یک کارشناس حسابرسی بانکی گفت: رتبه‌بندی ریسک بانک‌ها قبل از حضور در بورس باید از طریق حسابرسی داخلی انجام شود تا بعنوان راهنمای شروع عمل مدنظر قرار گیرد. محمدرضا بهنام حسین‌پور در گفت‌و‌گو با خبرگزاری فارس‌، اظهار داشت: بر اساس بررسی‌هایی که در جهان توسط مراجع ذی‌صلاح نظارتی بر بانک‌ها صورت گرفته انواع نارسایی‌ها که در همه بانک‌ها متداول است عمدتا به ۵ طبقه تقسیم می‌شوند.

وی ادامه داد: نبود پاسخگویی و نظارت کافی مدیریت و کوتاهی در توسعه یک فرهنگ کنترلی قدرتمند در درون بانک، تشخیص و ارزیابی نامناسب ریسک برخی از فعالیت‌های بانکی(مربوط به اقلام بالا و زیر خط ترازنامه) نبود یا ناتوانی ساختارها و فعالیت‌های کنترلی مهمی‌همچون تفکیک وظایف، تاییدیه‌ها، رسیدگی‌ها، رفع مغایرت‌ها و بازبینی عملکرد اجرایی، تبادل ضعیف اطلاعات بین سطوح مدیریت بانک، به‌خصوص در مورد انعکاس مشکلات به سطوح بالا و عدم کفایت یا ناکارآمدی برنامه‌های حسابرسی و فعالیت‌های نظارتی از جمله این نارسایی‌ها است.

حسین‌پور افزود: به همین علت و براساس پیشنهادات کمیته بازل اصولی برای ارزیابی نظام‌های کنترل‌ داخلی شناخته شده‌ که مدیریت بانک‌ها به رعایت مواردی چون نظارت مدیریت و فرهنگ کنترلی، شناخت و ارزیابی ریسک، فعالیت‌های کنترلی و تفکیک وظایف، اطلاعات و ارتباطات، فعالیت‌های نظارتی و اصلاح نارسایی‌ها، ارزیابی نظام‌های کنترل داخلی توسط مراجع نظارتی ملزم شده‌اند.

این کارشناس حسابرسی بانکی در رابطه با هدف‌های کنترل داخلی و حسابرسی داخلی گفت: سیستم کنترل داخلی به منظور اطمینان یافتن از موارد اعمال شدن سیاست‌ها و خط‌مشی‌های سازمان، شناسایی و شناساندن اصول و ارزش‌های سازمان، رعایت قوانین و مقررات، دقیق و قابل اعتماد بودن صورت‌های مالی و سایر اطلاعات منتشر شده، مدیریت کارآمد و اثربخش نیروی انسانی و سایر منابع استقرار می‌یابد.

حسین‌پور ادامه داد: هدف حسابرسی داخلی کمک به مدیریت است تا اطمینان یابد کلیه موارد فوق به همان‌گونه باید اجرا یا رعایت ‌شود.

وی افزود: یکی دیگر از نقش‌های حسابرسی داخلی مربوط به وظایف او در مقابل حسابرسان خارجی است زیرا هرچه حسابرسی داخلی موثرتر و با کفایت‌تر باشد وظیفه حسابرسان مستقل آسان‌تر و هزینه حسابرسان مستقل نیز کمتر خواهد شد و مواردی که حسابرسان مستقل می‌توانند به واحد حسابرسی داخلی اتکا کنند شامل انتقال تجربیات از حسابرسی داخلی ادارات سازمان‌های دیگر به سازمان مورد بحث و اطمینان سازمان از انتخاب بهترین روش حسابرسی داخلی، ارزیابی کیفیت حسابرسی داخلی و کاهش هزینه حسابرسی است.

حسین‌پور خاطرنشان کرد: با این اوصاف و با توجه به الزامات حسابرسی داخلی چندی است که مجموعه ضوابط و مقرراتی تحت عنوان استانداردهای حسابرسی داخلی انتشار یافته‌اند که شامل استقلال، تجربه، مهارت حرفه‌ای، حوزه کار، انجام فرآیند حسابرسی داخلی، مدیریت فرآیند حسابرسی داخلی است.

وی ادامه داد :‌در همین چارچوب وظیفه واحد حسابرسی داخلی مجموعه بانکی کشور باید حوزه کاری خود را آنچنان گسترده کند که بتواند انجام امور حسابرسی مالی، حسابرسی دارایی‌ها، حسابرسی ارزش پولی و کنترل خودارزیابی را عهده‌دار شوند و در حسابرسی داخلی بانک‌ها رتبه‌بندی ریسک باید به عنوان راهنمای شروع عمل تلقی می‌شود و فرآیند حسابرسی نیز شامل برنامه‌ریزی دقیق، شناخت از سیستم یا وضعیت موجود بانک، ارزیابی صحیح از ریسک و کنترل، ارتباطات خوب و مستندسازی واقعی و کامل است.

کارشناس حسابرسی بانکی در خاتمه با بیان این نکته که حسابرسی داخلی در چارچوب نظام نظارتی بانک‌ها نقش بسزایی دارد، گفت: خطا و اشتباه، ضعف قضاوت، نقض‌ قوانین، کلاهبرداری، ضعف برنامه‌ریزی استراتژیک، ورشکستگی، عدم کفایت مدیریت اطلاعاتی، اشاعه و بررسی‌های رایانه‌ای از جمله ریسک‌های حسابرسی هستند.