بررسی بازار محصولات فولادی در دو هفته ابتدایی پاییز
رکود کمر تولیدکنندگان را شکست
خروج متقاضیان سرمایه‌‌‌ای از رینگ شمش فولاد، دو روی متفاوت داشت؛ کاهش قیمت روی خوش ماجرا بود، اما افت حجم فروش می‌‌‌تواند فولادسازان را دچار چالش انباشت محصول کند. البته این چالش در صورت افزایش صادرات رفع می‌‌‌شود.
تالار محصولات صنعتی و معدنی در روز پایانی معاملات هفته دوم مهرماه میزبان عرضه ۲۷۳هزار و ۵۶۵تن مقاطع طویل بود که این میزان با تقاضای ۶۰هزار و ۴۹تنی مشتریان مواجه شد و در نهایت حدود ۳۵هزار و ۹۷۰تن انواع مقاطع طویل مورد معامله قرار گرفت. همچنین رینگ صنعتی بورس‌کالا در روز دوازدهم مهرماه سال‌جاری در بین انواع مقاطع طویل فولادی میزبان ۲۲۱هزار و ۶۳۰تن انواع میلگرد بود. این میزان عرضه با تقاضای ۳۳هزار و ۸۱۷تنی مواجه شد و از این حجم حدود ۲۳هزار و ۵۹۳تن مورد معامله قرار گرفت.
قیمت پایه عرضه میلگرد در تالار صنعتی بورس‌کالا در بازه ۱۹هزار و ۲۵۴تومان تا ۲۱هزار و ۹۵۴تومان به ازای هر کیلوگرم تعیین شد و محدودیت تقاضا نسبت به عرضه باعث شد تا معاملات در محدوده نرخ پایه انجام شود. میانگین وزنی قیمت پایه انواع میلگرد در معاملات روز دوازدهم مهرماه ۲۱هزار و ۶۵۴تومان به ازای هر کیلوگرم ارزیابی شد که نسبت به معاملات هفته پیش با قیمت پایه ۲۱هزار و ۶۳۲تومان به ازای هر کیلوگرم ۱۰درصد کاهش داشته است.
مقایسه آمار معاملات در دو هفته ابتدایی مهرماه در سال‌جاری نشان می‌‌‌دهد که میزان عرضه میلگرد در روز پنجم مهرماه حدود ۲۲۳هزار و ۷۲۲تن بود که با توجه به حجم عرضه ۲۲۱هزار و ۶۳۰تنی در رینگ صنعتی هفته جاری حدود ۹/ ۰درصد کاهش داشته است.
همچنین مقایسه آمار تقاضا برای انواع میلگرد در دو هفته پیاپی نشان می‌‌‌دهد که میزان تقاضا در روز دوازدهم مهرماه نسبت به تقاضای ۷۰هزار و ۴۴۹تنی پنجم مهرماه با افت ۵۲درصدی همراه بود. میزان معاملات انواع میلگرد در تالار صنعتی بورس‌کالای ایران در هفته نخست فصل پاییز ۵۱هزار و ۷۲۲تن بود که در مقایسه با معاملات ۱۹هزار و ۲۵۴تنی در رینگ صنعتی دوازدهم مهرماه افت شدید ۶۳درصدی گزارش می‌‌‌شود.
روز دوازدهم مهرماه نیز ۱۵درصد از عرضه انواع میلگرد مورد معامله قرار گرفت. این رکود تنها شامل حال معاملات میلگرد نبود و رینگ شمش فولاد نیز در دومین هفته مهرماه رونق چندانی نداشت. بررسی معاملات شمش فولاد در روز دوشنبه ۱۰مهرماه از فروش ۴۵درصدی عرضه‌‌‌ها حکایت داشت.
شرایط بازار گویای آن است که با توجه به موضوع کد بهین‌‌‌یاب، میزان سهمیه بر مبنای تقاضا بسیار کاهش یافته و کاهش تقاضا باعث شده است تا شمش در محدوده قیمت پایه معامله شود. بنابراین افزایش قیمتی در انواع محصولات فولادی لحاظ نمی‌‌‌شود.
