین حال، یکی از مهم‌ترین چالش‌های کنونی اقتصاد ایران، اشتغال است به‌گونه‌ای که میلیون‌ها جوان ایرانی جویای کار هستند. در این میان، برخی بر این باورند که فرصت‌های شغلی باید با اتخاذ سیاست‌های گوناگون از مهاجران افغان گرفته شده و در اختیار ایرانیان قرار گیرد. این در حالی است که کارگران مهاجر در ایران در مشاغل سخت یدی اشتغال دارند، مشاغلی که ایرانیان تمایلی به انجام آن ندارند. مطالعات جهانی نیز این مساله را تایید می‌کنند.

نتایج چندین مطالعه نشان می دهد که مهاجران به دستمزد و چشم انداز کار کارگران بومی آسیبی نمی‌رسانند، چرا که مهاجران اغلب مشاغل یدی را به عهده می‌گیرند و مشاغل نیازمند مهارت‌های پیچیده‌تر را برای کارگران بومی باقی می‌گذارند. مهاجران «کارها» را جا‌به‌جا می‌کنند، نه کارگران را.

در ایالات متحده آمریکا نیز با آنکه فضای رسانه‌ای و افکار عمومی اغلب بر مهاجرت غیرقانونی نیروهای غیرمتخصص متمرکز است، داده‌ها نشان می‌دهند که میان مهاجران، افرادی از هر دو سوی طیف آموزشی و با سطوح متفاوت تخصصی به چشم می‌خورد.