رضا زائر حیدری

بازار فولاد در چین به معنای نیمی از تقاضای جهانی فولاد است؛ بنابراین هر نشانه کوچکی از تغییر در این بازار بر روی کل صنعت جهانی فولاد تاثیر خواهد گذاشت. رونق بازار مسکن در چین که به دلیل رشد مداوم اقتصادی این کشور روی داد، دولت این کشور را در مورد احتمال ایجاد حباب در بخش املاک و مستغلات، نگران کرد؛ یعنی همان اتفاقی که در سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ در ایالات متحده آمریکا روی داد. تدابیر چینی‌ها برای جلوگیری از رشد بی‌رویه تقاضا، بازار مسکن را کمی سرد کرد. با این حال توسعه این بخش در اقتصاد عظیم چین ادامه دارد. رشدی که می‌تواند طی دو ماه به جهش قیمت جهانی فولاد منجر شود.

اراده حزب کمونیست چین در کاستن از گرمای بازار داغ املاک و مستغلات، سرمایه‌گذاران را در مورد آینده این بخش از اقتصاد کمی نگران کرد. بسیاری از متقاضیان خرید یا تعویض مسکن تقاضای خود را به تعویق انداختند. اما از سوی دیگر نشانه‌هایی از تقاضای بالقوه عظیمی در بخش فولادهای ساختمانی دیده می‌شود. در این شرایط انبوه‌سازان چینی، خرید فولاد خود را کاهش داده‌اند و عرضه‌کنندگان و متقاضیان مسکن در انتظار تاثیر تصمیمات اتخاذ شده در پکن هستند.

قیمت فولاد ماه جولای به طور مداوم کاهش یافت با این حال اما به تازگی نشانه‌هایی از بهبود در قیمت‌ها دیده می‌شود. تولیدکنندگان فولاد‌های ساختمانی در چین از ابتدای سال تاکنون تولید خود را کاهش داده‌اند و حتی برخی از خطوط تولیدی متوقف شده است، اما ممکن است شرایط تغییر کند.

با توجه به آمار ارائه شده در مرکز آمار ملی چین، تولید روزانه در این کشور در ماه مه با یک کاهش ۴ درصدی در هر ماه به ۳۷۶ هزار تن رسید که این روند در ماه بعد نیز با ۲ درصد کاهش ادامه یافت.

با این حال ارقام ارائه شده از سوی مرکز ملی آمار ۲۰ درصد افزایش را در صدور پروانه‌های ساختمانی جدید در ماه ژوئن و سرمایه‌گذاری در بخش مسکن نیز طی این ماه ۴۵ درصد نسبت به ماه قبل و ۷۵ درصد نسبت به مدت مشابه در سال قبل افزایش یافته است.

در این خصوص باید به دو موضوع توجه کنیم:

الف: آمار مربوط به پروانه‌های ساختمانی به‌رغم اینکه موجب خوشبینی تولیدکنندگان فولاد‌های ساختمانی نسبت به آینده است، تا این زمان هیچ تغییر محسوسی در میزان مصرف نهایی ایجاد نکرده است. به طور ساده، تا این زمان همه چیز تنها بر روی کاغذ است.

ب: با توجه به سطح زیربنای پروانه‌های صادر شده، این انتظار وجود دارد که طی دو ماه آینده شاهد رشد تقاضا در بخش فولاد‌های ساختمانی باشیم. از سوی دیگر وزارت عمران و شهرسازی چین از دولت‌های محلی این کشور خواسته است که تا پایان سال ۲۰۱۰ ساخت پنج میلیون و هشتصد هزار واحد از خانه‌های در حال ساخت را به اتمام برسانند. اگرچه بسیاری از فعالان بازار نسبت به امکان‌پذیر بودن پرتاب این سنگ بزرگ اطمینان زیادی ندارند (هر چند چینی‌ها ثابت کرده‌اند که در پرتاب سنگ‌های بسیار بزرگ نیز مهارت دارند)، اما در هر صورت این پروژه عظیم به چیزی در حدود ۲۰ میلیون تن افزایش در مصرف فولاد مخصوصا میلگرد‌های ساختمانی منجر خواهد شد. برای روشن شدن بیشتر این موضوع باید عنوان کرد که در حال حاضر تولید کل میلگرد در حدود ۱۲۳ میلیون تن در سال است.

در حالی‌که سرمایه‌گذاری در بخش‌های زیربنایی در سال جاری در چین سیر صعودی را آغاز نموده است؛ اما در مقایسه با سال ۲۰۰۹ از سرعت رشد آن کاسته شده است. به عنوان مثال چین در سال جاری ۷۰۰ ملیارد یوآن، چیزی در حدود ۱۰۳ میلیارد دلار صرف احداث خطوط جدید ریلی خواهد کرد که ۱۷ درصد بیش از سال گذشته است. در سال ۲۰۰۹ دولت چین سرمایه‌گذاری در خطوط راه آهن را ۷۹ درصد نسبت به سال ۲۰۰۸ افزایش داده بود.

کاهش سرعت سرمایه‌گذاری زیربنایی می‌تواند نشانه خوبی نیز باشد. واقعیت این است که در سال ۲۰۰۹ دولت مرکزی چین به منظور کاهش تاثیر بحران اقتصاد جهانی به سرمایه‌گذاری‌های عظیم در بخش‌های مختلف اقتصادی روی آورد و اکنون، با دیدن نشانه‌هایی از پایان بحران از سرعت سرمایه‌گذاری‌های جدید کاسته است.