گروه بورس کالا - موسسه بیزنس مانیتور در گزارش سه ماهه دوم سال ۲۰۱۲ خود که در آن به بررسی وضعیت پتروشیمی ایران پرداخته، با ذکر دو عامل تحریم‌های بین‌المللی و پایین بودن رشد اقتصادی، دستیابی به ۳۷ میلیون تن در سال افزایش ظرفیت تولید را که از اهداف دولت برای سال ۲۰۱۵ است مورد تردید قرار داده و معتقد است کشور برای دستیابی به این هدف باید علاوه بر رفع مشکلات پولی، بانکی و ارزی به برطرف کردن تحریم‌ها نیز بپردازد. این گزارش به توقف روند جذب سرمایه در بخش پتروشیمی اشاره کرده و مدعی شده است بسیاری از شرکت‌ها و برندهای معروفی که سابقا در ایران مشغول به فعالیت بودند از ادامه همکاری با شرکت‌ها و دولت در عرصه نفت، گاز و پتروشیمی انصراف داده‌اند و در حال حاضر شرکت‌های دیگری در این زمینه با ما همکاری می‌کنند.

مشکلاتی از قبیل عدم همکاری موسسات بانکی بین‌المللی و چالش‌های انتقال وجه توسط خریداران یا مسائل مرتبط با تامین مواد مورد نیاز برای تولید یا سرمایه‌های مورد نیاز اعم از تجهیزات و ماشین آلات همگی مسائلی‌اند که در نتیجه تحریم‌ها شکل گرفته‌اند و شرایط را بیش از پیش سخت‌تر کرده‌اند. شرکت‌های اروپایی حاضر به همکاری نیستند و قراردادهای جدید به سختی و با شرایط سخت بسته می‌شوند. این در حالی است که کشورهای عرب منطقه به آسانی در حال تبدیل شدن به قطب‌های پتروشیمی در جهان و منطقه

هستند. شرکت‌های معتبر جهانی در عرصه‌های نفت و گاز و همچنین پتروشیمی به آسانی با آنها قرارداد بسته و توسعه میادین نفت و گاز و پالایشگاه‌ها و پتروشیمی آنان را به عهده می‌گیرند. این مساله به جایگاه ایران در منطقه ضربه می‌زند. در حال حاضر ایران رتبه دوم را در زمینه تولید محصولات پتروشیمی در اختیار دارد و اگر وضع به این منوال باشد، بعید است بتوانیم در افق ۱۴۰۴ به رتبه اول در منطقه خاورمیانه دست یابیم. در این زمینه بررسی و تجزیه و تحلیل فرصت‌ها و تهدیدهای موجود در پتروشیمی ایران با توجه به وضعیت کشورهای منطقه و شرایط عمومی سیاست بین‌الملل ایران و سایر کشورها، در کنار شرایط اقتصاد ملی و اقتصاد جهانی مورد نیاز است. متاسفانه در این زمینه توجه خاصی به مشکلات و چالش‌های موجود در کشور نمی‌شود، در حالی که بازارهای جهانی پتروشیمی هر روز در حال توسعه و رونق بیشتر است.

پرونده‌ای که در پیش رو دارید، به بررسی چالش‌های بازار و صنعت پتروشیمی ایران با نگاهی به وضعیت منطقه دارد و در آن سعی شده با استناد به آمار و ارقام و نظرات صاحبنظران در این عرصه، راهکارهای مورد نیاز برای ارتقای بخش پتروشیمی مورد بررسی قرار گیرد.