با وجود این شرایط، هزینه‌‌‌هایی همچون حمل‌ونقل، حقوق و دستمزد و خرید مواد اولیه، کارخانه‌‌‌ها و واحدهای تولیدی را تحت فشار قرار داده و موجب بروز رکود در بازار آهن شده است که نتیجه آن را در روند تولید کارخانه‌‌‌های تولیدی می‌‌‌توان مشاهده کرد. از طرفی در حال حاضر صادرات در شرایط مطلوبی قرار ندارد و وضعیت موجود بازارهای داخلی و خارجی موجب تشدید رکود می‌‌‌شود. با این شرایط کارخانه‌‌‌ها منتظر فصل زمستان هستند تا شاید وضعیت تولید روند بهتری را در پیش بگیرد و تغییر قیمت‌‌‌ها، بازار را از حالت قفل و رکودی خارج کند.
رکود و کاهش نرخ؛ دو روی سکه رینگ شمش
در دومین هفته از مهرماه حدود ۲۷۱هزار تن شمش فولاد ۳SP و ۵SP با قیمت پایه‌‌‌ای در بازه ۱۸هزار و ۳۰۰تومان تا ۱۹هزار و ۹۵۰تومان در بازار فیزیکی بورس‌کالای ایران عرضه شد که برای این محصول تقاضایی برابر با ۲۱۵هزار تن به ثبت رسید و در پایان ۱۲۲هزار و ۶۰۰تن شمش فولاد در این بازار مورد معامله قرار گرفت. به این ترتیب در هفته دوم مهرماه سال‌جاری ۴۵درصد عرضه شمش فولاد معامله شد. البته فروش ۱۲۲هزار تن شمش فولاد به معنی رکود در این بازار نیست؛ بلکه خروج متقاضیان سرمایه‌‌‌ای از این بازار باعث شده است تا روند معاملات آن براساس تقاضای صنایع تکمیلی که عمدتا نوردکاران هستند، شکلی متعادلی به خود بگیرد. در این شرایط عدم‌فروش بخشی از شمش عرضه‌شده در رینگ شمش فولاد از سوی متقاضیان، فرصتی مناسب برای تولیدکننده فراهم می‌‌‌کند تا بخشی از محصول خود را صادر کند.
بررسی معاملات شمش فولاد در رینگ صنعتی بورس‌کالا در دومین هفته از مهرماه حاکی از آن است که این محصول با میانگین قیمتی ۱۹هزار و ۴۰۰تومان مورد معامله قرار گرفته است. به این ترتیب با خروج متقاضیان سرمایه‌‌‌ای از رینگ شمش فولاد، این محصول از کانال قیمتی ۲۰هزار تومان که نرخ فروش آن در اغلب هفته‌‌‌های تابستان بود عقب نشست.
با احتساب مالیات ارزش‌افزوده و کارمزد ارکان بورس، میانگین بهای تمام‌شده فروش شمش فولاد از بازار فیزیکی بورس‌کالا برای خریدار به ۲۱هزار و ۲۰۰تومان می‌‌‌رسد. با در نظر گرفتن هزینه حمل حدود هزار تومانی برای انتقال شمش به واحد نورد و هزینه تبدیلی معادل ۱/ ۱درصد نرخ شمش، بهای تمام‌شده تولید میلگرد با شمش موجود به ۲۴هزار و ۵۰۰ تومان می‌‌‌رسد. این در حالی است که ظرف همین بازه زمانی میلگرد در بازار آزاد تهران با نرخ ۲۴هزار و ۲۰۰تومان معامله می‌‌‌شود؛ بنابراین همچنان بهای تمام‌شده تولید میلگرد از شمش بالاتر از نرخ محصول موجود در بازار است.
درواقع در شرایط کنونی خرید شمش فولاد از رینگ صنعتی بورس‌کالا، تولید محصول و عرضه در بازار داخل به دلیل نبود مشتریان مصرفی و سرمایه‌‌‌ای برای مقاطع طویل فولادی چندان دارای توجیه اقتصادی نیست. اما امید به بهبود تقاضا در میان‌مدت، صادرات و هزینه‌‌‌بر بودن توقف تولید باعث می‌‌‌شود تا صنایع تکمیلی به خرید مواد اولیه خطوط تولید ادامه دهند.
در این شرایط اگر بورس‌کالا به کاهش هفتگی قیمت‌‌‌های پایه به دلیل عدم‌رونق رینگ فیزیکی ادامه دهد، در میان‌مدت بهای فروش شمش فولاد و نرخ محصول نهایی به تعادل رسیده و به این ترتیب از زیان صنایع نوردی کاسته می‌‌‌شود.
